ایزابل ابرهارت، فعال ضداستعمار

روح‌الله حاتمی : ایزابل ویلهلمین ماری ابرهارت (Isabelle Wilhelmine Marie Eberhardt) کاشف و نویسنده سوئیسی بود که در ۱۷ فوریه ۱۸۷۷ در ژنو به دنیا آمد. ابرهارت در نوجوانی تحت آموزش‌های پدرش-که معلم خصوصی بود- قرار گرفت و با نامی مردانه، داستان‌های کوتاه خود را منتشر کرد. او به آفریقای شمالی علاقه‌مند شد و نویسنده‌ای متبحر در این زمینه شد. پس از آنکه عکاسی به نام لوئیس دیوید از او دعوت کرد به الجزایر برود، در ماه مه‌۱۸۹۷ راهی الجزایر شد. در آنجا او لباس‌های مردانه می‌پوشید و بعدتر با اتخاذ نام «محمود سعدی» به اسلام گروید. رفتارهای نامتعارف ابرهارت به طرد وی از سوی اروپاییان ساکن در الجزایر و مقامات فرانسوی منجر شد و دولت فرانسه او را آشوبگر می‌دانست. او توانست از یک ترور نیز جان سالم به در برد.

در ۱۹۰۱ دولت فرانسه از وی خواست الجزایر را ترک کند اما یک‌سال بعد و پس از ازدواج با یک نظامی الجزایری، توانست به الجزایر بازگردد. او در این دوره شروع به همکاری با روزنامه‌ای کرد که شخصی به نام ویکتور باروکاند آن را منتشر می‌کرد. در ۱۹۰۴ درحالی‌که تنها ۲۷ ساله بود قربانی یک سیلاب در عین صفرا شد و درگذشت.

در ۱۹۰۶ باروکاند، دست‌نوشته‌های باقی‌مانده از ابرهارت را منتشر کرد؛ نوشته‌هایی که تحسین منتقدان را برانگیخت. ابرهارت پس از مرگش به‌عنوان یک فعال ضد استعمار شناخته شد و برخی خیابان‌های الجزایر به یاد وی نام‌گذاری شد. زندگی ابرهارت موضوع چند اثر بوده که از آن میان باید به فیلم «ایزابل ابرهارت» (۲۰۱۲)-محصول فرانسه و استرالیا- اشاره کرد.