در عصر هوش مصنوعی و پیشرفتهای علمی سریع، دانشگاهها بهعنوان نهادهای تولید و گسترش علم، با چالشهای جدی مواجه هستند. یکی از این چالشها، تاثیرات منفی کلیشههای نسل سوم و چهارم و ترجمههای اشتباه از راهبردهای علمی است که بهطور نادرست به شعارهایی مانند ارتباط با صنعت و کارآفرینی تکیه دارند. این رویکردهای نادرست، نه تنها به کاهش رتبه دانشگاهها منجر شده، بلکه جایگاه علمی آنها را در سطح بینالمللی تضعیف کرده است.