راز تاب‌‌‌آوری وال‌استریت در مقابل سیاست پولی تهاجمی
بهرغم اینکه بازده اوراق خزانه ۱۰ساله آمریکا به بالاترین سطح خود از سال ۲۰۰۷ رسید، شاخص S&P ۵۰۰ برای اولین بار در یک‌ماه گذشته رشد ملایمی را تجربه کرد و شاخص نزدک ۱۰۰ نیز شاهد صعود هفتگی ۱.۷۵درصدی بود.تلاطمات شدید در بازار اوراق بدهی، سبب تشدید درجه ریسک در بازارهای دیگر دارایی نشده؛ به‌طوری که شاخص نوسانات Cboe در سه‌جلسه معاملاتی متوالی کاهشی بوده است.در حالی که بحث درباره اقدام بعدی پاول و همکارانش در نشست آینده‌شان داغ است، پاسخ به این سوال که سرمایه‌گذاران تا کجا در مقابل سیاست‌‌‌های پولی تهاجمی فدرال‌رزرو دوام خواهند آورد، ضروری است. درحال حاضر، ناظران براین باورند که انقباض پولی بیش از ۵واحد درصدی، به بازارهای سهام آسیب زده، اما «زخم‌‌‌های لاعلاجی» ایجاد نکرده است.
از منظر تحلیلگران بلومبرگ، ریشه این تاب‌‌‌آوری در این نگاه است که شرایط اقتصادی آنقدر قوی خواهد ماند که بازارهای مالی بتوانند هزینه‌‌‌های بالاتر استقراض را تحمل کنند. این نگرش مورد قبول همه کارشناسان نیست، اما جلسه معاملاتی روز جمعه که در آن اخبار مثبت درباره وضعیت بازار کار آمریکا به عنوان خبر خوب برای بازار سهام تلقی شد، نشان داد که این نگاه درحال حاضر بر فضای بازار حاکم است. آرت هوگان، استراتژیست ارشد بازار، معتقد است که «سهام شرکت‌ها حتی در فضایی که بازده اوراق خزانه ۱۰ساله آمریکا بالای ۴درصد است، می‌‌‌توانند عملکرد خوبی از خود نشان دهند.»«اگر دلیل بازده بالاتر اوراق، استحکام شرایط اقتصادی و بازار کار و نه اشتباه احتمالی سیاستی فدرال‌رزرو باشد، این وضعیت احتمالا باعث رشد درآمد و سود شرکت‌ها شده و درنهایت تاثیر مثبتی بر بازار می‌‌‌گذارد.»
هیچ‌یک از این نکات به این معنا نیست که سرمایه‌گذاران آسیبی ندیده‌‌‌اند یا مسیر پیش‌روی آنها مسیری آرام است. از ماه ژوئیه تاکنون تقریبا ۳تریلیون دلار از ارزش سهام سرمایه‌گذاران آمریکایی تبخیر شده است و با این اینکه این افت ارزش، قیمت سهام شرکت‌ها را ارزان‌‌‌تر کرده، ارزشیابی‌‌‌های مبتنی بر «نسبت قیمت به درآمد» نشان می‌دهند که این نسبت‌‌‌ها برای شاخص S&P ۵۰۰ بالاتر از کف آنها در اکتبر و ژوئن گذشته است.میشل بومن، عضو شورای حکام فدرال‌رزرو، این هفته هشدار داد که ممکن است برای کاهش تورم به سطح مورد نظر فدرال‌رزرو، چند مرحله افزایش نرخ بهره دیگر نیز لازم باشد. با وجود این، بازارهای بدهی دچار فروپاشی نشده‌‌‌اند. همزمان با ایجاد آشفتگی در بازار اوراق خزانه، «اسپرد اوراق شرکتی» (فاصله بین بیشترین و کمترین بازده اوراق) در آمریکا به ۱۲.۷واحد‌درصد رسیده است که کماکان معقول محسوب می‌شود؛ در حالی که اسپرد اوراق شرکتی در اوایل بحران همه‌گیری کووید به عدد چشمگیر ۳۷واحد درصدی رسیده بود. در همین حال، هفته گذشته نفت خام بیشترین افت قیمت از ماه مارس گذشته را ثبت کرد که نگرانی‌ها درمورد فشار افزایشی بر نرخ تورم از سمت عرضه را کاهش داد. جهش بازده اوراق خزانه ذاتا به معنای نابودی بازار سهام نیست.
به‌عنوان نمونه می‌‌‌توان به دهه ۹۰ میلادی اشاره کرد که در آن دوره با وجود رسیدن بازده اوراق خزانه ۱۰ساله آمریکا به ۶.۶۵درصد، شاخص سهام S&P ۵۰۰ عملکرد درخشانی داشت. موضوع قابل‌توجه دیگر این است که بهرغم تحولات اخیر در بازار بدهی، نماگرهای نوسانات بازار سهام علامت هشداری صادر نکرده‌‌‌اند. نماگر نوساناتی که معاملات مربوط به شاخص S&P ۵۰۰ را رصد می‌کند، بیش از ۳۰درصد از میانگین پنج‌ساله خود پایین‌تر است. نماگر ریسک بازار «بنک آو آمریکا» نیز تقریبا در منطقه خنثی قرار دارد که به طرز چشمگیری از داده‌‌‌های ثبت‌شده در دوره بحران بانکی و «بازار خرسی» دوران همه‌گیری کرونا متعادل‌‌‌تر است. یکی از پایه‌‌‌های اصلی حمایت از هرگونه روند صعودی بازار سهام، قدرت سوددهی شرکت‌هاست. در سپتامبر، شاخص شتاب افزایش درآمد شرکت‌های آمریکایی برای دومین ماه متوالی، رشد ملایمی را تجربه کرد. براساس داده‌‌‌های بلومبرگ، تحلیلگران در مجموع انتظار دارند که سود شرکت‌های فهرست‌شده در شاخص S&P ۵۰۰ در سه‌ماه آخر سال نسبت به دوره مشابه سال قبل ۶.۵درصد رشد کند. جولیان امانوئل، استراتژیست ارشد بازار سهام و تحلیلگر آماری، تاکید می‌کند که «در بلندمدت، سود شرکت موتور محرک قیمت سهام آن است.»او می‌‌‌گوید: «تمرکز اکنون بر بازده اوراق است، ولی تا یک‌هفته آینده زمان انتشار گزارش‌‌‌های مالی فصلی فرامی‌‌‌رسد و روی دیگر داده‌‌‌های اقتصادی قدرتمند برای سه‌ماهه سوم سال این است که گزارش‌‌‌های درآمدی شرکت‌ها بتوانند به بازار شوک مثبت وارد کنند.»
