شهرها، هنگام رویش و گسترش، طبیعت پیرامونی خود را پس میزنند و حبابگونه، محیطی مصنوعی بهوجود میآورند. آنها در تمامی ابعاد، امکان نفوذ طبیعت بهدرون خود را سد میکنند و حاصل، فرآیندهایی است که به تله هزینههای زیستمحیطی میانجامد، هزینههای دائمی که شهرها را به نابودی میکشاند. شهرها بر بستری ساخته میشوند که پیش از آن بخشی از چرخههای محیطی را پوشش میدادند. یکی از آنها نفوذ آب باران، آب تازه بدون املاح و آلودگی به درون زمین است. بستر نفوذ ناپذیر شهر چنین امکانی را به کمترین میزان میرساند.…