چند روز پیش از فروشگاه زنجیره‌ای... خرید کردم. صندوقدار موقع حساب‌کردن قیمت اجناس به من گفت که بیسکوئیت‌ها با قیمت جدید محاسبه می‌شوند که نه لیبل آنها اصلاح شده بود، نه اینکه اتیکت قیمت نصب شده در قفسه تغییری کرده بود. وقتی اعتراض کردم گفت می‌توانید اینها را از سبد خریدتان حذف کنید! درحالی‌که من باید موقع انتخاب اجناس از قفسه‌ها از تغییر قیمت اطلاع پیدا می‌کردم تا بتوانم انتخاب بهتری داشته باشم، ضمنا برایم جالب بود که در اخبار گفتند صرفا ۴کالای خاص یعنی ماکارونی، روغن، لبنیات و... مشمول اصلاح قیمت‌های تولید می‌شوند، اما در فروشگاهی که من خرید کردم، تقریبا نیمی از اجناس تولید سابق را با قیمت جدید می‌فروختند، درحالی‌که من چندسال پیش بابت تخفیف‌های این فروشگاه به کالاهای قدیمی، جزو مشتریان آن شدم.

حکیمه محمدی، گیشا

 

من از سال‌ها قبل مشتری کنسروهای شرکت ... هستم. به‌ویژه به دلیل اینکه در کارگاه محل کارم یخچال نداریم، اغلب اوقات از کنسروهای این برند، برای نهار استفاده می‌کنیم. انصافا محصولات آنها همچنان یکی از بهترین‌های بازار هستند، اما متاسفانه هفته گذشته ۱۰ عدد کنسرو با عنوان لوبیاچیتی از محصولات این کارخانه خریداری کردم که موقع مصرف اولین آنها، متوجه شدم که به‌جای لوبیاچیتی، از لوبیا قرمز استفاده کرده‌اند. من به طعم لوبیا چیتی علاقه‌مند هستم و انتظار داشتم اگر این کارخانه در محتوای محصول خود تغییر می‌دهد، صادقانه این موضوع را به مشتریان اعلام کند؛ نه اینکه دقیقا از کلمه کنسرو لوبیاچیتی استفاده کند ولی کنسرو دیگری را به مشتریان بفروشند. من متوجه هستم که لوبیا‌چیتی گران شده و کارخانه‌ها مجبورند بخشی از تولید خود را با لوبیای ارزان‌تر جایگزین کنند؛ ولی بهتر بود به‌جای این دروغ که موجب بی‌اعتمادی ما مشتریان قدیمی خواهد شد، کنسروهای لوبیا را با دو عنوان لوبیا چیتی و لوبیا قرمز عرضه کنند تا مشتری حق انتخاب داشته باشد.

رضا محمودآبادی- شهرک صنعتی شمس‌آباد

 

سلام وقت بخیر

من یک راننده کامیون هستم. گازوئیل برای من و همکارانم شده یک کابوس. نرخ دولتی ۳۰۰‌تومان است اما سهمیه را به مرور کم کردند. برای نا‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌وگان شهری برای سهمیه یک‌ماه به اندازه ۳۰۰ لیتر ریخته‌اند که کفاف سه روز کار سبک را می‌دهد. برای بقیه ‌ماه سراغ گازوئیل با نرخ آزاد که ۶۰۰‌تومان هست می‌رویم ولی حتی برای آن، هم سهمیه هر جایگاه کم است و هم صف شلوغ است و فقط صبح داده می‌شود؛ اگر به ما برسد.   مشکلاتی که عرض شد برای کامیون‌هایی است که کارت سوخت دارند. برای دستگاه‌های راه‌سازی که فاجعه است. سهمیه ۲‌هزار لیتری که برای به‌دست آوردنش باید از هفت خوان بگذری، به‌طوری که از هر صد نفر یک نفر بعد از پاسکاری هر‌ماهه بین استانداری، شهرداری و شرکت نفت موفق به دریافت آن می‌شود. به همین خاطر گازوئیل این افراد در بازار آزاد لیتری ۲۵۰۰‌تومان خرید و فروش می‌شود.  بلایی سر راننده‌ها آورده‌اند که راضی هستند به هر قیمتی دولت سوخت عرضه کند فقط در جایگاه باشد تا بتوانند گازوئیل بزنند. لطفا پیگیر این موضوع باشید، بلکه صدای این قشر زحمتکش به گوش مسوولان برسد. به خدا اینها ایرانی هستند و یک حق ناچیز دارند. ما دزد یا قاچاقچی سوخت نیستیم. ما در تهیه سوخت کامیون خودمان مانده‌ایم؛ چطور می‌توانیم یک کشتی چند‌هزار لیتری را پر کنیم؟ ما باید در فکر لاستیک باشیم یا بار یا کرایه یا لوازم یدکی گران و بنجل یا روغن... دیگه هر روز دنبال سوخت دویدن، زور دارد.

عقیل از تهران

اخبار مرتبط