بخش شصت و هشتم

آفتاب‌پرست‌های چشم آبی

گابریلا لازاریدیس/ جیووانا کامپانی/ آنی بنونیست و دیگران ترجمه: محمدحسین باقی در وضعیت/ شرایط دانمارک، تمام پاسخ‌دهندگان سازمان‌های منتخب به مهاجران، آوارگان و پناهجویان و به‌ویژه افرادی با پیشینه مسلمان به‌عنوان یکی از گروه‌های مهم هدف و قربانیان اصلی نژادپرستی و دیگرسازی پوپولیستی اشاره می‌کردند. به‌رغم وجود «گروه‌های هدف» متفاوت، ما دریافتیم که مصاحبه‌شوندگان معمولا خود را به منزله سازمان‌های مدافع قربانیان یا آنتی‌بادی‌های مخالف نهادهای سیاسی نمی‌بینند، بلکه خود را نیروهای مثبتی می‌بینند که تلاش دارند تا «ما» را برقرار سازند. هدف همه سازمان‌هایی مانند «صباح» و« SOS علیه نژادپرستی» ترکیب نقش‌های کنشگران و حامیان است که هم «برای» و هم «با» گروه‌های هدف کار می‌کنند.

لازم به ذکر است که مصاحبه‌شوندگان ما موافقند که در شرایط دانمارک، جذب حمایت عمومی سازمان‌هایی که هدفشان اقلیت‌هایی هستند که به‌طور قانونی در این کشور زندگی می‌کنند- مانند گروه‌های سازمان‌یافته دگرباش مانند صباح- آسان‌تر از حمایت از پناهجویان و آوارگانی است که وضعیت اقامت قانونی به‌دست نیاورده‌اند مانند آنچه در مورد «خانه ترامپولین» متداول است. از این‌رو، سازمان‌هایی که مسائل ادغام را هدف گرفته‌اند فرصت نسبتا خوبی دارند تا حمایت عمومی، شناسایی عمومی و حمایت مالی عمومی در قیاس با سازمان‌هایی دریافت کنند که مسائل مناقشه‌انگیز مرتبط با مهاجرت را دنبال می‌کنند. این نشان می‌دهد که وضعیت و چشم‌انداز آینده این سازمان‌ها تا حد زیادی به گروه هدف خاص و به فضای سیاسی و ساختار فرصت‌ها بستگی دارد.  این سازمان‌های منتخب گروه‌های هدف، سوابق، دستور کارها و استراتژی‌های متفاوتی در مورد نژادپرستی، تبعیض، نفرت‌پراکنی و رفتار دارند و مسائل را در سطوح محلی، ملی و بین‌المللی مورد بررسی قرار می‌دهند. مصاحبه‌شوندگان به‌طور کلی به تبعیض در جامعه به‌ویژه در بازار کار و نظام آموزشی به‌عنوان موانع مهم در ادغام اقلیت‌های قومی در دانمارک اشاره کردند؛ دیگران به‌طور فزاینده‌ای بر قانون محدودکننده مهاجرت اشاره کردند که از سوی مقام‌های دانمارکی به‌عنوان مانع مهم سیاسی پذیرفته شده است. تمام پاسخ‌دهندگان در مورد اهمیت حفظ «پاراگراف نژادپرستی» برای محافظت در برابر نفرت‌پراکنی توافق دارند. این با صداهای جدید برخاسته از روشنفکران دست چپی، روزنامه‌نگاران و کارشناسان در تضاد است که استدلال می‌کنند پاراگراف نژادپرستی شاید پذیرفته‌شدن شکست مباحث عمومی است و اینکه بهترین راه برای مبارزه با نژادپرستی حذف آن است. تمام این سازمان‌ها به «اشکال جدیدی از نژادپرستی» اشاره می‌کردند که متفاوت از نژادپرستی بیولوژیکی است با این وجود، همچنان افراد و گروه‌ها را در جامعه رادیکال می‌سازد اما درک آنها از این مساله و استراتژی‌ها برای تعامل با آن فرق دارد. فقط مصاحبه‌شوندگان «SOS علیه نژادپرستی» و «خانه ترامپولین» به صراحت به «نژادپرستی ساختاری، فرهنگی و نهادین» در چارچوب نظام پناهندگی دانمارک اشاره می‌کردند؛ درحالی‌که «صباح» و «پناهجویی دگرباشان» عمدتا به «تبعیض در سطح کشور و اجتماع مبدأشان (عمدتا کشورهای مسلمان) و خانواده‌هایشان» اشاره می‌کردند. برخی هم به اهمیت تغییر فرهنگ سیاسی دانمارک و حوزه عمومی از طریق اطلاعات و نظام آموزشی و تحصیلی اشاره می‌کردند. یک استراتژی اولویت را به «کنشگری هر روزه از پایین به بالا» به‌عنوان روشی برای تغییر زندگی روزمره آوارگان با اقداماتی مانند پخت و پز و غذا خوردن با یکدیگر در خانه ترامپولین می‌دهد. استراتژی‌های دیگر اولویت را به کنشگری‌ می‌دهند که هدفش اصلاح نظام قانونی دانمارک برای هماهنگ کردن آن با کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق‌بشر است.