موانع اقتصاد گردشگری در نپال
غول‌‌‌های هیمالیا
گردشگری نپال که در اکتشاف کوهستان ریشه دارد، از زمانی که در سال ۱۹۴۹ به روی بازدیدکنندگان باز شد، هویت آن را به‌‌‌عنوان یک کشور هیمالیا نشان می‌دهد. مناظر این کشور با کوه‌‌‌ها و هیمالیا ۸۳درصد از وسعت بیش از ۱۴۷هزار کیلومترمربع این کشور را پوشش می‌دهد. این منطقه دارای بیش از ۳۰۰قله بالای ۷هزار متر است که هشت‌قله از مجموع ۱۴قله بالای ۸هزارمتری جهان مانند اورست و آناپورنا در آن واقع شده است. در سال ۲۰۲۳، نپال پذیرای بیش از یک‌میلیون گردشگر بود که ۱۵درصد از آنها با هدف صعود به قلل مرتفع به این کشور سفر کرده بودند و درآمد قابل‌‌‌توجهی را از محل سفرهای اعزامی به قله‌‌‌هایی مانند اورست، ماناسلو و لوتسه نصیب این کشور کرد. طبق آمار وزارت گردشگری نپال از محل صعود ۴۷تیم اعزامی، متشکل از اتباع کشورهایی همچون آمریکا، چین، انگلیس، هند، روسیه، آلمان و ژاپن به اورست رقمی بیش از ۵میلیون دلار آمریکا درآمد کسب کرد.
قانون اساسی نپال، گردشگری دوستدار محیط‌‌‌زیست را برای اقتصاد ملی در اولویت قرار داده است. سیاست گردشگری ۲۰۶۵ با تاکید بر تدوین و اجرای طرح‌‌‌های اصلی توسعه صنعت گردشگری و ادغام مفاهیم توسعه منطقه‌‌‌ای در برنامه‌‌‌های دوره‌‌‌ای و برنامه‌‌‌های سالانه، نپال را به‌‌‌عنوان یک مقصد گردشگری جذاب، امن، هیجان‌‌‌انگیز و منحصربه‌‌‌فرد معرفی می‌کند. بااین‌‌‌حال، تجزیه‌‌‌وتحلیل برنامه راهبرد ملی گردشگری ۲۰۱۴-۲۰۲۳ نشان می‌دهد که در حال حاضر، حدود ۳۵درصد از این سیاست، عمدتا تا حدی یا تنها بخش کوچکی به‌طور کامل اجرا شده است.
دولت مشخصا فاصله سال‌های ۲۰۲۳ تا ۲۰۳۲ را دهه گردشگری نامیده است که هدف اصلی آن احیای صنعت گردشگری کشور به دنبال همه‌گیری کووید-۱۹ و رکود این صنعت، عنوان شده است. به‌علاوه، هدف این طرح، افزایش سهم تولید ناخالص داخلی ملی به ۱۰درصد با جذب ۳.۵میلیون گردشگر در دهه آینده، بدون احتساب بازدیدکنندگان هندی و سفرهای زمینی، افزایش هزینه گردشگران به ۱۲۵دلار در روز و ایجاد یک‌میلیون شغل مستقیم در بخش گردشگری است. بااین‌‌‌حال، جنبه‌‌‌های خاص این سیاست، مانند گردشگری روستایی و گردشگری داخلی، نقص‌‌‌های قابل‌‌‌توجهی را در اجرا نشان می‌دهند. اگرچه چشم‌‌‌انداز ۲۰۲۰ نشان‌‌‌دهنده تلاش مشترک بین دولت و بخش خصوصی برای ارتقای بخش گردشگری بود، اما نبود برنامه‌‌‌های مشخص برای تحقق آن به موانع اجرایی منجر شد.
چالش‌‌‌ها
طی ۲۵سال گذشته، یخچال جنوبی بین کوه اورست و لوت سه که در ارتفاع تقریبی ۷۹۰۶متری از سطح دریا قرار دارد، کاهش ضخامت بیش از ۵۴متر را تجربه کرده است. مسائل مربوط به فضولات انسانی در مناطق کوهستانی به دلیل راه‌‌‌حل‌‌‌های ناکارآمد تشدید شده است. نشت زباله‌‌‌های انسانی به کمپ‌‌‌ها و سکونتگاه‌‌‌ها، محیط را آلوده کرده و به عفونت‌‌‌های روده‌‌‌ای و تنفسی، بیماری‌‌‌های ناشی از آب مانند وبا و هپاتیت در میان ساکنان و کوهنوردان منجر شده است. گردشگری کوهستانی درآمد ارزی قابل‌‌‌توجهی برای نپال دارد و در سال ۲۰۲۳ رقم ۸۴۴میلیون دلار را نصیب اقتصاد این کشور کرده است. نپال با تسهیل گردشگری کوهستانی، می‌‌‌تواند پتانسیل خود را به‌‌‌عنوان یک محرک اصلی توسعه اجتماعی-اقتصادی باز کند. افزایش دسترسی به مناطق کوهستانی از طریق توسعه زیرساخت‌‌‌ها شامل حمل‌‌‌ونقل، خدمات پروازی، اقامتگاه‌‌‌ها و شبکه‌‌‌های ارتباطی ضروری است. پیشنهادها در زمینه توسعه حوزه گردشگری باید از طریق تحقیقات در مورد محصولات جدید گردشگری متنوع شود. مقاصد کوهنوردی کمتر شناخته‌شده باید برای گسترش فراتر از مسیرهای پیاده‌‌‌روی سنتی، مانند پیست آناپورنا و کمپ پایه اورست، تبلیغ شوند.
