چرخه باطل حذف سوخت فسیلی
با فرض اینکه مردم به پختن وعده‌‌‌های غذایی با اجاق‌گاز در خانه ادامه می‌دهند و راه‌حل‌‌‌های عجیب و غریبی مانند کباب‌‌‌پزهای خورشیدی توسط بخش کوچکی از جمعیت استفاده میشود، مردم همچنان به وسایلی نیاز خواهند داشت که قابلمه‌‌‌ها و تابه‌‌‌های آنها را برای پخت‌وپز گرم کند. شما اجاق‌گاز را با گاز طبیعی روشن می‌کنید تا آب به جوش بیاید. در مورد اجاق برقی، شما گاز طبیعی (یا زغال‌سنگ، نفت یا زیست‌توده) را در یک نیروگاه می‌‌‌سوزانید تا آبی را گرم کنید که توربین‌‌‌هایی را می‌چرخاند و برق تولید کرده و اجاق‌گاز را گرم می‌کند تا برای چای خود آب‌جوش تهیه کنید. فیزیک ساده به ما یادآوری می‌کند که با انتقال انرژی از یک حالت ماده به حالت دیگر، از دست دادن انرژی اجتناب‌‌‌ناپذیر است. سوزاندن گاز برای تولید برق به‌‌‌طور متوسط تنها حدود ۴۰درصد کارآمد است.
اثرات زیستمحیطی تغییر از اجاق‌گاز به اجاق برقی تا حد زیادی به نحوه تولید برق بستگی دارد. اگر برق شما از منابع تجدیدپذیر تامین میشود، پتانسیل بیشتری برای کاهش ردپای کربن شما وجود دارد. اگر برق شما از نیروگاه‌‌‌های زغال‌سنگی می‌‌‌آید که دی‌اکسیدکربن را جذب نمیکنند، پس تعویض میتواند برای محیط‌زیست بدتر باشد؛ زیرا زغال‌سنگ بیشتر از گاز طبیعی دی‌اکسیدکربن تولید می‌کند.
در سال ۲۰۱۸، حدود ۱۷درصد برق تولیدشده از انرژیهای تجدیدپذیر، ۳۵درصد از گاز طبیعی، ۲۷درصد از زغال‌سنگ و ۱۹درصد از انرژی هسته‌‌‌ای تامین شد. با توجه به تولید برق فعلی ایالات‌متحده، اگر اجاق‌گاز طبیعی را در سراسر کشور ممنوع کنید، از هر ۱۰اجاق‌گاز، تنها دو مورد از انرژیهای تجدیدپذیر تامین می‌‌‌شوند و هشت‌مورد باقی‌‌‌مانده از برق تولیدشده از زغال‌سنگ (سه عدد)، هسته‌‌‌ای (دو اجاق‌گاز) و گاز طبیعی (سه اجاق‌گاز) تامین می‌‌‌شوند. البته این داستان از یک ایالت به ایالت دیگر متفاوت است. کالیفرنیا حدود ۴۴درصد برق خود را از انرژیهای تجدیدپذیر تولید می‌کند، بنابراین تعویض گاز طبیعی با برق در آنجا منطقی‌‌‌تر از مثلا فلوریداست؛ جایی که انرژیهای تجدیدپذیر تنها ۳درصد از برق این ایالت را تولید می‌کنند. اما مشکلات دیگری نیز وجود دارد.
اوج تقاضا را در نظر بگیرید. گرمایش الکتریکی معمولا انرژی زیادی مصرف می‌کند؛ به حدی که اپراتورهای شبکه بریتانیا باید زمان پایان یک مسابقه فوتبال بزرگ را پیش‌بینی کنند تا بتوانند تولید را در زمان چای، زمانی که میلیون‌‌‌ها بریتانیایی کتری‌‌‌های برقی وصل می‌کنند، افزایش دهند (امروزه به دلیل پخش براساس تقاضا، این مشکل کمتر شده است). این امر به آن معنی است که حتی اگر برق حاصل از انرژیهای تجدیدپذیر به طور قابل‌توجهی افزایش یابد، به دلیل ماهیت متناوب انرژی بادی و خورشیدی، ممکن است در موقعیتی قرار بگیرید که نیروگاه‌‌‌های تولید برق گازسوز در زمان اوج تقاضا به آنها اضافه شوند. این موضوعی است که اپراتورهای شبکه برق هر روز با آن مواجه هستند.
ممنوعیت اجاق‌گاز
در حالی که پخت‌وپز با برق از مصرف‌کننده اصلی دور است، تغییر دسته‌‌‌جمعی از پخت‌وپز با گاز به پخت‌وپز با برق میتواند به سیستم استرس خانوارها اضافه کند. علاوه بر این، اگر ممنوعیت‌‌‌ها از پخت‌وپز با گاز تا گرم کردن خانه‌‌‌ها با گاز گسترش یابد، احتمالا مشکلات شدیدتر میشود. مطمئنا این مسائل غیرقابل حل نیستند. شبکه‌‌‌های هوشمند، برنامه‌‌‌ریزی و پیش‌بینی بهتر، روش‌های کارآمدتر برای ذخیره و رهاسازی نیروی الکتریکی (به باتری‌‌‌های غول‌‌‌پیکر یا نیروگاه‌‌‌های انباشته آبی فکر کنید)، اجاق‌‌‌های برقی برتر و به‌‌‌طور کلی فناوری بهتر ممکن است برخی یا همه این مشکلات را حل کند.
