تقدیر از اکبر زنجانپور با حضور هنرمندان
در ابتدای این مراسم سعید پورصمیمی، بازیگر پیشکسوت درباره زنجانپور گفت: من و آقای زنجانپور هم دانشکدهای بودیم یعنی از سال ۱۳۴۴ که در دانشگاه تهران رشته تئاتر باز شد. زمانی که ما به دنبال بازیگری رفتیم، دوران بیرونقی هنر نمایش بود. یادمان باشد که در آن دوره نه تئاتر شهری بود، نه سنگلج و نه تالار وحدت. اصلا نمیدانم ما برای چه به دنبال این کار رفته بودیم، چراکه در آن سالها یکسری کار بازاری مانند آنچه در لالهزار اتفاق میافتاد داشتیم ولی بهدنبال تئاتر واقعی رفتن فقط عشق میخواست، نه هیچچیز دیگر که استاد زنجانپور نشان داد بهخوبی این عشق را دارد.وی با بیان اینکه اکبر زنجانپور نشان داد که مرد واقعی بازیگری است، گفت: فقط کافی است به کارنامه کاریاش نگاهی بیندازیم تا ببینیم که در مهمترین و ماندگارترین کارهای آن سالها همکاری داشته است. در سالهای بعدی هم بهعنوان کارگردان کارهایی انجام داده که بازهم بسیار باارزش است.
نوید محمدزاده، بازیگر تئاتر و سینما در سخنانی خطاب به اکبر زنجانپور گفت: هر ثانیهای که شما را میبینم برایم خاطرهانگیز است. من از شما بازیگری و کار جدی را یاد گرفتم. از شما یاد گرفتم که باید عاشق بازیگری باشید. واقعا ممنونم که در این جایگاه همیشه به پشتصحنه تئاترهای ما آمدید و از ما حمایت کردید.در ادامه مراسم، تینا پاکروان گفت: او و هنرمندانی از جنس ایشان شکلگرفته دهه ۴۰ ایران، دوره روشنفکری هستند که چقدر حیف ما آن دوران را ندیدیم. زمانی که من وارد دانشکده سینما و تئاتر شدم، بزرگترین شوقوذوق من دیدن استاد زنجانپور جلوی در کلاس بازیگری بود. ولی متاسفانه آقای زنجانپور از ترم بعدی دیگر در دانشکده ما تدریس نکردند و من همیشه این حسرت را با خودم کشیدم که شاگرد ایشان باشم.وی ادامه داد: این نسل از هنرمندان جایگاهی در هنر ایران دارند که ماندنی است. آرزوی نسل ما، کار کردن با این عزیزان بوده است، چون ما به خاطر زحمت این عزیزان عاشق سینما شدیم. هرچند که ما دیگر اصولی که این استادان در کار دارند را نمیبینیم. با احترام به نوید محمد زاده که در اینجا حضور دارد و از جنس خوب بازیگران این دوره است که پرچم ایران را در نقاط مختلف دنیا بالا برده است، نسل بزرگانی چون آقای اکبر زنجانپور، خسرو سینایی، سیامک اطلسی و سعید پورصمیمی بسیاری از چیزها را به ما یاد دادند.