تاکید یکی از این سازمان‌های ضدنژادپرستی بر تحصیل و آموزش شاگردان ۱۳ تا ۱۹ ساله بود، بنابراین اولین سازمان در حوزه تحصیل، اطلاعات و افزایش آگاهی متمرکز است؛ دومین سازمان در حوزه مشاوره به مهاجران و پناهجویان یا دیگرانی که نژادپرستی را تجربه می‌کنند متمرکز است؛ سازمان سوم در حوزه مبارزه انتخاباتی، ارتباطات و حوادث تمرکز دارد که هدفشان تضعیف گفتمان ضدپناهندگی و ضدمهاجرتی مسلط دست‌راستی با تبلیغ و لابی‌گری برای برابری بیشتر و حقوق بشر است. مورد آخر هم بر نظارت تمرکز دارد که در زیر مورد بررسی قرار می‌گیرد.    

نظارت

نظارت بر افراط‌گرایی دست‌راستی، نژادپرستی و نفرت پراکنی تمرکز عمده دو سازمانی است که مورد مصاحبه قرار گرفتند؛ یکی بر مقابله با نژادپرستی متمرکز است و دیگری بر مستندسازی. ظاهرا نظارت بر عرصه افراط‌گرایی دست‌راستی بسیار دشوار به‌نظر می‌رسد؛ موضوعی که نه به آسانی قابل دسترس است و نه کاملا در رسانه‌های موجود قابل مشاهده. آنها به ندرت اثری منتشر می‌کنند یا اطلاعات را به‌صورت آنلاین در دسترس قرار می‌دهند. دشواری بعدی در کار نظارت و مستندسازی خطر بازتولید گفتمان‌های تفاوت است آنگاه که homepageها یا سخنان و سخنرانی‌هایشان را ذکر کرده یا نشان می‌دهند. افزون بر این، پیگرد نژادپرستی آنلاین به‌خاطر «فراملیتی‌بودن» [transnationality] نژادپرستی آنلاین بسیار دشوار است. homepageها اغلب بی‌نام و گمنام هستند یا در سرورهای آن‌سوی دریاها قرار دارند. به همین دلیل است که نماینده‌اش بر اهمیت همکاری بین‌المللی برای مبارزه با نژادپرستی آنلاین تاکید می‌ورزد.  در نتیجه، این سازمان به «شبکه بین‌المللی علیه تنفر سایبری» پیوست که اطلاعات را به اشتراک می‌گذارد و می‌کوشد تا تنفر سایبری را به لحاظ بین‌المللی خنثی سازد. دومین سازمان شرایطی برای مردمی که شاهد نژادپرستی و تبعیض در عرصه عمومی هستند پدید می‌آورد، خواه در خیابان باشد، خواه در نهادهای دولتی یا تلویزیون یا در اینترنت. این سازمان مواردی را در «گزارش سالانه نژادپرستی» [annual Racism report] گزارش می‌دهد. اگرچه این گزارش‌ها تصویری از این ارائه نمی‌دهند که نماینده یا نمایاننده حوادث نژادپرستانه یا تبعیض‌آمیز در کشور هستند اما به منزله روشی برای تسخیر روندهایی مانند اهمیت روزافزون اینترنت به‌عنوان وسیله‌ای برای حملات نژادپرستانه به خدمت گرفته می‌شود.