رنسانس گردشگری

هنگامی که فریدمن برای اولین‌‌‌بار سه‌دهه پیش به نپال -و جومسوم- سفر کرد، این کشور در آستانه اصلاحات دموکراتیک بود و منطقه موستانگ تنها در سال ۱۹۹۲ به روی بازدیدکنندگان خارجی باز شد. نپال اولین‌‌‌بار بعد از اولین صعود تاریخی زوج نپالی-نیوزیلندی تنزینگ نورگی شرپا و ادموند هیلاری به قله اورست در سال ۱۹۵۳ در صحنه جهانی به شهرت رسید. اما دوسال بعد بود که اولین گروه تور سازمان‌‌‌یافته در پایتخت کاتماندو فرود آمد. اولین اقامتگاه لوکس این کشور هتل رویال بود که امروزه با نام یاک و یتی شناخته می‌شود. در سال ۱۹۵۱ توسط بوریس لیسانویچ، هتلدار روسی، یک چهره پیشگام در صنعت گردشگری نپال، در کاخی که قبلا متعلق به سلسله منحل‌شده رانا بود، افتتاح شد.  در دهه‌‌‌های بعد، نپال شاهد ظهور برخی از ‌‌برندهای موفق رده‌بالا بود. در دهه ۱۹۶۰، هتل‌های پنج‌ستاره محلی مانند هتل آناپورنا و سوالتی افتتاح شدند. یک‌دهه بعد، ‌‌‌جیم ادواردز، ماجراجوی بریتانیایی، تایگر تاپس را در جنوب نپال به یکی از پیشگامان و ممتازترین مکان‌‌‌های گردشگری حیات‌‌‌وحش جنوب آسیا در تبدیل کرد.

گردشگران ثروتمند بسیاری تاکنون فریب جذابیت‌های اساطیری و اسرارآمیز نپال و کوه‌های سر به فلک کشیده آن را خوردند و به این کشور سفر کردند. سپس نوبت چهره‌های مشهور و سلبریتی‌ها از بازیگران هالیوود ریچارد گیر و کیانو ریوز تا خوانندگان میک جگر، ریکی مارتین و استینگ بود تا به نپال پرواز کنند. لیزا چوگیال، مشاور گردشگری پایدار با ۵۰سال تجربه در نپال ‌‌‌در این باره می‌گوید، این کشور زمانی «مقصدی پرزرق و برق و مکانی شیک برای سفر» بوده است.

یک مقصد فریبنده

او می‌‌‌افزاید: در آسیا، بیشتر قطب‌‌‌های گردشگری با مسافران مستقل خارجی و سپس گردشگرهای ثروتمند توسعه یافتند. اما نپال برعکس این رویه را آغاز کرد و در واقع از ابتدا، نپال یک الگوی سفر بسیار غیرعادی بود. سفر سلطنتی شاهزاده چارلز بریتانیا -پادشاه چارلز کنونی- در سال ۱۹۸۰ در میان ‌‌‌دامنه‌‌‌های آناپورنا، به‌‌‌علاوه توقف شاهزاده فیلیپ در تایگر تاپس در سال ۱۹۸۶، موقعیت نپال را در نقشه گردشگری جهانی بیشتر ارتقا داد و در سال‌های بعد در امتداد مسیری که شاهزاده چارلز پیاده‌‌‌روی کرده بود، چند اقامتگاه لوکس ساخته شد. چوگیال که مدیر اقامتگاه لوکس تایگر مانتین پوخاراست، می‌‌‌گوید: نپال در آن روزها، طیف وسیعی از بازارهای گردشگری داشت و اینجاست که باید به آن روزگار بازگردیم. امروز ما به هتل‌‌‌های مشهور و بازاریابی همراه با آنها نیاز داریم.

هتل شینتا مانی موستانگ که بر روی تپه‌‌‌ای مشرف به جومسوم، حدود ۲۸۰۰متر بالاتر از سطح دریا و رو به قله‌‌‌های نیلگیری و دائولاگیری قرار دارد، یکی از جاه‌‌‌طلبانه‌‌‌ترین پروژه‌‌‌هایی است که در سال‌های اخیر در نپال افتتاح شده است. با نمای بیرونی سنگی که با پس‌‌‌زمینه تپه‌‌‌های بایر ترکیب می‌شود و فضای داخلی که رنگ‌‌‌ها و نقوش محلی را در خود جای‌‌‌ داده است، این استراحتگاه به میراث و فرهنگ منطقه ادای احترام می‌کند.

دست‌اندرکاران صنعت می‌گویند، شرایط سیاسی نسبتا باثبات -به‌رغم تغییرات مکرر رهبری و سیاست‌های سرمایه‌گذاری خاصی که نیاز به تنظیم دقیق دارند- سرمایه‌گذاران را تشویق کرده است تا املاک گران‌قیمت را در سراسر نپال راه‌اندازی کنند. آنها این روند را به‌عنوان رنسانس گردشگری لوکس نپال می‌بینند و امیدوارند که نه‌تنها غربی‌ها بلکه گردشگران زیادی از هند، سرزمین اصلی چین، هنگ‌کنگ، تایلند و سنگاپور هم به نپال سرازیر شوند.

