قطع انرژی صنایع به رویه‌‌ای معمول ظرف فصول گرم و سرد سال تبدیل شده است؛ رویه‌‌ای که بدنه تولید و اقتصاد کشور را هدف گرفته و متاسفانه چشم‌‌انداز مثبتی برای عبور از آن در کوتاه‌مدت وجود ندارد. ناترازی گازی در کشور معلول دو پدیده یعنی عدم‌سرمایه‌‌گذاری در بخش زیرساخت تولید و انتقال گاز و مصرف بیش از استاندارد جهانی است. درواقع در شرایطی که ظرف حدود دو دهه اخیر دولت سرمایه‌‌گذاری مناسبی در زمینه توسعه زیرساخت انرژی در کشور انجام نداده، سرمایه‌‌گذاری در بحث بهینه‌‌سازی مصرف نیز انجام نشده است. در این میان برخی کارشناسان نرخ پایین نهاده‌های انرژی در کشور را عامل بروز این ناترازی دانسته و معتقدند واقعی شدن قیمت‌‌ها می‌تواند مسیر ورود سرمایه به بخش تولید و بهینه‌‌سازی مصرف را مهیا کند.

اگرچه موضوع نرخ پایین انرژی در کشور صحت دارد؛ اما لزوما افزایش قیمت به بهبود ناترازی گازی منجر نمی‌شود. تجربه رشد بهای انرژی ظرف سال‌های گذشته این دیدگاه را تایید می‌کند. در این میان افزایش هوشمند قیمت نهاده‌های انرژی با محوریت صرف این رشد نرخ برای ورود تکنولوژی‌‌های جدید که کاهش مصرف را برای صنایع و خانوار امکان‌‌پذیر می‌کند، راهکار برون‌رفت از چالش ناترازی گازی در میان‌مدت است. البته با توجه به وضعیت حاد اقتصادی عموم افراد جامعه، این رشد نرخ فعلا نباید شامل حال مصرف‌‌کننده خانگی باشد، بلکه باید از صنایع پرمصرف که ظرف سال‌های گذشته همواره برندگان دریافت انرژی ارزان بوده‌‌اند، آغاز شده و منابع حاصل از آن صرف بهبود تکنولوژی در بخش صنعت و خانگی شود. در این میان استفاده از ابزارهای نوین مالی مرسوم دنیا می‌تواند حرکت در این مسیر را میسر کند.