پیش‌فصل کرونایی فوتبال ایران چطور گذشت؟
صرفه‌جویی، خارجی‌زدایی
* بدون اردوی خارجی: شاید به جرات بتوان گفت لیگ بیستم اولین دوره مسابقات باشگاهی در ایران از زمان حرفه‌ای شدن فوتبال است که در آن هیچ تیمی راهی اردوی خارجی نشد. برگزاری اردوهای برون‌مرزی در تمام سال‌های گذشته به سنتی رایج بین باشگاه‌ها تبدیل شده بود. آنها در دفاع از این رویکرد، امکانات سخت‌افزاری مناسب در کشورهای مقصد را گوشزد می‌کردند و همین‌طور مدعی می‌شدند حضور در اردوهای خارجی و دوری از حواشی داخل کشور باعث افزایش آرامش تیم می‌شود. معمولا برای پیش از شروع فصل جدید کشورهایی مثل ترکیه، کرواسی یا اوکراین، گزینه تیم‌های ایرانی برای برگزاری اردو بود. تیم‌های مدعی قهرمانی حتی برگزاری اردوی بین دو نیم‌فصل را هم از دست نمی‌دادند و راهی کشورهای گرم‌تر مثل قطر می‌شدند. با این حال افزایش وحشتناک هزینه‌ها باعث شد تمامی تیم‌های لیگ برتری قید اردوی خارجی را بزنند؛ گو اینکه گفته می‌شود وزارت ورزش هم در این مورد دستوراتی صادر کرده بود. بر این اساس بسیاری از تیم‌های غیرتهرانی اردوهای چند روزه در پایتخت برگزار کردند و بقیه هم در شهرهای خودشان مراحل آماده‌سازی را پشت سر گذاشتند.
* بدون جذب بازیکن خارجی؛ دیگر تفاوت پیش‌فصل لیگ بیستم با فصول گذشته مربوط به عدم جذب بازیکن و مربی خارجی می‌شد؛ اتفاقی که در پی دستور دو قبضه وزارت ورزش و سازمان لیگ رخ داد. امسال برای اولین‌بار در دو دهه گذشته هیچ بازیکن و مربی خارجی به لیگ اضافه نشد و نهایتا تیم‌ها اجازه یافتند بازیکنان خارجی قبلی را نگه دارند. درحال‌حاضر اگر شاهد ریزش دیگری نباشیم، تنها قرارداد ۱۴ بازیکن خارجی با تیم‌های ایرانی تمدید شده و از این نظر لیگ بیستم در یک دهه گذشته رکورد برخورداری از کمترین تعداد خارجی‌ها را به ثبت رسانده است.
* ورود مربیان دهه شصتی: شرایط خاص حاکم بر فوتبال ایران همچنین باعث تغییر نسل سرمربیان لیگ برتر شده است. چنانکه قبلا در گزارشی نوشتیم، میانگین سنی مربیان در لیگ بیستم نسبت به فصل گذشته نزدیک به هفت سال کاهش پیدا کرده است. به این ترتیب چهره‌های جوان و جدید روی نیمکت تیم‌های لیگ برتری نشسته‌اند. درحال‌حاضر ۵ مربی از ۱۶ مربی لیگ بیستم متولد دهه شصت هستند. محمد ربیعی، وحید بیاتلو، وحید فاضلی، مهدی رحمتی و محرم نویدکیا این پنج نفر هستند که از بین آنها سه نفر اول سابقه بازی در فوتبال حرفه‌ای را ندارند. به احتمال فراوان بدون محدودیت‌های مخصوص این دوران، شاهد این حجم از ریسک‌پذیری نمی‌بودیم و بعید نبود بار دیگر پای مربیان پا به سن گذاشته خارجی به لیگ برتر باز شود. می‌گویند محدودیت باعث خلاقیت می‌شود؛ حالا باید دید آیا از بین مربیان نسل نو، کسی پتانسیل تبدیل شدن به یک چهره مانا و موفق را دارد یا نه.
