ماده ۱۶ قانون جهش تولید دانشبنیان، که توسط ستاد سابق توسعه فناوریهای آب و انرژی در معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری طراحی و پیشنهاد شد و در سال ۱۴۰۰ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسید، نقطه عطفی در سیاستگذاری انرژی ایران محسوب میشود. این قانون با هدف اصلی تحریک تقاضا برای تعمیق ساخت داخل تجهیزات انرژیهای تجدیدپذیر، گامی بلند در راستای توسعه پایدار و امنیت انرژی کشور برداشته است. اهمیت این قانون را میتوان در پرتو تحولات اخیر در صنعت انرژی جهان و موقعیت استراتژیک ایران در این حوزه درک کرد.