هنگکنگ به رویای چینی «نه» گفت
رهبران چین و عاملان آنها در هنگکنگ بارها ادعا کردهاند که اکثریت ساکت جامعه محلی با تظاهراتکنندگان مخالفند و «دستان سیاه» خارجی پشت این اعتراضات بودهاند. اما انتخابات شورای ناحیهای در ۲۴ نوامبر داستانی متفاوت را نقل کرد.بیش از هر زمانی در گذشته، افراد رای دادند و میزان مشارکت، بالاترین در تاریخ این ناحیه بود. نیروهای طرفدار دموکراسی یک پیروزی گسترده را حاصل کردند و ۳۴۷ کرسی از ۴۵۲ کرسی را تصاحب کردند. نامزدهای مستقل که بسیاری از آنها نیز طرفدار دموکراسی بودند، ۴۵ امتیاز دیگر را کسب کردند، درحالیکه تشکیلات طرفدار پکن تنها۶۰ کرسی را بهدست آورد. قبل از انتخابات، همه ۱۸ شورای منطقهای هنگکنگ توسط حامیان چین کنترل میشد. اکنون، اردوگاه طرفدار دموکراسی عهدهدار ۱۷ شورا خواهد بود. جای تعجب نیست که یک روزنامههای محلی برای توصیف نتیجه حاصل شده، از کلمه «تسونامی» استفاده کرده است. اشاره توهینآمیز مقامات چینی مبنی بر اینکه شهروندان هنگکنگی کنترل شده بودند، کاملا مضحک بود. اکثریت نه چندان ساکت، نظرات خود را معلوم کردند. بهنظر نمیرسد که رویای چین در هنگکنگ طرفداران زیادی داشته باشد.برخی از ناظران بر این باورند که اکنون مقامات چینی هدف خود را بر محدود کردن حاکمیت قانون در هنگکنگ، اعمال قدرت بر قوه قضائیه، وضع قوانینی علیه فتنه (آشوب) و براندازی، و شستوشوی مغزی کودکان این منطقه قرار دهند. و این ممکن است اتفاق بیفتد: در پکن، سیاست اغلب در یک فضای جهالت همراه با پارانویا اتخاذ میشود.با وجود این، اگر رهبران چین عاقل بودند، این اقدامات را رد میکردند. در عوض، آنها به دولت هنگکنگ اجازه میدهند تا با شهروندان خود گفتوگو کند و از کمیسیون تحقیق بهعنوان نهاد حقیقتجو و نهاد آشتی با ملت استفاده کند.شهروندان هنگکنگی میخواهند زندگی خود را در یک جامعه آزاد تحت حاکمیت قانون ادامه دهند. این رویای آنهاست. همانطور که انتخابات اخیر نشان داد، تعداد کمی از آنها مجذوب شیجینپینگ شدهاند.