سقوط سنگآهن به زیر ۱۰۰ دلار
چین رالی سقوط نرخ آهن را تقویت کرد
کاهش واردات از مارس
دادههای گمرکی چین از کاهش تمایل چینیها به واردات سنگآهن حکایت دارد. این موضوع باعث شده است تا موجودی سنگآهن در بنادر چین افزایش یابد و سیگنالی منفی برای بازار این محصول به همراه داشته باشد. چین واردکننده بیش از ۷۰درصد سنگآهنی است که امروز در دنیا از طریق تجارت خارجی معامله میشود. تحلیلگران کالایی Kpler، مطابق دادههای جمعآوریشده انتظار دارند که چین برای ماه مارس ۹۹میلیون و ۶۲۰هزار تن سنگآهن به این کشور وارد کند. این در حالی است که مطابق دادههای LSEG میزان واردات سنگآهن چین در ماه مارس به ۹۱میلیون و ۴۰۰هزار تن خواهد رسید که این رقم ضعیفترین آمار واردات سنگآهن به چین پس از آوریل سال گذشته است. همچنین دادههای رسمی گمرک نشان میدهد واردات سنگآهن چین ظرف دوماه ابتدایی امسال به ۲۰۹میلیون و ۴۵۰هزار تن رسیده است که این رقم ۸.۱درصد نسبت به میزان واردات در مدت مشابه سال قبل، رشد ۸.۱درصدی داشت. میانگین روزانه واردات سنگآهن چین ظرف دوماه ابتدایی ۲۰۲۴ برابر ۳میلیون و ۴۹۰هزار تن بود.
سنگآهنیها از تقاضای فصلی جا ماندند
تام پرایس از لیبروم کاپیتال در یادداشتی نوشت: معمولا تقاضا برای سنگآهن از ماه دسامبر تا مه افزایشی است؛ این موضوع حامی رشد بهای این محصول در بازار جهانی است. اما امسال رویه این بازار تغییر کرده و منفی شدن چشمانداز تقاضا برای سنگآهن زمینهساز افت بهای این محصول در بازار جهانی شده است. چین در سال ۲۰۲۳ حدود یکمیلیارد و ۲۰۰هزار تن سنگآهن به چین وارد کرد که این رقم ۷درصد نسبت به میزان واردات در سال قبل رشد داشت. رشد واردات ناشی از رشد تقاضا برای فولاد در بخش ماشینآلات و کشتیسازی بود. در شرایطی که تقاضا برای مقاطع طویل فولادی در چین ظرف سال ۲۰۲۳ با محدودیت مواجه شد، رشد تولید ورقهای فولادی زمینهساز افزایش بهای این محصولات در بازار جهانی شد. نوسان بهای سنگآهن به طور معمول به شکل فصلی تغییر میکند. معمولا بهای سنگآهن در سهماه دوم و چهارم هر سال بالاتر از میانگین نرخ آن در سهماه اول و سوم سال است. اما در حالی اولین فصل از سال ۲۰۲۴ رو به اتمام است که سنگآهن با افت نرخ مواجه شده و با توجه به نبود چشمانداز روشن نسبت به تقاضا، امیدی به بازگشت مثبت قیمتها وجود ندارد.
هزینه تولید مانع افت نرخ بیشتر
اگرچه تضعیف تقاضا برای سنگآهن، زمینهساز افت بهای این محصول و سقوط از کانال ۱۰۰دلاری در بازار جهانی شده است، هزینههای تولید مانعی در مقابل استمرار این جریان کاهش قیمت است. در بررسی جامعی که از تولیدکنندگان سنگآهن دنیا انجام شد، این داده اخذ شد که ۹۵درصد تولیدکنندگان سنگآهن این محصول را با هزینه ۸۰ تا ۱۰۰دلاری به ازای هر تن تولید میکنند که این رقم حدود ۵۰درصد بیش از هزینه تولید آنها در سهسال قبل است. تولیدکنندگان سنگآهن هندی حداقل به ۱۰۰دلار در هر تن برای ادامه فعالیت نیاز دارند، در حالی که تولیدکنندگان سنگآهن داخلی چین که با کارخانههای فولاد ادغام نشدهاند به قیمت ۹۰ تا ۱۰۰دلار در هر تن نیاز دارند تا استمرار فعالیت معدنی آنها سودآور شود.
تضعیف ساختوساز به زیان بازارها تمام شد
اقتصاد چین بهخصوص در بخش ساختوساز ظرف سهسال اخیر با افول جدی مواجه شده و این موضوع فشار قابلتوجهی بر تقاضای مقاطع طویل فولادی وارد کرده است. این در حالی است که ظرف سال گذشته بر نرخ سنگآهن وارداتی به چین افزوده شد. این موضوع هزینه تولید را افزایش داد و واحدهای نوردی چین برای سرشکن هزینه، بر نرخ محصولات خود افزودند. با این حال سیاستگذاران چینی برای ممانعت از افزایش غیرمنطقی قیمتها تلاش دارند و این هدف را با فشار برای مهار رشد نرخ سنگآهن دنبال میکنند. در حال حاضر دولت چین برای تامین بیشتر سنگآهن از منابع داخلی در حال تلاش است تا به این ترتیب بتواند کنترل بهتری بر بازار سنگآهن داشته باشد. در حالی که چین ظرف سال ۲۰۲۳ بالغ بر ۲۶۰میلیون تن سنگآهن از منابع داخلی خود تولید کرد، امسال تولید ۳۷۰میلیون تن سنگآهن از منابع داخلی را هدفگذاری کرده است. این هدف بسیار بلندپروازانه است و در شرایطی محقق میشود که چینیها بتوانند از ذخایر سنگآهن با عیار پایین نیز به تولید محصول بپردازند. در شرایط کنونی پکن در حال بررسی کاهش مالیات بر تولید سنگآهن است. این کاهش مالیات شامل افت ۵۰ تا ۱۵۰یوآنی برابر ۷ تا ۲۱دلاری به ازای تولید هر تن سنگآهن میشود. این تصمیم میتواند از هزینه تولید سنگآهن بکاهد و بر کنترل قیمتها موثر باشد، اما تصویب آن باعث کاهش درآمد دولتهای محلی شده و بنابراین تصویب آن با مخالفتهای متعددی روبهرو خواهد شد.
چینیها دیگر بلندپرواز نیستند
چینیها در نشست دوقلو هدف رشد اقتصادی ۵درصدی را برای سال ۲۰۲۴ اعلام کردند که این رقم نسبت به رشد اقتصادی چین در سال ۲۰۲۳ تغییری نداشت. این در حالی بود که چین در سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۱ متوسط رشد اقتصادی ۱۰.۵درصدی داشت و از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۹ نیز این کشور با متوسط رشد ۷.۳درصدی مواجه شد. بروز بحران در بخش مسکن چین و کاهش حمایت دولت این کشور از بازار املاک باعث شده تا از شتاب رشد اقتصادی چین در سالجاری میلادی کاسته شود. در این شرایط تعیین هدف رشد اقتصادی ۵درصدی برای سالجاری، از سوی فعالان بازارهای کالایی دنیا ناامیدکننده ارزیابی شد و سیگنال کاهشی برای بازار فلزات با محوریت آهن و فولاد به همراه داشت.