در واکنش به موج اسلامهراسی در فرانسه
اردوغان: مکرون مشکل روانی دارد
رئیسجمهور ترکیه در واکنش به سخنان مکرون گفته بود: «مشکل فردی به نام مکرون با اسلام و مسلمانان چیست؟ مکرون نیاز دارد که از نظر روانی درمان شود.» الجزیره در گزارش ۲۴ اکتبر نوشت، دفتر ریاست جمهوری فرانسه میگوید بعد از اظهارات «غیرقابل» قبول رجب طیب اردوغان درباره همتای فرانسوی خود، سفیرش را برای مشاوره از آنکارا به پاریس فراخوانده است. دفتر ریاستجمهوری فرانسه روز شنبه گفت: «سخنان گزاف و بیادبانه روش درستی نیست و از اردوغان میخواهیم سیاستهای خود را تغییر دهد؛ چون از هر نظر خطرناک است.»
اوایل ماه جاری، مکرون وعده مبارزه با «جدایی طلبی اسلامی» را داده و گفته بود که این مساله در حال ریشه دواندن در میان برخی اجتماعات مسلمان در فرانسه است. این سخنان با واکنش شدید اردوغان مواجه شد. اردوغان در ادامه واکنش خود به سخنان مکرون گفته بود: «درمورد رئیس دولتی که آزادی عقیده را نمیفهمد و با میلیونها نفر در کشوری چنین رفتاری در پیش میگیرد، چه میتوان گفت؟ اول از همه باید به لحاظ روانی بررسی شود.» به نوشته الجزیره، اردوغان یک «مسلمان معتقد» است که از زمان به قدرت رسیدن حزبش در سال ۲۰۰۲ در تلاش است تا اسلام را به مسیر سیاستهای ترکیه بکشاند. او به هر وسیلهای تا کنون توانسته کشورش را از بحرانهای سیاسی برهاند. این جنجال دیپلماتیک، تازهترین مسالهای است که روابط فرانسه و ترکیه را که هر دو از متحدان ناتو هستند، تحتتاثیر قرار داده است. این دو کشور همچنین در شماری دیگر از مسائل ژئوپلیتیک از جمله جنگ داخلی در سوریه و لیبی و درگیریهای اخیر بین دو کشور ارمنستان و جمهوری آذربایجان بر سر قرهباغ و مساله منابع گازی در دریای مدیترانه با هم اختلاف نظر دارند. رویترز نیز در گزارشی مشابه نوشت، مساله «ساموئل پتی» معلم ۴۷ ساله تاریخ که در یکی از دبیرستانهای حومه پاریس و چند روز پس از نشان دادن تصاویر موهن از پیامبر اسلام، خارج از مدرسه توسط یک مهاجم ۱۸ ساله چچنیتبار به نام «عبدالله انزروف» سر بریده شد بر روابط فرانسه با اجتماعات مسلمان داخل کشور و نیز بر روابط خارجی این کشور تاثیر گذاشته است. در هر حال الجزیره میافزاید: رئیسجمهور ترکیه سخنان همتای فرانسوی خود را «تحریک آشکار» نامید و سخنان مکرون را «بی پروایی و گستاخی» نامید. رهبران دو کشور ماه گذشته در تماسی تلفنی با یکدیگر گفتوگو کردند و پذیرفتند که روابط را بهبود بخشند و کانالهای ارتباطی را باز نگه دارند؛ اما با واکنشهای طرفین معلوم نیست آیا این کانالها باز خواهد ماند یا بسته؟