«45 ثانیه» تکان‌دهنده

در یک فیلم ویدئویی که سر و صداهای موجود در آن آمیخته با فریاد الله‌اکبر است، این صدا به گوش می‌رسد: «تسلیم شوید. کماندوها، تسلیم شوید.» سپس چند نفر از داخل یک ساختمان بیرون می‌آیند. آنها کاملا غیرمسلح هستند. رگبار گلوله شروع می‌شود. آن مردان غیرمسلح گلوله باران شدند. ماجرا چه بود؟ این قربانیان از اعضای «واحد نیروهای ویژه افغانستان» بودند. آنها در حین نبرد با طالبان گلوله هایشان تمام می‌شود و داخل یک ساختمان پناه می‌گیرند. نیروهای طالبان آن ساختمان را محاصره می‌کنند و با فریاد «تسلیم شوید» کماندوها را بیرون می‌کشند و سپس آنها را به گلوله می‌بندند. «آنا کورن»، «ساندی سیدهو» و «تیم لیستر» در گزارش ۱۳ جولای برای سی‌ان‌ان نوشتند، این کشتار تابستانه به‌دست طالبان ۱۶ ژوئن در شهر «دولت آباد» استان «فاریاب» انجام شد و فیلم آن به تازگی در فضای مجازی منتشر شد. این گزارشگران نوشتند که سی‌ان‌ان به چندین ویدئوی دیگر از این حادثه دست یافته و با شاهدان نیز سخن گفته است. این ویدئوها نشان می‌دهد که اجساد این کماندوها در بازار شهر روی زمین پخش است. پس از یک درگیری سخت برای حفظ شهر، گلوله‌های آنها «ته می‌کشد» و از سوی طالبان محاصره می‌شوند. در این ویدئوی ۴۵ ثانیه‌ای، یک ناظر به زبان پشتو می‌گوید: «آنها را نکشید. آنها را نکشید. خواهش می‌کنم.» این ناظر سپس می‌پرسد: «چطور شما پشتون‌ها ،افغان‌ها را می‌کشید؟»

در پایان این ویدئو، صدای دیگری می‌گوید: «آنها را بگردید و هر چه داشتند بردارید.» فرد دیگری می‌گوید: «لباس‌های نظامی او را باز کنید.» یک ستیزه جوی دیگر طالبان در حالی دیده می‌شود که تجهیزات آنها را برداشته و با خود می‌برد. صلیب سرخ اعلام کرد که آنها ۲۲ کماندوی افغان بودند. کشتار این سربازان برخلاف ادعاهای طالبان است که می‌گوید تسلیم شدن سربازان را می‌پذیرد. در برخی موارد طالبان مدعی است که به این سربازان پول داده و آنها را روانه موطن شان می‌سازد. طالبان این ویدئو را درحالی پست کرد که نشان می‌داد خودروها و تجهیزات نظامی را غنیمت گرفته است. این ویدئو نشان می‌دهد کماندوهایی که از سوی سیا آموزش دیده بودند و در زمره نیروهای ویژه‌ای بودند که طالبان را تعقیب می‌کردند، چگونه گلوله‌هایشان ته می‌کشد و زنده به‌دست طالبان می‌افتند؛ درحالی‌که خلع‌سلاح شده و دستانشان بسته است. طالبان در مصاحبه با سی‌ان‌ان می‌گویند که این فیلم جعلی است و این را «تبلیغات دولتی» دانسته که هدفش بدنام کردن این گروه است. طالبان مدعی است که این کماندوها را هنوز در بازداشت خود دارد اما هیچ شواهدی از آن ارائه نمی‌دهند. وزارت دفاع افغانستان ادعای طالبان را رد کرده است.

