۸۰ سال مد بانوان اول
به گزارش گروه آنلاین روزنامه دنیای اقتصاد، به گزارش نیویورک تایمز، مراسم تحلیف ریاست‌جمهوری آمریکا بیشتر شبیه یک نمایش همگانی است. موسیقی و شعر، سوگندها و وعده‌ها، لبخندهای مقابل دوربین‌ها و لباس‌های رسمی برای مراسم تحلیف در کنگره و رقص‌های شبانه، همگی بخشی از این ماجرا هستند. اما جایگاه بانوی اول در این مراسم کجاست؟
بانوی اول معمولاً در سکوتی محترمانه نقش خود را ایفا می‌کند. در بهترین حالت، او رئیس‌جمهور را شخصی تر و انسانی تر نشان می‌دهد و تصویری شبیه به «خانواده سلطنتی آمریکایی» از خود ارائه می‌کند. او میزبان قصه‌ای است که اغلب شبیه یک افسانه مدرن به نظر می‌رسد.
شاید به همین دلیل بود که وقتی روزالین کارتر در مراسم تحلیف همسرش، جیمی کارتر، در سال ۱۹۷۷ لباسی تکراری پوشید، واکنش‌های شدیدی به وجود آورد. خانواده کارتر می‌خواستند همدردی خود را با مشکلات اقتصادی مردم عادی نشان دهند؛ وعده‌ای که در کارزار انتخاباتی‌شان نیز مطرح کرده بودند. اما مردم نمی‌خواستند آن‌ها در چنین لحظات باشکوهی «عادی» باشند، نه در روز تحلیف و نه در رقص‌های شبانه.
البته سلیقه‌ها تغییر کرده‌اند. (سلام به لباس‌های پولک‌دار، خداحافظی با خز.) بانوان اول اکنون تصمیم‌های شخصی‌تری می‌گیرند. اما در نهایت، همه چیز درباره ساخت یک تصویر دقیق و رساندن پیام‌هایی درباره اولویت‌هاست؛ پیامی که اغلب از طریق مد بیان می‌شود.
جیل بایدن در سال ۲۰۲۱ با انتخابی تاریخی در مراسم تحلیف جوزف آر. بایدن جونیور توجه‌ها را به خود جلب کرد. او با ماسکی متناسب با دوران همه‌گیری ظاهر شد و کتی بر تن داشت که با نقش گل‌های ۵۰ ایالت آمریکا گلدوزی شده بود.
ملانیا ترامپ در سال ۲۰۱۷، هنگام تحلیف دونالد جی. ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور، لباسی از برند رالف لورن به تن داشت. پیراهن کشمیر آبی روشن او همراه با کت بولروی هماهنگ، به طور گسترده‌ای ادای احترامی به ژاکلین کندی تلقی شد.
میشل اوباما در مراسم تحلیف دوم باراک اوباما در سال ۲۰۱۳، یک کت و پیراهن از جنس ابریشم ژاکارد سرمه‌ای با طرح چهارخانه از برند تام براون انتخاب کرد.
میشل اوباما در مراسم تحلیف سال ۲۰۰۹، لباس و کت لیمویی رنگی از ایزابِل تولِدو به تن داشت. ایزابِل تولِدو طراح این لباس، در سال ۲۰۱۹ بر اثر سرطان سینه درگذشت.
لورا بوش در مراسم تحلیف ۲۰۰۵ از برند اسکار د لا رنتا، که مورد علاقه بیش از یک بانوی اول بوده است، استفاده کرد.
لورا بوش در مراسم رقص در سال ۲۰۰۵، زمانی که همراه با همسرش، جورج بوش، در جشن توپ تگزاس و وایومینگ حضور یافت، لباسی آستین‌بلند که با مهره‌ها و کریستال‌ها رودوزی شده بود بر تن داشت.
لورا بوش در مراسم تحلیف ۲۰۰۱ با پوشیدن کت آبی از طراح تگزاسی، مایکل فِیرکلاف، شهرت او را به سطح بالاتری برد.
لورا بوش در شام «ادای احترام به قهرمانان» در سال ۲۰۰۱، در کنار همسرش مهمانان را استقبال کرد و لباسی از جنس دانتل شانتلی قرمز که با کریستال‌ها تزئین شده بود بر تن داشت.
صورتی، رنگی برجسته شد زمانی که هیلاری کلینتون در پی تحلیف دوم بیل کلینتون در سال ۱۹۹۷، دست در دست همسرش در کتی از برند اسکار د لا رنتا به این رنگ ظاهر شد. برخی این لباس را به عنوان «آدامس بادکنکی» توصیف کردند.
