دستکشی که به روبات‌ها حس می‌دهد

ایسنا : دانشمندان دانشگاه استنفورد حسگرهایی را روی یک دستکش توسعه داده‌اند که حس لامسه را به روبات‌ها القا می‌کند تا به این ترتیب روبات‌ها بتوانند اشیای حساس را با دقت و بدون آسیب به آنها جابه‌جا کنند. مهندسان دانشگاه استنفورد یک دستکش الکترونیکی را توسعه داده‌اند که می‌تواند به روبات‌ها حس لامسه دهد.

این اختراع جدید از حسگرهای پیشرفته برخوردار است که می‌توانند به دست‌های روباتیک اجازه دهند اشیایی به ظرافت یک تمشک را بدون آسیب برداشته و جابه‌جا کنند. «ژنان بائو» مهندس شیمی دانشگاه استنفورد و سرپرست این پروژه گفت: این فناوری، ما را در راهی قرار می‌دهد که روزی بتوانیم به روبات‌ها نوعی از قابلیت‌های سنجش در پوست انسان را ببخشیم. این فناوری به معنای واقعی کلمه تقلید از شیوه‌هایی است که لایه‌های پوست انسان در دست‌ها برای القای حس لامسه استفاده می‌کند. برای رسیدن به این فناوری، «بائو» و همکارانش پایه مکانیزم خود را روی خاره (spinosum) قرار دادند که یک لایه فرعی پر از برآمدگی از پوست انسان است که برای تشخیص فشار، حرارت و سایر محرک‌های مربوط به لمس، با لایه بیرونی همکاری می‌کند.

یکی از زمینه‌هایی که محققان به‌طور خاص بر آن تمرکز کردند، ساختاری است که به انسان اجازه می‌دهد نیروی برش (shear force) را حس کند. این قابلیت منحصر به فرد است که به انسان اجازه می‌دهد تا بداند چه چیزهایی را باید با چه مقدار نیرو نگه دارد تا به اشیای با ویژگی مختلف بیش از حد فشار نیاید یا آنها را رها نکند. تیم استنفورد با الهام از این قابلیت، حسگرهایی ساخت که از سه لایه انعطاف‌پذیر شامل بخش‌های فعال الکتریکی بالا و پایین و همچنین یک عایق لاستیکی در وسط ساخته شده است. آنها سپس این سنسورها را روی یک دستکش لاستیکی قرار دادند که روی دست روباتیک قرار می‌گیرد و انگشتان روباتیک را ایجاد می‌کند. این انگشتان مانند دست انسان قادر به تشخیص میزان فشار لازم بر جسم و حمل بدون آسیب آن هستند.

تاکنون «بائو» و تیمش این دستکش روباتیک را با موفقیت برنامه‌ریزی کرده‌اند که با خیال راحت بتواند یک تمشک را بدون فشار اضافی لمس کند و همچنین یک توپ پینگ پنگ را بدون شکستن یا رها کردن، جابه‌جا کند. در هر دو مورد، حسگرها توانستند نیروی برش مناسب را شناسایی کنند تا این اشیا، بدون آسیب یا رها شدن لمس و حمل شوند. محققان در حال حاضر امیدوارند که این حسگرها را مستقیما در یک پوشش مخصوص به شکل پوست مخصوص روبات‌ها تعبیه کنند. برنامه‌های کاربردی آینده تقریبا نزدیک به بی‌نهایت خواهند بود، چرا که این حسگرها از صنایع مختلف تا پزشکی کاربرد دارند. این فناوری می‌تواند روزی روبات‌ها را برای قرار دادن تخم مرغ روی یک تسمه نقاله یا کمک به جراحی‌های پیچیده که نیاز به لمس دقیق و با ثبات دارند، به کار گیرد.