ستون اول از سمت راست مبلغ ناخالص، ستون وسط کسورات هر کارمند یا کارگر و ستون آخری خالص دریافتی شخص را نشان می‌دهد. کسورات کارمندان اعم از مالیات، بیمه، وام‌های دریافتی، مساعده‌ها، اقساط و اجاره خانه‌های سازمانی و خرید از فروشگاه‌ها با کارت‌های اعتباری کسر از حقوق و... است. غیر از بیمه و مالیات، سایر موارد که در قسمت کسورات فیش حقوقی است جزو دریافتی هر کارمند است؛ لذا مواردی همانند اقساط وامی که از سازمان متبوع خود گرفته یا خرید اعتباری یا ماهانه اجاره منزل سازمانی را که در قسمت کسورات خود داشته است باید به حقوق دریافتی او اضافه شود. ولی متاسفانه قانون‌گذار با آوردن کلمه سقف «خالص» نقض غرض کرده و دست اشخاص نجومی‌بگیر را در عدول از سقف قانونی پرداخت با ایجاد کسوراتی همانند اقساط وام، خریدهای اعتباری و اجاره منازل سازمانی و... باز گذاشته است.

مثلا اگر حقوق ناخالص شخص هشتادمیلیون تومان است بعد از کسر بیمه و مالیات باید هفتادمیلیون تومان خالص دریافتی داشته باشد. حال این شخص از سازمان خود وام گرفته باشد و مثلا ماهانه بیست‌میلیون تومان قسط وام از حقوق وی کسر شود. آیا باید گفت حقوق وی پنجاه‌میلیون تومان است؟ پاسخ منفی است. چرا که قسط وام دریافتی جزو حقوق وی بوده و باید به خالص دریافتی وی اضافه شود. ولی آوردن کلمه «حقوق خالص» به جای «حقوق ناخالص» دست اشخاص نجومی‌بگیر را در دور زدن قانون باز گذاشته است. لذا اگر قانون‌گذار به دنبال جلوگیری از پرداخت‌های نجومی است همان‌طور که به‌درستی از کلمه «متوسط ماهانه» در بخش سقف پرداخت استفاده کرده لذا از اصلاح «ناخالص» به جای کلمه «خالص» هدف قانون‌گذار را تامین می‌کند.

اخبار مرتبط