سادات نگران بود که اسرائیل اصرار بر تعویق ژنو برای آن دوره داشته باشد و مدیریت واکنش اعراب را دشوار کند. کیسینجر به او اطمینان داد که ایالاتمتحده بدون توجه به مخالفتهای اسرائیل، آمادهسازی برای ژنو را تا پایان سال آغاز خواهد کرد؛ اما اجرای آن باید تا سال۱۹۷۷ و پس از انتخابات ریاستجمهوری در ایالاتمتحده به تعویق افتد. سادات همیشه بهراحتی با وعدههای آمریکاییها راضی میشد. او گفت که نمیتواند یک تمدید دو ساله اضافی را بهصورت کتبی ارائه کند، «اما ما در عمل با هم تفاوت نداریم.»
دینیتز برای جمعآوری نیروهایش و طرح این ادعا که اسرائیل انعطافپذیر بوده اما مصریها مایل به برقراری صلح نیستند، وقت تلف نکرد. جلسه اضطراری در شهر نیویورک با حضور ۷۰۰رهبر یهودی تشکیل شد. «کمیته کار یهودیان» اتحادیههای آمریکایی را که حامیان سرسخت اسرائیل بودند، بسیج کرد. «جورج مینی»، غول اتحادیه و رئیس AFL-CIO، اعلام کرد که جنبش کارگری آمریکا در تلاش برای مقاومت در برابر «نابودی» با اسرائیل همراه است. کهنهسربازان یهودیِ جنگ در تجمعات «لژیون آمریکایی» سخنرانی کردند. دانشجویان یهودی در محوطه…
درحالیکه کیسینجر برای مشورت با ملک فیصل به ریاض پرواز کرد، کابینه اسرائیل ۱۰ساعت رایزنی کرد. کابینه تصمیم گرفت به فرمول آلون درباره «عدم استفاده از زور» پایبند بماند و پیشنهاد متقابل سادات را رد کند. اگرچه سادات متعهد شده بود که هر عنصر زمانی را از مدت توافق حذف کند، اما کابینه همچنان خواستار تعهد مصر برای چند سال مشخص بود. بااینحال، در ازای آن، کابینه آنچه را که به عنوان یک امتیاز میدانست، اعطا کرد: اسرائیل تا وسط گذرگاهها عقبنشینی میکند، نیروهای مصری به سمت خط فعلی اسرائیل حرکت میکنند…