نمونه اولیه این دستگاه که ساخت آن اکنون متوقف شده است، شامل دو دوربین بود که آن را از پرچم‌داران بازار نظیر اپل واچ متمایز می‌کرد. یک دوربین پایین صفحه نمایش و دوربین دیگر در پشت ساعت و رو به مچ دست قرار می‌گرفت. دوربین دوم طراحی شده بود تا کاربران بتوانند صفحه ساعت را از بند آن جدا کرده و به سرعت عکس بگیرند. اما به گفته یک منبع آگاه، وجود این دوربین، مشکلاتی را برای قابلیت تبدیل سیگنال‌های عصبی از مچ به فرامین دیجیتالی ایجاد کرد. این توانایی فنی که به الکترومیوگرافی معروف است، اولویت اصلی برای مِتا بود.  مِتا از مزایای الکترومیوگرافی به عنوان راهی برای استفاده از دست فرد به عنوان یک کنترلر برای دستگاه‌های دیگر از جمله دستگاه‌های ویژه متاورس(دنیای مجازی)، تعریف کرده است. مدیران مِتا درباره پتانسیل ساعت‌های هوشمند به عنوان بخشی از نگرش خود برای متاورس صحبت کرده‌اند. حسگرهایی که در دستگاه‌های مچی هستند می‌توانند برای کمک به افراد برای کنترل آواتار خود یا تعامل با آنچه از طریق عینک‌های واقعیت افزوده مشاهده می‌کنند، استفاده شوند. با وجود توقف ساخت دستگاه دو دوربینه، شرکت مِتا سرگرم کار روی دستگاه‌های مچی متعددی است. به کارمندانی که روی این دستگاه با نام کد میلان کار می‌کردند، اعلام شد این دستگاه دیگر قرار نیست تولید شود. در ابتدا قرار بود این دستگاه در بهار سال ۲۰۲۳ با قیمت ۳۴۹ دلار عرضه شود. بعضی از قابلیت‌های طراحی شده برای ساعت هوشمند دو دوربینه، احتمالا در محصولات آینده مِتا به کار خواهند رفت. کاهش هزینه‌ها، احتمالا در تصمیم مِتا برای توقف ساخت این ساعت هوشمند، نقش داشته است. مدیران مِتا در آوریل اعلام کردند با توجه به کندی کسب‌وکار، هزینه‌های سالانه این شرکت امسال به میزان سه میلیارد دلار کاهش پیدا خواهد کرد و این کاهش هزینه روی استخدام در مِتا هم تاثیر گذاشته است.

اخبار مرتبط