نگاهی به تلاشهای گروهها و چهرههای فرهنگی اجتماعی در کاهش آلام آسیبدیدگان زلزله
زلزله تنها لرزیدن زمین نیست، آوار سنگ و آجر نیست، خوابیدن در سرما و نداشتن آب و غذای مناسب نیست؛ داغ عزیزان و از میان رفتن آنچه با خاطرات گره خورده، با صدها کامیون پتو و کنسرو التیام نمییابد. بهت نگاه کودکان بهجا مانده، چشمان خیس مادران و پدرانی که با دستهای خود جگرگوشههایشان را به زمین نامهربان سپردهاند، دستان لرزانی که غرور جوانی را نادیده انگاشته تا در صفهای طولانی برای گلوی تشنه خانواده آب تهیه کند؛ همه اینها با هیچ کمک نقدی و مادی التیام نمییابد. گاه آغوشی مهربان، نگاهی از سر لطف،…