اعضای هیاتمنصفه آتلانتا تحت تعقیب راستهای افراطی قرار گرفتند
جنگ از جورجیا شروع میشود؟
همین امر موجب شده است که سیستم قضایی این ایالت نسبت به دیگر سیستمهای دادگاهی فدرالی و ایالتی کشور منحصر به فرد شود. اکنون چهره، نمایههای رسانههای اجتماعی و آدرسهای احتمالی و شماره تلفنهای اعضای هیات منصفه به اشتراک گذاشته شده است، در برخی موارد با این پیشنهاد که باید مورد آزار و اذیت قرار گیرند؛ اگرچه روز پنجشنبه مشخص نبود که آیا کسی این پیشنهادها را دنبال کرده است یا خیر؟ دفتر کلانتری این شهرستان در بیانیهای اعلام کرد که از تهدیدات آنلاین علیه هیات منصفه مطلع بوده و در حال همکاری با سایر آژانسها برای ردیابی منشأ آنها است. این سازمان به سوالات درباره اینکه آیا هیات منصفه آزار و اذیتی را گزارش کرده است یا خیر پاسخ نداد.
طرفداران دیگر ترامپ نیز بیکار نبوده و دست به تهدید زدهاند. یک زن تگزاسی در این ماه به تهدید به قتل تانیا اس.چوتکان، قاضی در واشنگتن که بر پرونده مداخله در انتخابات فدرال علیه رئیسجمهور سابق نظارت دارد، متهم شد. هیات منصفه پرونده جورجیا از سراسر فولتون کانتی انتخاب شدند؛ جایی که دادستان منطقه، فانی تی.ویلیس، دو سال و نیم را صرف تحقیق درباره اقدامات ترامپ و متحدانش پس از انتخابات۲۰۲۰ کرد و شواهدی را به دادگاه ارائه کرد. ۱۲نفر از ۲۳عضو هیات منصفه باید کیفرخواست را تایید کنند. بلافاصله پس از انتشار کیفرخواست در اواخر روز دوشنبه، برخی در شبکههای اجتماعی به بررسی دقیق هویت اعضای هیات منصفه و افشای جزئیات شخصی آنها پرداختند.
یکی از کاربران در روز چهارشنبه در فیسبوک نوشت: «من فکر میکنم عادلانه است که چند نام از آن هیات منصفه را به اشتراک بگذارم. من به ارسال نام و چهره سایر اعضای هیات منصفه در صورت یافتنشان ادامه خواهم داد. (سخنگوی متا، شرکت مادر فیسبوک در ایمیلی گفت: این پست بعدا توسط مدیران سایت حذف شد.) در پلتفرم رسانه اجتماعی دونالد ترامپ به نام تروث سوشال بسیاری از کاربران این اسامی را دوباره منتشر کردند. در واکنش به انتشار لیست از چندین نفر از هیات منصفه، کاربری از دیگران خواست تا آنها را «بدنام» کنند و «مطمئن شوند که نمیتوانند در خیابان راه بروند.» «مدیا مترز» (Media Matters)، یک سازمان غیرانتفاعی لیبرال که بر سازمانهای رسانهای محافظهکار نظارت میکند، پیامهای دیگری را جمعآوری کرد که یک پست حاوی تهدید به خشونت علیه هیات منصفه بود و فهرست نامها و آدرسهای آنها را «فهرست هدفگیری و ضربه» نامید.
نیویورکتایمز نوشتههایی را در نزدیک به دوازده کانال اپلیکیشن پیامرسان تلگرام؛ جایی که اطلاعات اعضای هیات منصفه به اشتراک گذاشته میشد، مشاهده کرد. در بسیاری از آن کانالها، ادعاهایی درباره نژاد یا پیشینه مذهبی اعضای هیات منصفه بر اساس نام یا سیاست آنها مطرح شد. چندین نفر پستهایی را از یکی از اعضای هیات منصفه که در گذشته از دموکراتها حمایت میکرد، به اشتراک گذاشتند. جون بی گولد، وکیل و جرمشناس در دانشگاه کالیفرنیا گفت که جورجیا در علنی کردن نام اعضای هیات منصفه نسبتا غیرعادی رفتار کرده است. او تصریح کرد: «این امکان را ایجاد میکند که آنها به خاطر تصمیمات خود مورد آزار و اذیت قرار گیرند؛ بهویژه در مواردی که باندها و جنایات سازمانیافته در آن نقش دارند.» دایان پِرِس، دادستان سابق ایالتی و فدرال که در کالج عدالت کیفری جان جِی تدریس میکند، گفت که دادستانهای ایالت نیویورک و سیستم فدرال برای مخفی نگه داشتن اسامی اعضای هیات منصفه تلاش زیادی میکنند. بهعنوان مثال، اعضای هیات منصفه معمولا در طول رسیدگی هیات منصفه در ایالت نیویورک تنها با تعداد معدودی همکلام میشوند.
