توسعه‌‌بخش آموزش زنان در قرن ۱۹
وی با نام ماریا جورجیا شیرف در مارس۱۸۱۶ در لندن و در خانواده یک دریاسالار‌زاده شد. در دهه۱۸۲۰ خانواده وی در فرانسه سکونت داشت و در همان‌جا چهار خواهر شریف در ابتدا توسط یک بانوی سوئیسی فرانسوی آموزش دیدند. در ۱۸۲۸ ماریا و خواهرش امیلی وارد یک مدرسه شبانه‌روزی در پاریس شدند؛ جایی که الهام‌بخش رمان ماریا با نام قربانی عشق شد. یک سال بعد با توجه به وخامت وضع سلامت امیلی و انتقال پدرشان به بندر جبل‌الطارق آن دو از مدرسه یادشده بیرون آمدند. هرچند تحصیلات رسمیشان به پایان نرسید، اما ماریا و امیلی به سفر در نقاطی از فرانسه، اسپانیا و ایتالیا پرداخته و با خواندن کتاب‌های کتابخانه پدرشان دانش خود را توسعه دادند.
در ۱۸۴۱ ماریا با ویلیام توماس گری که یک تاجر و از اقوام نزدیک بود ازدواج کرد؛ هرچند آن دو صاحب فرزندی نشدند. ماریا بعد از ازدواج هم همچنان به امیلی نزدیک بود و آن دو رساله‌ای با نام اندیشه‌هایی در باب فرهنگ خود خطاب به زنان نوشتند و آن را در ۱۸۵۰ منتشر کردند. با مرگ شوهر ماریا در ۱۸۶۴ وی در عرصه عمومی فعال‌تر شد و در ۱۸۷۰ با نوشتن نامه‌هایی برای روزنامه تایمز تلاش کرد تا برای یک مدرسه دخترانه بودجه گرد آورد.
ماریا و امیلی طرفدار حق رای زنان بودند و در ۱۸۷۰ ماریا کتابی با نام «آیا عمل رای دادن یک امر غیرزنانه است؟» منتشر کرد. گری درصدد ایجاد یک جنبش ملی برای توسعه آموزش زنان بود و این طرح را در ۱۸۷۱ به انجمن هنر ارائه داد. این طرح مورد حمایت قرار گرفت و ماریا طرحی دیگر به انجمن دانش اجتماعی در لیدز ارائه کرد. در نتیجه ماریا و امیلی یک کمیته موقت با نام اتحادیه ملی بهبود آموزش زنان را تشکیل دادند که هدف از آن تاسیس مدارس روزانه مناسب و ارزان برای همه طبقات در سطحی بالاتر از آموزش ابتدایی بود. این اتحادیه توانست موقوفه مدارس روزانه دخترانه را در ۱۸۷۲ تاسیس کند. ماریا جورجینا گری در ۱۹سپتامبر۱۹۰۶ درگذشت.
