شبهه در ممنوعیت خودروهای بنزینی در چین
صنعت انرژی در دنیا در حال تغییر است و صنعت خودرو یکی از محرکهای آن است. مثل اکثر حکومتها در جهان، خودروسازان هم از خطر گرمایش زمین و آلایندههای کربنی مطلع هستند و رویکردها و راهبردهای کلی و فناوری را در جهت کنترل آن تغییر دادهاند. جنرال موتورز میگوید آینده این خودروساز تولید محصولات تمامبرقی است و تسلا هم که یک پدیده نوظهور در عرصه خودروهای برقی است خیلی زود و سریع به ارزشمندترین خودروساز دنیا از لحاظ ارزش سهام تبدیل شد. فرماندار کالیفرنیا هم اخیرا در یک مراسم آیینی، روی درب موتور یک خودروی فورد موستانگ برقی ماک-ایی حکم ممنوعیت فروش خودروهای بنزینسوز در ایالت کالیفرنیا از سال ۲۰۳۵ را با دستخط نوشت. حالا چین، بزرگترین بازار خودروی جهان، گامی مشابه برداشته است؛ البته تا حدودی. براساس نیکای آسیا Nikkei Asia برنامه جدید چین آن است که تمام خودروهای فروختهشده در سال ۲۰۳۵ دوستدار اکوسیستم باشند.
اما معنی این برنامهریزی که در اصطلاح «خودروهای با انرژی جدید» نام گرفته این است که حداقل ۵۰ درصد از خودروها یا برقی هستند یا هیبریدی قابل شارژ با پریز، یا خودروهای پیل سوختی (هیدروژنی) و ۵۰ درصد باقیمانده هیبریدی عادی. زمانی که نام هیبرید به کار میرود، همانطور که همه میدانیم، این خودروها بنزینسوز هستند که به موتور برقی و باتری مجهز شدهاند. یعنی آنچه در چین تا سال ۲۰۳۵ واقعا اتفاق میافتد این است که ظرف ۱۵ سال آینده فقط نیمی از خودروها با انرژی یا سوخت غیر از بنزین حرکت خواهند کرد.
برنامه چین را وزارت صنعت و فناوری اطلاعات تدوین کرده و هدف آن این است که قابلیت لازم ظرف ۱۵ سال آینده به وجود آید تا ۵۰ درصد از خودروها از انرژی نو استفاده کنند. در سال ۲۰۱۹ فقط ۵ درصد از خودروهای عرضهشده به بازار قابلیت استفاده از انرژیهای جایگزین بنزین را پیدا کردهاند. هدف این برنامه این است که ۷۵ درصد از خودروهای بنزینسوز هیبریدی شوند و ۵ سال بعد یعنی ۲۰۳۵ همه خودروهای بنزینسوز به نوعی هیبریدی شوند. هدف نهایی چین آن است که تا سال ۲۰۶۰ آلایندههای کربنی در خودروها به صفر برسد. معنی چنین برنامهای برای خودروسازان چیست؟ خودروسازان جهانی که نمیتوانند از خیر بازار چین بگذرند. واقعیت آن است که خودروسازانی که در چین بازار دارند، مجبورند خودشان را با این برنامه وفق دهند. شرکتهای خودروسازی ژاپنی هوندا و تویوتا در موقعیت خوبی از این بابت قرار دارند. تویوتا سالهای سال است به این رویکرد روی آورده است. چین گامهایی برای خلق شبکه تامین داخلی خود هم برداشته است. در حال حاضر تکیه اصلی چین به سایر کشورها از جمله ایالات متحده است. چون چین بزرگترین بازار خودروی دنیا است، برنامهای که تدوین کرده، همه خودروسازان دنیا را با خود همراه میکند؛ چون هزینه عدم کسبوکار در چین بسیار بزرگتر از وفقپذیری با برنامههای آن است.