اسکار د لا رنتا همچنین پیراهن توری گلدوزی شده‌ای را طراحی کرد که هیلاری کلینتون در شب همان روز در مراسم رقص‌پوشید.
تیپر گور، همسر معاون رئیس‌جمهور ال گور، و هیلاری کلینتون در مراسم تحلیف ۱۹۹۳ کلاه به سر داشتند. اما چلسی کلینتون، دختر آقای و خانم کلینتون، بدون کلاه در برابر سرما ایستادگی کرد.
پس از مراسم تحلیف بیل کلینتون در سال ۱۹۹۳، هیلاری کلینتون پالتوی بزرگ خود را کنار گذاشت و کت و دامن با طرح کلاسیک از کانی فیلز، طراح تگزاسی، به تن کرد.
پولک ها و منجوق ها در سال ۱۹۹۳ زمانی که هیلاری کلینتون در مراسم رقص‌های تحلیف پیراهن بنفش از سارا فیلیپس با این آرایه ها پوشید، محبوبیت بیشتری پیدا کردند.
در مراسم تحلیف جورج هربرت واکر بوش(بوش پدر) به عنوان رئیس‌جمهور در سال ۱۹۸۹، کت‌ها و دکمه‌ها به وفور دیده می‌شدند.
باربارا بوش در مراسم رقص‌های تحلیف ۱۹۸۹، پیراهن آبی سلطنتی از آرنولد اسکاسی بر تن داشت.
نانسی ریگان که به دلیل علاقه‌اش به رنگ قرمز مشهور بود، در مراسم تحلیف دوم همسرش، رئیس‌جمهور رونالد ریگان در سال ۱۹۸۵، لباس آبی نیلی از آدولفو به تن داشت.
نانسی ریگان در سال ۱۹۸۵ با درخشش خود روی صحنه همراه با همسرش، رونالد ریگان، روندی جدید برای بانوان اول آینده تعیین کرد.
نانسی ریگان در سال ۱۹۸۱ با پوشیدن این لباس قرمز روشن در وسط کاروان موتوری ریاست‌جمهوری، پیش‌درآمدی از «قرمز ریگان» را به نمایش گذاشت.
نانسی ریگان در سال ۱۹۸۱ با پوشیدن کت سفارشی از جیمز گالانوس، ثابت کرد که شنل‌ها تنها برای ابرقهرمان‌ها نیستند. او این لباس را در اولین مراسم رقص از چندین رقص تحلیف خود به تن کرد.
روزالین کارتر در حالی که لباس آبی-سبز از دامینیک رومپولو به تن داشت، پیش از مراسم تحلیف همسرش، جیمی کارتر، به عنوان آرایشگر دخترش، امی، ظاهر شد.
بعداً روزالین کارتر یک شنل هماهنگ از طراحی دامینیک رومپولو بر تن کرد.
روزالین کارتر برای مراسم رقص تحلیف ظاهری کاملاً متفاوت انتخاب کرد و پیراهن آبی با آستین‌های شیفون پوشید. این انتخاب واکنش‌های کوچکی را برانگیخت: او همان پیراهن را در سال ۱۹۷۱ زمانی که جیمی کارتر به عنوان فرماندار جورجیا منصوب شد، به تن کرده بود.
پت نیکسون با لباسی به رنگ صورتی و بتی فورد با لباسی به رنگ آبی، در تاریخ ۹ اوت ۱۹۷۴، رنگ‌های پاستلی پوشیده بودند، روزی که برای رئیس‌جمهور ریچارد نیکسون روزی غم‌انگیز بود. پس از استعفای نیکسون به دلیل رسوایی «واترگیت»، معاون رئیس‌جمهور او، جرالد فورد، به عنوان جانشین نیکسون سوگند یاد کرد.
یادآوری مهم: مراسم تحلیف معمولاً در زمستان برگزار می‌شود. در سال ۱۹۷۳، پت نیکسون در حالی که کت آبی-سبز با یقه خز به تن داشت، خود را گرم نگه داشت.
پت نیکسون در مراسم رقص تحلیف ۱۹۷۳، پیراهن فیروزه‌ای با رودوزی کریستال بر تن داشت و با همسرش رقصید.
ریچارد نیکسون روزی درباره همسرش گفته بود: «او کت خز ندارد، اما کت پارچه‌ای جمهوری‌خواهانه محترم دارد.» پت نیکسون با پوشیدن این کت یقه انگلیسی در مراسم تحلیف ۱۹۶۹، سخنان او را تأیید کرد.
