دنیای اقتصاد - فائزه پوزش:
در بهمن ماه سال ۱۴۰۲ بانک مرکزی با هدف کنترل نقدینگی، مهار تورم و جذب سرمایههای سرگردان گواهیهای سپرده ۳۰ درصدی را ایجاد کرد. این اقدام بانک مرکزی را باید بهعنوان واکنشی به افزایش شدید نرخ دلار و نوسانات بازارهای مالی برشمرد تا نقدینگی را از بازار ارز، طلا و سایر داراییهای پرریسک به سمت سپردههای بانکی هدایت کند و هدف دیگر تامین مالی طرح های پربازده بود.
بر خلاف تصور، در بانکها نه پولها پارو میشوند و نه از پارو بالا میروند، بلکه «پول»ها در بانکها خلق میشوند. پولها در حسابهای بانکی، میعان میکنند و در آرزوی رسیدن به یک حساب آبرومند و توقف در آن یا استقرار در یک حساب، بدون دغدغه سررسید شدن، از این سرفصل یا حساب بانکی به سرفصل یا حساب بانکی دیگری، آواره و سرگردانند. اما در مقاطعی از سال «پول»ها در هرجای بانک که باشند یکجا و در همان سرفصل حسابی که قرار دارند، ثابت میمانند، به رد پاهای خود نگاهی میاندازند و با همبندانشان عکس دستهجمعی…