دکه - ۱۴۰۳/۰۵/۰۹
روزنامه کیهان در بخش یادداشت روز خود با عنوان «نگذارید از دولت فروشنده بدهکار بسازند» نوشت: ظرف چند هفته اخیر، نه فقط از سوی منتقدان، بلکه از طرف حامیان و طرفداران آقای پزشکیان، اخبار بسیاری توام با نگرانی منتشر شده، مبنی بر اینکه گروکشی، سهمخواهی و غنیمتطلبی بهشدت بر شورا و کمیتههای پیشنهاد وزیر غالب شده است. برخی فعالان حزبی با وقاحت گفتهاند رئیسجمهور را فلان طایفه سیاسی سر کار آورده و بنابراین عمده وزیران باید از آن طایفه (قبیله) باشند. اگر این عناصر سر جای خود نشانده نشوند، رمق برنامهریزی مستقل ملی و کار و تلاش مجاهدتآمیز را از دولت جدید که مرکب و پیشران اصلی آرمانها و آرزوهای رئیسجمهور است، خواهند گرفت. خدمتگزاری به مردم، یا تامین مطامع سیریناپذیر برخی خواص، دو راهی معارض هم است و رفتن در یکی از دو مسیر، لاجرم مستلزم پشت کردن به مسیر و مطالبه دیگر است. اگر امیر مومنان (ع) بده- بستان مناصب را مباح میدانست، دلیلی نداشت اشعث بن قیس را با خود دشمن کند و چند سال بعد، او را در دو فتنه صفین و نهروان، در مقابل خود ببیند.
روزنامه جوان در صفحه اول خود به انتخاب عارف به عنوان معاون اول واکنش نشان داد و تلویحا از این انتخاب استقبال کرد و نوشت: انتخاب آقای عارف از همان ابتدا در بین حامیان آقای رئیسجمهور تنشهایی را موجب شد، بسیاری از اصلاحطلبان این انتخاب را ناامیدکننده دانستند، برخی او را به بیعملی و سکوت و شکست همیشگی متصف کردند، بسیاری استعفاهای مکرر او را در سر بزنگاهها یادآور شدند، یکی، دو نفر تلویحا از رانت کاری فرزند او یاد کردند و تعبیر «ژن مرغوب» را بهکار بردند، تا جایی که احمد زیدآبادی طی دو متن پیدرپی مجبور شد از عارف به عنوان بهترین گزینه معاونت اول حمایت کند. در بخش دیگری از این یادداشت آمده است: فارغ از انتقادات و حمایتهای درون جبهه اصلاحات از این تصمیم، باید گفت دکتر عارف از شخصیتهای سالم و خوشنام اصلاحطلبی است که در مسوولیتهای قبلی خود از ریاست دانشگاه تهران تا وزارت علوم و بعدها معاونت رئیسجمهور در دولت آقای خاتمی، خوش درخشیده و بدون حاشیه بوده است و اهداف کاری خود را تا حد زیادی خوب پیش برده است.