پت نیکسون در سال ۱۹۶۹ با پوشیدن لباس هاروی برین که قرار بود در مراسم رقص تحلیف بپوشد، نشان داد که همیشه باید با شکوه عمل کرد. پیراهن زرد از ابریشم ساتن دوبل و با گلدوزی‌های سنگین دوخته شده بود.
لیدی برد جانسون پیش از مراسم تحلیف همسرش، لیندون ب. جانسون، در سال ۱۹۶۵ با پوشیدن کت پشمی قرمز با جزئیات سیاه، به چشم آمد.
برای جشن شبانه آن شب، لیدی برد جانسون رنگ جسورانه دیگری را انتخاب کرد: زرد قناری از ابریشم ساتن. (و البته خز هم به همراه داشت.)
مراسم تحلیف گاهی می‌تواند با حال و هوای غمگینی همراه باشد. لیندون ب. جانسون در ۲۲ نوامبر ۱۹۶۳، حدود دو ساعت پس از ترور جان اف. کندی، سوگند ریاست‌جمهوری را ادا کرد. او در این مراسم همراه با بیوه رئیس‌جمهور، ژاکلین کندی، حضور داشت.
ژاکلین کندی، که با کلاه مشهور پیل‌باکس خود به چشم می خورد، در مراسم رژه تحلیف همسرش، جان اف. کندی، در سال ۱۹۶۱، در لیموزین جلویی کاروان همراه با او حضور داشت.
ژاکلین کندی با کت اولگ کاسینی که در مراسم تحلیف جان اف. کندی در سال ۱۹۶۱ به تن داشت، پیشگام حرکت استفاده از دکمه‌های بزرگ شد. کلاه پیل‌باکس او توسط هالستون طراحی شده بود.
اولگ کاسینی همچنین پیراهنی را طراحی کرد که ژاکلین کندی در پنج — بله، پنج — مراسم رقص تحلیف به تن کرد.
زمانی که رئیس‌جمهور دوایت آیزنهاور، در سال ۱۹۵۷ سوگند ریاست‌جمهوری برای دوره دوم خود را ادا کرد، میمی آیزنهاور این لحظه را با پوشیدن خز و کلاهی با کمی ذوق و سلیقه جشن گرفت.
لباس شب میمی آیزنهاور برای مراسم رقص تحلیف آن شب با مرواریدها، کریستال‌ها و سنگ توپاز رودوزی شده بود.
میمی آیزنهاور در زمان تحلیف همسرش برای دوره اول ریاست‌جمهوری در سال ۱۹۵۳، قصد نداشت که سردش شود.
میمی آیزنهاور، برای مراسم رقص تحلیف در سال ۱۹۵۳ پیراهن ابریشمی صورتی ملایم به تن داشت که با بیش از ۲,۰۰۰ نگین تزئین شده بود.
زمانی که رئیس‌جمهور هری ترومن، که در سمت راست تصویر قرار دارد، سوگند ریاست‌جمهوری برای دوره دوم خود را در سال ۱۹۴۹ ادا کرد، سخنرانی او توسط نیویورک تایمز به عنوان "بسیار جدی" توصیف شد. اعضای خانواده، از جمله همسرش، بس، که در سمت چپ تصویر است، مطابق با حال و هوای مراسم لباس هایی با رنگ‌های ملایم و کت‌های تیره پوشیده بودند. معاون رئیس‌جمهور آلبرن بارکلی در کنار آقای ترومن ایستاده است.
بس ترومن، که در مرکز تصویر قرار دارد، در مراسم رقص تحلیف ۱۹۴۹ کت خز تا روی کمر پوشیده بود.
در سال ۱۹۴۵، هری ترومن پس از درگذشت رئیس‌جمهور پیشین، فرانکلین دی. روزولت، در حین تصدی ریاست‌جمهوری، سوگند یاد کرد. دختر آقای ترومن، مارگارت، که در سمت راست تصویر قرار دارد، با به عهده گرفتن ریاست‌جمهوری توسط پدرش به ناگاه در کانون توجه عمومی قرار گرفت.
الئونور روزولت، که در سمت چپ تصویر قرار دارد، و همسرش، رئیس‌جمهور فرانکلین دی. روزولت، در روز چهارمین مراسم تحلیف او در سال ۱۹۴۵ با اعضای خانواده خود عکس گرفتند.
