داروغه کلمهای مغولی بود که از واژه دارو به معنی مهر کردن مشتق شده است. در دوران قبل از صفویه داروغه به حاکم شهر گفته میشد که از قدرت زیادی نیز برخوردار بود و اختیارات او تا حدی بود که مانند یک پادشاه در شهر یا محلی حکومت میکرد. در دوره صفویه بیشتر امور انتظامی و مراقبت از رعایت قوانین برعهده داروغه گذاشته شد. از مفاد احسن التواریخ چنین استفاد میگردد که داروغه بهطور کلی به حکام اطلاق میشده است. اما بعدها لقب حاکم پایتخت را گرفت. از طرفی در ادارات بزرگ دولتی، منشیان تراز اول که بر دیگر…