این درحالی است که با نزدیک شدن به خروج آمریکا از افغانستان و پایان دادن به جنگی ۲۰ ساله و درست در زمانی که ستیزه‌جویان طالبان درحال پیشروی هستند، یک ژنرال عالی‌رتبه آمریکایی در افغانستان به صورت نمادین استعفا کرد. در دفتر فرماندهی مرکزی آمریکا و ناتو در کابل و در یک مراسم بی‌سر و صدا، ژنرال «آستین اس. میلر» فرمانده نیروهای آمریکایی در افغانستان با استعفای خود پایان حضور ۳ ساله خود در این کشور را اعلام کرد. وظایف او را دو افسر دیگر انجام خواهند داد. دریاسالار «پیتر جی. واسلی»، که به تازگی به عنوان مدیر عملیات برای آژانس اطلاعات دفاعی خدمت کرده است، وظایف و ماموریت‌های امنیتی در سفارت آمریکا در کابل را به عهده خواهد گرفت. او به ژنرال «کنث اف. مک کنزی جونیور»، رئیس فرماندهی مرکزی نظامی، گزارش خواهد داد که ماموریت نظامی در افغانستان را بر عهده خواهد گرفت. ژنرال میلر که انتظار می‌رود پس از ۳۸ سال خدمت در ارتش آمریکا بازنشسته شود گفت: «برای من مهم است که در این مراسم خداحافظی کنم.» این مراسم خداحافظی که کمتر از یک ساعت به طول انجامید با حضور برخی مقام‌های عالی رتبه افغان از جمله عبدالله عبدالله برگزار شد که مذاکرات صلح را رهبری می‌کند.

«توماس گیبون نف» در گزارش ۱۲ جولای در نیویورک‌تایمز نوشت، ژنرال مک کنزی که روز دوشنبه به کابل رسید و پس از این مراسم سخن می‌گفت به حاضران تضمین داد که آمریکایی‌ها مردم افغانستان را در این شرایط هولناک و سخت ترک نخواهند کرد. ژنرال مک کنزی همچنین افزود: «این پایان داستان نیست بلکه پایان یک فصل است.» دریاسالار واسلی سابقه عملیات ویژه و ماموریت‌های اطلاعاتی را دارد و از اعضای سابق «SEAL Team ۶» بود که واحد سری نیروی دریایی است که با کشتن اسامه بن لادن به شهرت رسید. این مراسم پس از آن برگزار می‌شود که طالبان در برخی مناطق افغانستان بدون حتی شلیک یک گلوله توانسته‌اند بخش‌های وسیعی از این کشور را به تصرف خود درآورند. این درگیری‌ها موجب آوارگی هزاران نفر و زخمی و کشته شدن صدها غیرنظامی شد و نشانه‌ای است از ناتوانی آمریکا در ماموریت‌های خود که نتوانسته ارتش افغانستان را به‌طور موثری آموزش دهد هرچند که میلیاردها دلار از سال ۲۰۰۱ به این سو خرج کرده است.

در اقدامی برای سنگ اندازی در برابر پیشروی‌های طالبان، دولت از ظهور جنگ‌سالاران و شبه نظامیان محلی حمایت کرده است که می‌تواند خاطرات جنگ داخلی دهه ۹۰ را زنده کند. ژنرال میلر ماه گذشته در یک کنفرانس خبری به خبرنگاران گفت: «جنگ داخلی مسلما مسیری است که در صورت ادامه مسیری که در آن هستیم می‌توان در افق تصور کرد.» اگرچه نزاع‌های ۴۰ سال گذشته در افغانستان می‌تواند به مثابه جنگ داخلی تلقی شود اما مدت‌هاست که از بازگشت به دوران ویرانگر جنگ‌سالاران و گروه‌های مسلح ترس وجود دارد. اوایل ماه جاری، ارتش آمریکا به آرامی بزرگ‌ترین پایگاه هوایی خود در افغانستان (پایگاه بگرام) را شبانه ترک کرد که اگرچه پنتاگون دلیل این کار را نگرانی‌های امنیتی اعلام کرد اما نشانه‌ای است نمادین از عقب‌نشینی رسمی که از ماه می ‌شروع شده است.