جوزف فریدمن مخترع مستقل آمریکایی
در دهه بیست میلادی او آموزشهای خود در زمینه املاک و مستغلات و عینکسازی را شروع کرد و از هر دو زمینه آموزشی یاد شده در دو دوره از زندگی خود برای افزایش درآمدهای خود بهرهمند شد. هرچند که وی در اصل بهعنوان یک دلال املاک در سانفرانسیسکو فعالیت داشت، اما دهه سی اوج فعالیتهای وی در زمینه نوآوری با ثبت شش اختراع بود. یکی از این اختراعات را باید موفقترین کار او دانست یعنی «نینوش انعطاف پذیر» که با مشاهده مشکلات خردسالان در صرف نوشیدنی ها، به فکر ساخت آن افتاد و با نام «لوله نوشیدن» در ۱۹۳۷ آن را ثبت کرد. فریدمن طی دهه پنجاه سه اختراع نیز در حوزه ساخت و ساز به ثبت رساند. او پس از ناکامی در فروش نی نوش منعطف خود به کمپانیهای سازنده نی نوش، شروع به تولید آن کرد و در ۱۹۳۹ «شرکت نی نوش انعطاف پذیر» را در کالیفرنیا به ثبت رساند، اما وقوع جنگ جهانی دوم مانع از برپایی دستگاههای تولید این اختراع شد. طی جنگ او به فعالیتهای خود در زمینه عینکسازی و فروش املاک و بیمه ادامه داد اما در نهایت در اواخر دهه چهل موفق به راهاندازی نخستین ماشین تولیدکننده نینوش شد؛ اختراعی که بیمارستانها نخستین مشتریان آن بودند. طی دهه پنجاه وی خانواده خود را به سانتا مونیکا برد و فعالیتهای شرکت را برای بازاریابی توسعه داد. در ۱۹۶۹ شرکت نینوش انعطاف پذیر انحصار تولید خود را به شرکت «ماری لندکاپ» فروخت و شرکت فریدمن در همین سال منحل شد. او در ۲۱ ژوئن ۱۹۸۲ درگذشت.