موتلفه با وزرای دولت نهم و دهم ائتلاف کرد
شطرنج قالیباف با احمدی‌نژادی‌ها
«موتلفه» و «وزیران احمدی‌نژاد» بر سر کرسی ریاست مجلس ائتلاف کردند؛ سیدشمس‌الدین حسینی، علی نیکزاد و حمیدرضا حاجی‌بابایی سه نامزد مطرح از گروه وزیران و مدیران دولت احمدی‌نژاد با مصطفی میرسلیم عضو حزب موتلفه، پذیرفتند که از طریق «مکانیزم استمزاج»، در نهایت از میان خود، نامزدی را برای ریاست پارلمان یازدهم معرفی کنند که بیشترین اقبال و رای‌آوری را دارد. البته عصر دیروز خبرهایی از جزئیات جلسه وفاق اصولگرایان که روز سه‌شنبه برگزار شده بود، مطرح شد و از تمایل محمدباقر قالیباف برای پیوستن به مکانیزم استمزاج حکایت داشت؛ موضوعی که نصرالله پژمانفر، عضو جبهه پایداری رسما در گفت‌وگو با «ایسنا» آن را اعلام کرد. با این حال پیگیری‌های «دنیای‌اقتصاد» نشان می‌دهد که اگرچه برخی مدعی پذیرش قالیباف برای تن دادن به مکانیزم استمزاج هستند اما توافق‌کنندگان اولیه این مکانیزم، نه‌تنها از پذیرش شروط بلکه حتی از ابراز تمایل قالیباف به این مکانیزم هم بی‌اطلاع هستند.
شمس‌الدین حسینی یکی از نامزدهای اصلی کرسی ریاست پارلمان و ازجمله افرادی که مکانیزم استمزاج را پذیرفته، در گفت‌وگو با «دنیای‌اقتصاد»، از پذیرش شروط این مکانیزم از سوی قالیباف ابراز بی‌اطلاعی کرد و گفت: فعلا ۴ نامزد از جمله من، علی نیکزاد و حمیدرضا حاجی‌بابایی و مصطفی میرسلیم در چارچوب این مکانیزم قرار گرفته‌ایم.
از سوی دیگر پیگیری‌ها نشان می‌دهد که ابراز تمایل یا پذیرش مکانیزم استمزاج که هم اکنون ۴ نامزد ریاست را بر سرمیز وحدت نشانده، تنها شرط برای قرارگرفتن یک نامزد در گروه وحدت نیست. گرچه هر نامزد می‌تواند به پیوستن به این مکانیزم متمایل باشد اما پذیرش نهایی، مشروط به بحث و بررسی شرایط و همچنین توافق همه کسانی است که این مکانیزم را پذیرفته و در گروه وحدت قرار گرفته‌اند.
گواه این مدعا اظهارات شمس‌الدین حسینی است که تاکید کرده« برای اضافه شدن نامزد جدید به این مکانیزم، باید ۴ نامزد دیگر در جلسه حضور داشته باشند و علی‌القاعده باید بحث و بررسی صورت گیرد و در نهایت تصمیم گرفته شود.»
بر این اساس به‌نظر می‌رسد محمدباقر قالیباف به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین نامزدهای کرسی ریاست مجلس یازدهم که سودای او برای کسب این جایگاه، حتی پیش از برگزاری انتخابات دوم اسفند نیز مطرح بود، راه همواری برای پیوستن به این ائتلاف ندارد. هرچند برخی خبرها از تن دادن او به شرایط مکانیزم استمزاج حکایت دارد اما بی‌اطلاع بودن توافق‌کنندگان اولیه بر سر این مکانیزم نشان می‌دهد قالیباف برای حضور در گروه وحدت، ضمن پذیرش شروط و تعهداتی، باید رقبای خود را نیز قانع کند.
ابتکار عمل مکانیزم استمزاج
ماجرای مکانیزم استمزاج به توافق احمدی‌نژادی‌ها بازمی‌گردد. شمس‌الدین حسینی در گفت‌وگوی دیروز خود با «دنیای‌اقتصاد» تاکید کرد که سه نامزد از گروه وزیران احمدی‌نژاد در میان خود به این نتیجه رسیده بودند که از طریق استمزاج، در نهایت یک نامزد را برای ریاست مجلس معرفی کنند. در این میان ظاهرا برخی دیگر از اصولگرایان نیز که در تلاش برای رساندن گروه‌های اصولگرا به وحدت بر سر ریاست مجلس بودند و جلساتی با عنوان وفاق تشکیل دادند، از این مکانیزم استقبال کرده‌اند.
به گفته شمس‌الدین حسینی در جلسه‌ای که با عنوان جلسه وفاق روز سه‌شنبه برگزار شد، پس از بحث‌ها و بررسی‌ها، مصطفی میرسلیم نیز به مکانیزم استمزاج پیوست. بنابر اظهارات حسینی، در واقع کمیته‌ای ۷نفره با سازوکار مشخص برای کمک به وحدت جریان اصولگرا برای ریاست مجلس آینده تشکیل شده که شمس‌الدین حسینی، علی نیکزاد، حمیدرضا حاجی‌بابایی و مصطفی میرسلیم سازوکار آن را پذیرفته‌اند اما عضو این کمیته نیستند.کمیته ۷ نفره قرار است فرآیندهای رسیدن به وحدت را بررسی کند و در صورتی که جلسات وفاق نتواند به نتیجه مشخص درباره وحدت برسد، این کمیته در یک انتخابات داخلی در فراکسیون، جمع‌بندی خود را نسبت به فرآیند طی شده در این مدت اعلام کرده و نتیجه نهایی را به‌دست آورد. این موضوعی است که پژمانفر در گفت‌وگوی دیروز خود با «ایسنا» مطرح کرد.
کناره‌گیری شورای ائتلاف نیروهای انقلاب
به‌نظر می‌رسد جلسات وفاق فعلا تنها مرجع ایجاد وحدت میان گروه‌های اصولگرای راه‌یافته به مجلس یازدهم برای جایگاه ریاست است. غلامعلی حدادعادل که پیش از انتخابات در قالب ائتلاف نیروهای انقلاب، برخی گروه‌های اصولگرایی را در چارچوب وحدت قرار داد، چهارشنبه گذشته در یک جلسه اعلام کرد که کار این شورا به پایان رسیده و موضوع وحدت اصولگرایان درباره کرسی ریاست مجلس برعهده منتخبان مجلس جدید خواهد بود. این موضوع را شمس‌الدین حسینی نیز دیروز به «دنیای‌اقتصاد» گفت. به‌نظر می‌رسد موضوع اختلاف میان گروه‌های اصولگرای راه‌یافته به مجلس جدید و انتقاداتی که از سوی برخی چهره‌های این جریان به منتخبان وارد می‌شد، حالا این گروه‌ها را بر آن داشته تا شانس خود را برای همگرایی و وحدت بر سر انتخاب اعضای هیات‌رئیسه پارلمان به‌ویژه کرسی ریاست امتحان کنند.
حال باید دید همه رقبای اصولگرا می‌توانند در غیاب رقیب اصلاح‌طلب، زیر چتر وحدت قرار گیرند یا آن‌که وحدت، تنها یک رویا برای اصولگرایان بهارستان است.
