مقدسی در این مورد می‌نویسد: «ری شهرى ارجمند، دلگشا، پرمیوه، داراى بازارهاى گشاده و کاروانسراهاى خوب است.» بازارهای متعددی در ری رونق داشت و عمده‌ترین و مهم‌ترین بازار را به مناسبت اسم رودی که از آنجا می‌گذشت «روده» (روذه) می‌نامیدند. این بازار از همه آبادتر و دارای کاروانسراها، بازارها و بازرگانی‌های بسیار و پر رونق بوده و تجارتی عظیم داشته است. از جمله مراکز اقتصادی در این بازار ساختمان دارالبطیخ (خربزه‌خانه) بوده است و مقدسی نیز به این ساختمان در ری به علت مجهز بودن به وسایل کامل و همچنین وجود کاروانسرایی زیبا در نزدیکی آن توجه زیادی داشته است. این بازار کالاها و اقلام مختلفی جهت فروش داشته است از جمله آنکه مرکز فروش بادام نیز بوده است. علاوه بر بازار مزبور، بازارهای معروف دیگری چون بلیسان، دهک‌نو، نصرآباد، ساربانان و باب‌الجبل در ری دایر بوده و بیشتر این بازارها و ساختمان‌ها که در حومه شهر تشکیل می‌شدند، بسیار بزرگ و وسیع بوده‌اند به‌طوری که اگر تازه واردی به آنجا می‌آمد سرگردان و گمراه می‌شد. همچنین روش معامله در این بازارها به درهم و زر بوده است.

منبع: علی غلامی‌فیروزجانی، «اهمیت اقتصادی ری در قرن چهارم و پنجم هجری»، تاریخ‌پژوهی، ۱۳۹۴.

اخبار مرتبط