علاقه‌‌‌مندان به سفرهای تجملی می‌‌‌گویند، هم از مناظر خیره‌‌‌کننده و هم از خدماتی که در مکان‌‌‌های دورافتاده و صعب‌‌‌العبور دریافت می‌کنند تحت‌‌‌تاثیر قرار گرفته‌‌‌اند؛ پروازها به مکان‌‌‌هایی مانند جومسوم به‌‌‌شدت وابسته به آب‌‌‌وهوا هستند و بسیاری از جاده‌‌‌های محلی برای دسترسی به این مناطق در دست ‌‌‌ساختند. این مکان با هر جایی دیگری که تاکنون به آن سفر کرده‌‌‌اید متفاوت است. یک ذهن باز و انرژی زیادی را همراه خود بیاورید. این جملات یکی از بازدیدکنندگان در وبگاه معروف تریب ادوایزور بود که با اشاره به شکوه و چشم‌نوازی منطقه دیدنی موستانگ در شمال نپال حدود ۵هزار دلار برای پنج‌شب اقامت در شینتا مانی موستانگ پرداخته بود. یک مسافر دیگر از تجربه سفر خود به این نقطه می‌‌‌نویسد: «خدمات تجملی در دورافتاده‌‌‌ترین نقطه زمین.» برندهای لوکس بین‌المللی که بسیاری از آنها در خارج از کاتماندو فروشگاه تاسیس کرده‌‌‌اند، به تنوع صنعت گردشگری نپال کمک می‌کنند؛ زیرا به روند روبه‌‌‌رشد گردشگران فوق لوکس توجه نشان می‌دهند.

الگوی سفرهای غیرعادی و ماجراجویانه

تحلیلگران گردشگری در این باره می‌‌‌گویند، این روند، گزینه‌‌‌های بیشتری در اختیار تورهای پر ازدحام، از جمله سفر به کمپ‌‌‌های اصلی اورست و آناپورنا، ارائه می‌دهد. سال گذشته، شرکت بین‌المللی خدمات توریستی و اقامتگاهی دوسیت تایلند، یک هتل لوکس را در شهر دولیخل، یک شهر باستانی در حومه پایتخت نپال افتتاح کرد. امسال، استراحتگاه و اسپای کوندا هیمالیا که در ارتفاع ۳۰۳۰متری از سطح دریا قرار دارد، در شهر کوهستانی فالپو افتتاح می‌شود و هتل‌‌‌های زنجیره‌‌‌ای لوکس کارت‌‌‌پستال هند، راه خود را به چیتوان، منطقه معروف به حیات‌‌‌وحش، باز می‌کند. فریدمن و گروه اقامتگاهی شرپا، برند تفریحی و لوکس Mountain Lodges of Nepal را در سال ۲۰۲۲ در تلاشی برای ابداع برنامه‌‌‌های سفر کلاسیک به این کشور راه‌‌‌اندازی کردند.

طبق گفته‌‌‌ها، این برنامه، خدمات سفر ۱۲شبه به اورست و اقامت در ۸اقامتگاه مجلل از جمله یک اقامتگاه بناشده در کمپ اصلی کوه (بیس کمپ) را به قیمت ۵۹۰۰دلار ارائه می‌دهد. کاترین هیلد، یکی از بنیان‌گذاران و مدیرعامل شرکت Remote Lands Inc  که در زمینه برنامه‌‌‌ریزی برای سفرهای لوکس در سراسر آسیا تخصص دارد می‌‌‌گوید، محل اقامت نقش مهمی در مدیریت انتظارات مشتریانی دارد که حدود ۱۱‌هزار دلار برای یک تور ۹‌‌‌روزه دونفره هزینه می‌کنند. او می‌‌‌افزاید هتل‌‌‌های لوکس نپال، به میزان زیادی مورد اقبال مصرف‌کنندگان ثروتمند قرار گرفته‌‌‌اند. کارشناسان می‌‌‌گویند، گردشگران به‌طور فزاینده‌‌‌ای، نسبت به ردپای اکولوژیک خود و تاثیری که بر کشورهای میزبان دارند آگاه می‌‌‌شوند.

یک نظرسنجی در سال ۲۰۲۲ توسط شرکت مسافرتی آمریکایی اکسپدیا گروپ از ۱۱‌هزار مشتری نشان داد که ۹۰‌درصد آنها به دنبال گزینه‌‌‌های سفر پایدار هستند. سرمایه‌گذاری و سازماندهی تورهای سیاحتی به مناطق کمتر شناخته‌شده و همچنین راه‌اندازی مدارس مربوط به آموزش مهمان‌نوازی و پرورش و آموزش نسل بعدی هتل‌داران منطقه در دستور کار این شرکت‌ها قرار دارد.  در این میان، ایجاد اقامتگاه‌‌‌هایی دوستدار محیط‌‌‌زیست، گامی مثبت در جهت ایجاد شغل برای مردم محلی و کسب‌وکارهاست. امروز توسعه صنعت گردشگری و ساخت و ایجاد بناها و اقامتگاه‌های مجلل در نقاط دوردست و دورافتاده حتی در مسیر صعود به اورست موجب شده است تا کاملا تصوراتی که از سفر به نپال به‌‌‌عنوان یک کشور ارزان برای گذراندن تعطیلات و مسافرت ارزان با کوله داشته‌‌‌ایم تغییر کند.