مایکل میرز، استاد دانشکده حقوق جان مارشال در آتلانتا گفت: یکی از دلایل قانون جورجیا مبنی بر الزام به انتشار اسامی اعضای هیات منصفه این است که به وکلای مدافع یک فرصت کوچک در جریان دادرسی داده شود - برای مثال، به آنها اجازه داده میشود، بررسی کنند که آیا هر یک از اعضای هیات منصفه باید بهدلیل مجرم بودن یا اقامت در خارج از شهرستان کنار گذاشته شوند یا نه؟ رویهها در جورجیا به غیر از افشای اسامی اعضای هیات منصفه محرمانهتر از نیویورک، دیگر حوزه قضایی ایالتی است که ترامپ متهم به رفتار غیرقانونی است. نیویورک سوابقی از دادرسی و شهادت هیات منصفه را نگه میدارد که به تیم دفاع تحویل داده میشود و میتواند در محاکمه استفاده شود. میرز گفت: در جورجیا، سوابق نگهداری نمیشود و رونوشت تهیه نمیشود و به چالش کشیدن تصمیم هیات منصفه بسیار دشوار میشود.
بررسی تاریخی دخالت در انتخابات
سیاست آمریکا مدتهاست که شهرت به بیرحمی داشته است؛ اما تاکنون هیچگاه درگیر توطئهای از سوی کاخ سفید برای لغو نتایج انتخابات ریاستجمهوری نبوده است. همانطور که دو کیفرخواست اخیر دونالد ترامپ، رئیسجمهوری سابق ایالات متحده نشان میدهد، پس از شکست وی در انتخابات سال۲۰۲۰، اتفاق کیفی متفاوتی رخ داد. به نوشته مجله فارنافرز، ترامپ اکنون با چهار کیفرخواست شامل ۹۱ اتهام کیفری در چهار حوزه قضایی مواجه است. اما این دو کیفرخواست اخیر هستند که به تلاشهای او برای ربودن انتخابات۲۰۲۰ و در نتیجه حمله به قلب دموکراسی آمریکایی میپردازند. در اول اوت، هیات منصفه فدرال، ترامپ را به چهار اتهام، از جمله توطئه برای فریب دادن ایالات متحده و توطئه برای ایجاد مانع در روند رسیدگی رسمی متهم کرد. این کیفرخواست ۴۵صفحهای باعث میشود که خواندنش گیجکننده باشد؛ زیرا توضیح میدهد که چگونه ترامپ و همدستان ادعایی او تلاش کردند تا نتایج انتخابات را در ماههای منتهی به حمله ۶ژانویه۲۰۲۱ به ساختمان کنگره آمریکا لغو کنند. بخشی از توطئه مستندشده در کیفرخواست شامل کارزار فشار بر مقامات انتخابات ایالتی برای تغییر نتایج در ایالتهایشان بود.
تلاشهای ترامپ در جورجیا اکنون مبنای کیفرخواست جدیدی از هیات منصفه در آتلانتا است؛ جایی که ترامپ با ۱۳اتهام کیفری روبهرو است. این کیفرخواست گسترده همچنین ۱۸متهم دیگر از جمله رودلف جولیانی، شهردار سابق نیویورک که به تیم حقوقی ترامپ پیوست و مارک میدوز، نماینده سابق جمهوریخواه کنگره که بهعنوان رئیس دفتر ترامپ در کاخ سفید خدمت میکرد، دارد. تاریخ جهان مملو از نمونههایی از حاکمانی است که با از دست دادن فرمانروایی مردم حاضر به واگذاری قدرت نشدند. با این حال، بسیاری از آمریکاییها و تحسینکنندگان خارجی ایالات متحده تصور میکردند که این کشور از این مشکل مصون است و این مشکل عمدتا مرتبط با کشورهای در حال توسعه است. این باور از ایمان دیرینه به «استثناگرایی آمریکایی» سرچشمه میگیرد، این ایده که نظام سیاسی ایالات متحده و ارزشهای آمریکایی منحصربهفرد هستند و الگویی برای همه افراد دیگر است.
