یک نیاز فوری

با این حال، آزمایشگاه‌‌‌های بیشتری با ظرفیت تبدیل داده‌‌‌هایی که دولت‌‌‌ها جمع‌‌‌آوری می‌کنند به بهبود سیاست‌‌‌ها و خدمات نیاز فوری دارند. آزمایشگاه‌‌‌های موجود باید گسترش یابند تا سازمان‌های غیرانتفاعی بتوانند پیشنهادهای خود را با استفاده از داده‌‌‌های دولتی ارزیابی کنند. این آزمایشگاه‌‌‌ها گروه‌‌‌های کوچکی از تحلیلگران داده هستند که در داخل یا همراه با سازمان‌های دولتی کار می‌کنند تا داده‌‌‌های اداری را برای ارزیابی سیاست و در عین حال حفظ حریم خصوصی شخصی قابل استفاده‌‌‌تر کنند و در حالی که این ابتکارات در اجرای آنها بسیار متفاوت است، برخی از ایالت‌‌‌ها -از جمله کالیفرنیا، ایلینوی، پنسیلوانیا و رودآیلند- با تسهیل همکاری بین دولت و دانشگاه به موفقیت‌های قابل‌‌‌سنجش دست یافته‌‌‌اند. به‌عنوان مثال، آزمایشگاه سیاستی کالیفرنیا (CPL)، یک نهادی مشارکتی دانشگاهی-دولتی است که در سال ۲۰۱۷ و در UCLA و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی ایجاد شد و هدف آن کمک به شهرها و ایالت‌‌‌ها برای بهبود برنامه‌‌‌های عمومی از طریق تحقیقات تجربی است.

در یک مطالعه اخیر، CPL برنامه منع مواد مخدر و قاچاق کالا (EDCIP) در کالیفرنیا را ارزیابی کرد و دریافت که در حالی که این برنامه به کاهش ۲۳درصدی در میزان شکست تصادفی تست مواد مخدر منجر شده است، اما همچنین افزایش قابل‌‌‌توجهی را در رفتار نامناسب زندانیان که ناشی از نقض قوانین مرتبط با مواد مخدر است نشان می‌دهد. این یافته‌‌‌ها باعث شد تا فرماندار جری براون برنامه ۱۵میلیون دلاری را به نفع افزایش تعداد سگ‌های موادیاب برای کشف مواد مخدر در زندان‌‌‌ها کنار بگذارد.  در شیکاگو، مرکز داده‌‌‌های رفاهی کودکان ایالتی به چند دولت ایالتی کمک می‌کند تا پایگاه‌‌‌های اطلاعاتی ایمن و طولی ایجاد کنند تا از داده‌‌‌های خود برای کمک به کودکان بهتر استفاده کنند. به عنوان مثال، این مرکز به دپارتمان خدمات کودکان تنسی کمک کرد تا زیرساخت‌‌‌های موردنیاز برای نظارت بر تجربه کودکانی را که قربانی کودک‌‌‌آزاری شده‌‌‌اند ایجاد کند. برخی از این آزمایشگاه‌ها سابقه طولانی دارند. 

مجلس ایالتی واشنگتن در سال ۱۹۸۳ موسسه ایالتی واشنگتن را برای سیاست عمومی راه‌‌‌اندازی کرد تا به سیاستگذاران کمک کند تصمیمات مبتنی بر شواهد بیشتری بگیرند. ابزار ارزیابی هزینه و فایده موسسه برای تجزیه و تحلیل برنامه‌‌‌های عمومی به قدری محبوب شد که در ۲۵ایالت دیگر مورد اقتباس قرار گرفت.  در همه موارد، هدف آزمایشگاه داده یکسان است: بهبود خدمات عمومی با تسهیل تجزیه و تحلیل برنامه‌‌‌ها؛ اما در نحوه عملکرد آنها تفاوت وجود دارد. مطالعات موردی نشان می‌دهد که هنگام تاسیس یک آزمایشگاه داده باید چند عامل را در نظر گرفت: تعریف خدماتی که آزمایشگاه ارائه خواهد کرد (مانند ارزیابی و پاک‌سازی داده‌‌‌ها، یکپارچه‌‌‌سازی داده‌‌‌ها و ایجاد شبکه‌‌‌های اشتراک دانش)، تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا آزمایشگاه باید در داخل دولت یا خارج از آن ایجاد شود و تعیین اینکه آیا فقط به دولت خدمت می‌کند یا اینکه به سازمان‌های غیرانتفاعی بخش اجتماعی و سازمان‌های غیردولتی اجازه می‌دهد از خدمات آن استفاده کنند.

مطالعات همچنین نشان می‌دهند که فناوری حیاتی است؛ اما نقطه قوت اصلی هر آزمایشگاه موفق، توانایی آن در بسیج سرمایه انسانی و استعداد موردنیاز برای خلق بینش‌‌‌های جدید از داده‌‌‌هاست. اغلب افرادی که بیشتر از دیگران به تحقیق علاقه‌‌‌مند هستند، داده‌‌‌های مربوطه را ندارند و افرادی که مسوول نگهداری داده‌‌‌ها هستند، منابع لازم برای پیگیری تحقیقات را ندارند. آزمایشگاه‌‌‌های داده در کاهش موانع ورود برای افرادی که می‌‌‌خواهند در استفاده از داده‌‌‌های اداری برای بهبود برنامه‌‌‌های عمومی و مقابله با مشکلات دشوار درگیر شوند، نقش مهمی ایفا می‌کنند.

اخبار مرتبط