پاسکاری موقعیت اقتصادی بین این دولت و آن دولتها
هاشم آردم، فعال رسانهای بورس در همین رابطه نوشت: «اگرچه اقدام بورس و فرابورس برای افزایش دامنهنوسان در بازار اول قابلتقدیر است، اما بهتر بود این تغییر در کل بازار اعمال شود. مبادا استنباطی مبنیبر این تصور شکل بگیرد که سازمان و ارکان قصد دارد به بازار سیگنال بدهد و در حق سهامداران شرکتهای حاضر در سایر تابلوها اجحاف کند.» پیام الیاسکردی از دیگر فعالان حوزه بورس هم در قسمت نظرات برای آردم نوشت که باید بازار پایه را هرچه سریعتر تغییر بدهند. اگر این اتفاق نیفتد، همین پولها در این مدت در بازار پایه ورود پیدا میکنند و شاید پروژهمحوری در بازار پایه باعث اتفاقات بد بشود. میثم فدایی، مدیرعامل فرابورس ایران هم در صفحه توییتر خود اعلام کرد که «گزارش پذیرش و درج هیات پذیرش فرابورس ایران در سال۱۴۰۰ منتشر شد.» او در ادامه این توییت نوشت: «هیات پذیرش فرابورس ایران، بیش از ۳۷ جلسه کارشناسی در این سالبرگزار کرد. ۵۰ شرکت در این جلسات بررسی شده و ۳۹شرکت پذیرش شدهاند. همچنین در این مدت برای ۳۷ شرکت درج نماد صورتگرفته است.»
اما با افزایش قیمت دارو و زمزمههای کمبود برخی از داروها در کشور، بار دیگر بحث ارز ۴۲۰۰تومانی در فضای توییتر فارسی مطرح شد. خیلیها از تجربه تهیه داروهایی که نیاز داشتند نوشتند و نسبت به افزایش قیمت محصولات دارویی انتقاد کردند. دیروز در رابطه با همین موضوع، مجتبی یوسفی، نماینده مجلس شورایاسلامی در صفحه توییتر خود نوشت: «درحالیکه هنوز بحث حذف ارز ۴۲۰۰تومانی به نتیجه نرسیده، شاهد افزایش قیمت ۲۰ تا ۳۰درصدی دارو هستیم. اگر این گرانی با افزایش بهای هزینه درمانی و ویزیت همراه شود باعث افزایش قیمت تمامشده درمان و فشار بیشتر به دهکهای پایین جامعه میشود و با آن مخالف هستیم.»
گرانیها و گله و شکایت از وضع خدمات به همینجا خلاصه نشد و درباره اینترنت و وضعیت آن هم صحبتهایی شد. دیروز مهدی سالم، رئیس مرکز روابطعمومی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در صفحه خود از قول وزیر ارتباطات دولت سیزدهم نوشت: «مخالف افزایش قیمت اینترنت، بدون توسعه شبکه ارتباطی هستیم و حداقل اینترنت مصرفی افراد به نرخ رایگان یا نصف قیمت در حال پیگیری است.» رضا کاشف، با بازنشر توییت او در همین رابطه اینطور نوشت که «بازار خدمات اینترنت کار خودش را میکرد و کسی با نرخهای رایج مشکلی نداشت. در طول سالهای گذشته هم بارها به تناسب؛ نرخها افزایش داشته است. چرا با دخالت بیجا و رفتار پوپولیستی و معرفی حداقل اینترنت یا اینترنت نیمبها شروع به تخریب این بازار میکنید؟» اما نکتهای که این روزها در شبکهاجتماعی توییتر و بعضا در صحبتهای برخی از مسوولان و مقامات کشور به چشم میآید، از این قرار است که مقصر گرانیها، تورم و اوضاع آشفته اقتصادی و اجتماعی را دولتهای گذشته معرفی میکنند. استفاده از کلیدواژههای لیبرال و نئولیبرال در نوشتههایی با محوریت مقصر نشاندادن دولتهای گذشته در فضای توییتر و میان طرفداران دولت سیزدهم بهچشم میآید. آنها همچنین به منتقدان وضع موجود اینطور میگویند که خودتان در آن هشت سال انتخاب کردید که چطور زندگی کنید و حالا هم نتیجهاش را در حال زندگیکردن هستید.
یاسر جبرائیلی، رئیس مرکز ارزیابی و نظارت راهبردی اجرای سیاستهای کلی نظام در رابطه با این موضوع در توییتر خود نوشت: «هیچکس منکر اثر نقدینگی روی تورم نیست، اما مردم بدانند علت این تلاش بیوقفه ایدئولوژیک نئولیبرالهای محاسن بهصورت و سر بهسجود آیهخوان برای منحصرکردن علت تورم در نقدینگی، آن است که سیاست افزایش نرخ ارز و قیمت سوخت را به دولت انقلابی تحمیل کنند؛ و معالاسف موفق شدهاند.»
داود سوری هم در همین رابطه در صفحه توییتر خود نوشت: «حجم تحلیلهای اقتصادی غلط و مغشوش در جهت انداختن بار گرانیهای اخیر و همه معضلات اقتصادی به دوش دولت قبل و مبریکردن این دولت و شاهپسرهایش عجیب زیادشده است. گمراهی حاصل از باران بد آگاهی شاید مدتی کوتاه موثر باشد اما با گذشت زمان علیه خود کار میکند.» اما مصطفی تاجزاده مثل اکثر مواقع از دیدگاهی دیگر به مساله مقصربودن دولتهای گذشته در وضعیت اقتصادی امروز مردم نگاه کرد و در صفحه توییتر خود این پیشنهاد را مطرح کرد که اگر رئیس دولت سیزدهم «همچنان معتقد است که مناظره تلویزیونی بین دو رئیسجمهور سابق و کنونی، مسائل را روشن میکند و دولت فعلی نمیتواند مشکلات را به گردن دولت قبلی بیندازد، ترتیب مناظره تلویزیونی خود با روحانی را بدهد تا فرافکنی مشکلات پایان یابد و او و دولتش پاسخگو شوند.» صادق زیباکلام هم بدون اشاره به گرانی و انتقادها و بحثهایی که درباره مقصرجلوهدادن دولتهای گذشته کشور در رابطه با گرانیها و وضعیت اجتماعی و اقتصادی مردم در فضای توییتر فارسی در جریان است، در صفحه خود اینطور ابرازنظر کرد: «یکی از دلایل پیشرفت ایران تغییر الگوی پیشرفت در دولتها بوده.
در دوران مرحوم هاشمی، «سازندگی» الگوی پیشرفت بود. در دوران خاتمی، «توسعه سیاسی» جایگزین الگوی سازندگی شد. در دوران احمدینژاد، «عدالت» و در دوران روحانی، «تدبیروامید» و در دولت فعلی هم «تشکیل کارگروه» الگوی پیشرفت کشور شده است.» در نهایت پیمان مولوی، فعال حوزه اقتصاد هم در توییتر خود اینطور نوشت که «والا بین دولت قبل و فعلی هیچ تفاوت بنیادینی وجود ندارد. همان حرفها هست که بود … کلا دولتها دیگر فرقی زیادی ندارند چون اقتصاد اولویت نیست!»