اما پس از شکست در انتخابات۲۰۲۰، ترامپ هنجار دموکراتیک انتقال مسالمتآمیز را مورد آزمایش سخت قرار داد. اکنون، این کیفرخواستها و محاکمههایی که احتمالا در پی خواهد آمد، مسوولیتپذیری رئیسجمهور را مورد آزمایش قرار خواهد داد. انتخابات۲۰۲۰ اولین دوره گذار پرمخاطره ریاستجمهوری در ایالات متحده نبود. در مارس۱۸۶۱، درحالیکه هفت ایالت قبلا جدا شده بودند، دولت مستعفی رئیسجمهور جیمز بوکانان به ارتش ایالات متحده دستور داد تا در پایتخت کشور گشتزنی کنند تا از کشتن آبراهام لینکلن، رئیسجمهور منتخب آن زمان توسط جداییطلبان جلوگیری شود.
اما شاید بحث برانگیزترین انتقال ۱۵سال بعد رخ داد، این بار محصول صلح ناآرام پس از جنگ داخلی. انتخابات۱۸۷۶، ساموئل تیلدنِ دموکرات را در برابر رادرفورد بی.هیزِ جمهوریخواه، قرار داد. دموکراتها و جمهوریخواهان هر دو در شمارش آرا دخالت کردند. نخبگان دموکرات در فلوریدا، لوئیزیانا و کارولینای جنوبی از ارعاب استفاده کردند تا از رای دادن رایدهندگان سیاهپوست تازه حق رای پیدا کرده، جلوگیری کنند. در واکنش به تلاشهای برتریطلبان سفیدپوست در این ایالتها که همگی هنوز تحت اشغال ارتش ایالات متحده بودند، مقامات جمهوریخواه آرای قانونی دموکراتها را کنار گذاشتند.
در بحبوحه این آشفتگی، چهار ایالت لیستهای رقیب را از انتخابکنندگان (Elector) به کنگره ایالات متحده فرستادند. کنگره که فلج شده بود، قانون کمیسیون انتخابات سال۱۸۷۷ را تصویب کرد که کمیسیونی را برای حل و فصل مسائل ایجاد کرد. پیروز واقعی انتخابات تا چند روز قبل از مراسم تحلیف، زمانی که متحدان هیز قول دادند که در ازای پذیرش یک جمهوریخواه در کاخ سفید، دموکراتها با خروج نیروهای ایالات متحده از جنوب غرامت دریافت کنند و در عمل مردم سابقا بردهشده را برای ۹۰سال دیگر همچون برده نگه میداشتند. پس از تقریبا ۱۲۵ سال انتقال نسبتا آرام قدرت، انتخابات سال۲۰۰۰ رخ داد که بهدلیل شمارش آرای نزدیک در فلوریدا برای هفتهها معلق باقی ماند. این تعلیق تا یکماه قبل از ادای سوگند جورج دابلیو.بوش ادامه داشت.
اگرچه تصمیم دادگاه عالی برای مداخله برای جلوگیری از ادامه بازشماری در فلوریدا با استدلال محدود و انتقادات گستردهای همراه بود، اما بازنده آن یعنی معاون رئیسجمهور، الگور که آرای مردمی ملی را بهدست آورده بود، نتیجه را پذیرفت و حامیانش بدون هیچ حادثهای کنار کشیدند. اما کیفرخواست فدرالی، داستان تصویری بزرگ از رویکرد چندجانبه تیم ترامپ برای لغو نتایج انتخابات را بیان میکند. تنها چند روز پس از انتخابات، تیم ستاد انتخاباتی ترامپ به رئیسجمهور توضیح داد که اگر در آریزونا، جورجیا یا ویسکانسین که آرای آنها هنوز تایید نشده بود، کاری نکند، در انتخابات شکست خواهد خورد. یک هفته بعد، در ۱۳نوامبر، وکلای ترامپ در دادگاه پذیرفتند که او آرای مردمی را در آریزونا از دست داده است.
اعضای ستاد انتخاباتی ترامپ فهمیدند که رئیسجمهور دوباره انتخاب نشده است. اما ترامپ به جای پذیرش حقیقت سخت از دست دادن خود، شروع به تبانی با جولیانی و دیگران برای مقابله با آن کرد. به نظر میآید رسوایی اخیر ترامپ در جورجیا از نوع نیکسونی آن باشد؛ او فقط مقامات را تهدید نکرد، دستکم یک نفر را تهدید مستقیم کرده بود تا انتخابات را در این ایالت باطل کند و او کسی نبود جز «کریس کار» دادستان کل جورجیا که درخواست ترامپ را نپذیرفت.