محمد هاشمی :  نشست تغییرات آب‌‌‌وهوایی سازمان ملل متحد موسوم به «اجلاس طرفین» (Conference of the Parties یا COP) امسال از 30 نوامبر تا 12دسامبر به میزبانی امارات متحده عربی در شهر دبی برگزار خواهد شد. اعضای شرکت‌کننده در این کنفرانس کشورهایی هستند که کنوانسیون سازمان ملل متحد درباره تغییر اقلیم در سال ۱۹۹۲ را امضا کرده‌‌‌اند. این اجلاس اکنون پس از یک‌سال مواجهه با رویدادهای اقلیمی شدید در جهان تشکیل می‌شود که با وقوع آنها، بسیاری از رکوردهای جهانی آب‌‌‌وهوایی شکسته شد.

کاپ۲۸، بیست‌وهشتمین نشست اقلیمی سالانه سازمان ملل متحد است که دولت‌‌‌ها در آن درباره روش‌های محدودکردن و آمادگی برای تغییرات اقلیمی آینده بحث و گفت‌وگو می‌کنند. هدف کاپ28، پیشبرد مقاصد پیمان ۲۰۱۵ پاریس است؛ اما به طور ویژه اهداف آن در چند حوزه خلاصه می‌شود که عبارتند از: اقدام سریع برای استفاده از انرژی‌‌‌های پاک به‌منظور کاهش اثرات گلخانه‌‌‌ای گازهای آلاینده پیش از سال ۲۰۳۰، انتقال منابع مالی برای حمایت از اقدامات زیست‌‌‌محیطی از کشورهای غنی به کشورهای فقیر و یافتن روش‌های جدید برای کشورهای درحال‌‌‌توسعه و همچنین بحث درباره موضوعاتی مانند سلامت، اقتصاد، غذا و طبیعت. بدون شک رسانه‌‌‌ها، رویداد امسال را که با حاشیه‌‌‌های مختلفی از جمله انتقاد از ریاست آن، همراه بوده است به‌‌‌صورت گسترده و وسیع به‌‌‌عنوان یکی دیگر از تلاش‌‌‌های سازمان ملل متحد برای «نجات کره‌زمین» پوشش خواهند داد. اما پرسش اساسی این است که بعد از این همه‌‌‌سال برگزاری اجلاس‌‌‌های مختلف و مشابه، چه پیشرفتی در این زمینه حاصل شده است؟ در پرونده امروز «باشگاه اقتصاددانان» تلاش شده است به برخی از جوانب این موضوع پرداخته شود.

اخبار مرتبط