اما ممنوعیت استفاده از اجاق‌گازهای گازسوز قبل از ورود این فناوری‌‌‌های بهتر، مشابه ممنوعیت اسب‌سواری قبل از اختراع اتومبیل است. در واقع برخی می‌‌‌گویند ممنوعیت پخت‌وپز با گاز طبیعی یک حرکت نمادین است. اما این بدترین نوع نماد است؛ نمادی که برای ایجاد احساس خوب در مردم به جای انجام کارهای خوب طراحی شده است. ممنوعیت کامل (استفاده از) گاز طبیعی در خانه‌‌‌ها، به‌‌‌ویژه اگر در سراسر کشور گسترده شود، نه‌تنها منطق زیستمحیطی چندانی ندارد، بلکه منطق اقتصادی نیز ندارد. صادقانه بگویم، چنین حرکات نادرستی تلاش‌‌‌های حسن‌نیت‌‌‌گونه کسانی را که به دنبال تصویب سیاست‌‌‌های زیستمحیطی سالم هستند، تضعیف می‌کند.
آیا دولت بایدن می‌خواهد اجاق‌گاز را ممنوع کند؟
سوال به این پاسخ از این قرار است: «خیر.» با این حال، کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی به دنبال راه‌هایی برای کاهش خطرات کیفیت هوای داخل خانه بوده است. الکساندر هوهن ساریچ، رئیس کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی می‌‌‌گوید: «من به دنبال ممنوعیت اجاق‌گاز نیستم و کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی طرحی برای این کار ندارد.»
چرا ممنوعیت اجاق‌گاز و کوره گاز طبیعی بحث‌برانگیز است؟
اقدام برای کاهش وابستگی به وسایل سوخت فسیلی توسط مقامات جمهوری‌خواه به‌عنوان نقض حقوق مصرف‌کننده و مالک خانه مورد انتقاد قرار گرفته است. فیل پالمسانو، نماینده جمهوری‌خواه از نیویورک می‌‌‌گوید: «چرا مردم نباید انتخابی برای گرم کردن خانه خود داشته باشند. این موضوع پس از آن به وجود آمد که ریچارد ترومکا جونیور، کمیسر ایمنی محصولات مصرف‌کننده ایالات‌متحده در ژانویه گفت اجاق‌گازهای طبیعی «یک خطر پنهان» هستند و پیشنهاد کرد محصولات ناایمن ممکن است ممنوع شوند. البته ترومکا بعدا این بیانیه را پس گرفت. اما این موضوع به‌سرعت باعث شد برخی محافظه‌‌‌کاران این هشدار را بدهند که دولت بایدن می‌خواهد اجاق‌گاز را ممنوع کند. در میان آنها رونی جکسون، نماینده تگزاس بود که در توییتی نوشت: «هرگز اجاق‌گازم را رها نمی‌‌‌کنم. اگر دیوانه‌‌‌های کاخ سفید به دنبال اجاق من بیایند، می‌توانند آن را از دستان سرد مرده من بیرون بکشند. بیا و بگیرش!» تاکر کارلسون، مجری سابق فاکس‌نیوز هم ممنوعیت احتمالی را «خط قرمز» خواند که آمریکایی‌ها تحمل نمیکنند.
چرا ممنوعیت ایالت نیویورک روی اجاق‌‌‌ها و کوره‌‌‌های گاز طبیعی مهم است؟
نیویورک اولین ایالتی است که قانون ایالتی را برای ممنوعیت وسایل گازسوز تصویب کرده است، اما ایالت واشنگتن اخیرا قوانین ساختمانی را تصویب کرده است که در بیشتر ساختمان‌‌‌ها به پمپ حرارتی نیاز دارد، برخلاف کوره. دو ایالت دیگر، مریلند و کلرادو، به همراه بیش از ۸۰دولت محلی، از جمله بسیاری از آنها در کالیفرنیا، اقداماتی را تصویب یا برنامه‌‌‌ریزی کرده‌‌‌اند که بنا به گفته ائتلاف موسوم کربن‌‌‌زدایی ساختمان، ساخت‌وسازهای جدید باید تماما الکتریکی باشد.
الکس بوچمپ، مدیر منطقه شمال شرق دیده‌بان غذا و آب، در بیانیه‌ای گفت: «ایالت نیویورک در پایان دادن به اعتیاد ویرانگر آمریکا به سوختهای فسیلی پیشرو است. بقیه کشور اکنون باید به‌‌‌دنبال نیویورک راه بیفتند.» حرکت جسورانه نیویورک برای تبدیل‌شدن به اولین ایالت در این کشور که سوختهای فسیلی در ساخت‌وسازهای جدید را ممنوع می‌کند، غیرقابل انکار است. با ساخت‌وساز تمام‌الکتریکی، نیویورک راه را برای اقتصاد انرژی سبز با مشاغل بهتر، صورت‌‌‌حساب‌‌‌های ارزان‌‌‌تر و جوامع پاک‌‌‌تر و سالم‌‌‌تر خواهد ساخت.
