در اینجا رابطه فراتری و فروتری حاکم است

رحمن قهرمانپور تحلیلگر مسائل بین‌الملل در رشته توییتی نوشت: چرا روسیه و چین در قبال جزایر سه گانه متعلق به ایران رفتار مشابهی داشتند؟ آیا صرفا درصدد جذب سرمایه کشور‌های عربی خلیج فارس‌اند؟ و این رفتار موقتی و گذرا و تاکتیکی است؟ یا الگویی پایدار در رفتار سیاست خارجی چین و روسیه است؟ در جواب به این سوالات باید یک اصل مهم در رفتار این دو کشور را در نظر داشت: برتری منطق قدرت بر منطق قاعده و قانون! وقتی رفتار پکن و مسکو در سیاست خارجی را رصد کنیم به وضوح به این قاعده رفتاری می‌رسیم که آنها قدرت را مقدم و مهم‌تر از حقوق بین‌الملل می‌دانند. به عبارتی از نظر آنها قدرت به نوعی حق ایجاد می‌کند. رفتار چین با همسایگان خود در دریای جنوب چین( مثلا اشغال جزایر متعلق به ویتنام یا فیلیپین) و رفتار روسیه با کشورهای خارج نزدیک خود( مثل رفتار قیم مابانه با ارمنستان یا قزاقستان یا اوکراین) به خوبی وجود چنین الگویی را اثبات می‌کند. در اینجا رابطه فراتری و فروتری حاکم است و نه برابری حقوقی. بنابراین این الگوی رفتاری استثنایی و موقتی نیست. هر دولتی با روسیه و چین وارد همکاری نزدیک شود باید این الگو را بپذیرد.