وفاداری با دلار ۲۷هزار تومانی؟
با این همه انگار داستان در ایران رفتهرفته در حال تغییر است. حالا دیگر هواداران خیلی نسبت به نفراتی که جدا میشوند و میروند سخت نمیگیرند. تنها کافی است برخورد طرفداران پرسپولیس با حضور محمدحسین کنعانیزادگان و احمد نوراللهی در تیمهای عربی را مثلا با واکنش آنها به جدایی رامین رضاییان، مهدی طارمی، سروش رفیعی یا شجاع خلیلزاده مقایسه کنید. انگار هر چه جلوتر میرویم، عکسالعملها ملایمتر میشود. این اواخر که حتی گروهی از هواداران برای بازیکنان ایرانی عازم لیگهای عربی آرزوی موفقیت هم میکنند! بیگمان عامل «اقتصاد» در تغییر تدریجی این رویکرد تاثیر بسیار زیادی داشته است. بالاخره هواداران هم در همین جامعه زندگی میکنند و با همین شرایط مواجه هستند. آنها میفهمند که یک بازیکن ایرانی هر چقدر هم پول بگیرد، باز به اندازه یک قرارداد دلاری ساده در قطر، امارات یا ترکیه نیست. وقتی بازیکنان ما حتی راهی لیگهای آذربایجان، هند و بنگلادش میشوند، دیگر تکلیف قطر و امارات روشن است.
در ابتدای فصل جاری هم روزبه چشمی به استقلال بازگشت. او فصل گذشته را در امصلال قطر توپ زد و هنگام بازگشتنش به تیم، هیچ هواداری نسبت به این موضوع اعتراض نکرد. تردیدی نداشته باشید که فرشید اسماعیلی هم یکی، دو فصل دیگر به جمع آبیپوشان برمیگردد؛ چنانکه شجاع خلیلزاده و کنعانیزادگان در آیندهای نه چندان دور سرخپوش خواهند شد. وفاداری با دلار ۲۷ هزار تومانی؟ انگار همه قبول کردهاند چنین چیزی ناممکن است!