در ۶ دهه اخیر حاکمیت دو برادر یعنی فیدل و رائول کاسترو بر کوبا سبب شد بخش‌های مهم اقتصاد این کشور از جمله بخش گردشگری، تحت سلطه شرکت‌های وابسته به حزب کمونیست قرار گیرد و آزادی بیان محدود شود، اما تداوم این وضعیت امکان‌پذیر نیست زیرا از یکسو اقتصاد ونزوئلا که حامی دیرینه کوبا بوده به تدریج در حال فروپاشی است و از سوی دیگر تحریم‌های آمریکا همچنان فشارهای شدید بر اقتصاد این کشور وارد می‌کند. رائول کاسترو در ابتدای دوره ریاست جمهوری خود برنامه اصلاحات اقتصادی را تدوین کرد، اما روند اجرای این برنامه بسیار کند بوده و مقاومت‌های شدید از سوی گروه‌های ذی‌نفع در برابر اصلاحات مشاهده شده است.

بسیاری از کارشناسان معتقدند کوبای دوران ریاست جمهوری آقای دیاز کانل با کوبای دوران ریاست جمهوری رائول کاسترو تفاوت‌های بزرگی نخواهد داشت زیرا از یکسو رئیس‌جمهوری جدید یک کمونیست وفادار به آرمان‌های انقلاب است و از سوی دیگر او برای اجرای اصلاحات اقتصادی و سیاسی اختیارات لازم را ندارد. واقعیت این است که رائول کاسترو همچنان رئیس حزب کمونیست است و اطرافیان او از جمله پسرش، مراکز قدرت را در این کشور در کنترل دارند.نسل جوان کوبا با آنکه به کمونیسم علاقه دارد، اما از وضعیت وخیم اقتصادی و محدودیت آزادی بیان به ستوه آمده و وضعیت کنونی نمی‌تواند ادامه پیدا کند. به نظر می‌رسد دیاز کانل باید قاطعانه در مسیر اصلاحات حرکت کند.

احسان آذری‌نیا

اخبار مرتبط