در سال ۱۴۰۲ با ثبات نسبی در اقتصاد ایران، دید مثبتی به بازارسرمایه در سرمایهگذاران ایجاد شد و از اینرو بازار در ابتدای سال با رشد خوبی همراه بود، به طوری که شاخص بورس با گذر از سقف سال ۱۳۹۹به ۲میلیون و ۵۱۹هزار و ۲۵۱واحد رسید، اما به دلیل نبود شفافیت ذاتی در اقتصاد ایران و تصمیمات خلقالساعه مدیران دولتی روند مثبت شاخص عمری کوتاه داشت و فضای منفی جدیدی در بازارسرمایه ایجاد شد که باعث کاهش ۲۰درصدی شاخص بورس اوراق بهادار شد.