نشست گروه ۲۰ در دهلی به پایان رسید
خوشحالی پوتین؛ آزردگی زلنسکی
او این سخن را در دیدار با رئیس اتحادیه اروپا و طی دیداری حاشیه‌ای با وی اعلام کرد. با این حال، گفته شده سال آینده نشست گروه ۲۰ در برزیل برگزار خواهد شد. در همین رابطه لولا داسیلوا، رئیسجمهور برزیل، گفت در سال آینده اگر پوتین به این کشور سفر کند، دستگیر نخواهد شد. به نوشته گزارشگر الجزیره، در نشست سال‌جاری مساله اوکراین یکی از پرچالش‌ترین مسائل بود. در نشست گروه ۲۰ در هند البته مباحث دیگری هم بر حسب منافع مقتضی کشورها مطرح شد. جورجیو ملانی، نخست‌وزیر ایتالیا، روز یکشنبه در دیدار با همتای چینی خود گفت که ایتالیا از «ابتکار کمربند و جاده» (BRI) بیرون می‌کشد. روزنامه کوریرا دلاسرا با اعلام این خبر افزود که ایتالیا برای به حداقل رساندن واکنش منفی چین تصمیم دارد طرح جایگزینی ارائه کند که بر اساس آن «توافق شراکت استراتژیک با چین» را تقویت کند. این توافق ابتدا در سال ۲۰۰۴ اعلام شد و هدفش تقویت همکاری اقتصادی میان دو کشور است. ایتالیا تنها کشور گروه ۷ است که ابتکار «BRI» را امضا کرده است.
الجزیره در بخش دیگری از گزارش خود افزود: کریستالینا جورجیوا، رئیس صندوق بین‌المللی پول، روز یکشنبه گفت که افزایش سهمیه‌‌‌ای منابع برای صندوق بین‌المللی پول (IMF) قبل از پایان سال حیاتی است. وی از اعضای گروه ۲۰ خواست تا به وعده ۱۰۰ میلیارد دلاری سالانه در صندوق‌های آب و هوایی عمل کنند. این گروه در بیانیهای در اجلاس سران خود در دهلی نو این هفته متعهد شد که با آسیب‌پذیری بدهی در کشورهای با درآمد پایین و متوسط «به شیوه‌ای موثر، جامع و سیستماتیک» مقابله کند، اما هیچ برنامه و اقدام جدیدی ارائه نکرد. جورجیوا در پایان این نشست دو روزه در بیانیهای گفت: «اعضای گروه ۲۰ باید در اجرای وعده‌‌‌های ۱۰۰ میلیارد دلاری در سال برای تامین مالی آب و هوا، با حمایت از تقویت بانک‌‌‌های توسعه چندجانبه، الگو باشند.» او گفت: «برای قوی‌‌‌تر کردن اقتصاد جهانی و انعطاف‌‌‌پذیرتر کردن آن در جهانی مستعد شوک، رسیدن به توافقی برای افزایش سهمیه‌‌‌بندی منابع صندوق بین‌المللی پول قبل از پایان سال حیاتی است.» در نشست اعضای گروه ۲۰ اتفاقات دیگری هم رخ داد. رهبران کره جنوبی و ژاپن روز یکشنبه در هند با از سر‌گیری یک اجلاس سه جانبه با چین موافقت کردند. نشست سالانه و سه جانبه این کشورها از سال ۲۰۱۹ تاکنون برگزار نشده است، زیرا تنش‌های دیپلماتیک میان این کشورها از جمله مساله استعمارگری ژاپن در شبه جزیره کره و خشونت‌های رخ داده در جنگ جهانی دوم همواره روابط این کشورها را دچار فراز و فرود کرده است.
به نوشته گزارشگر الجزیره، گل سر سبد خبرها مربوط به روسیه بود. در همین ارتباط، سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، مدعی «پیروزی دیپلماتیک» در اجلاس گروه ۲۰ شد. اما این پیروزی دیپلماتیک چه بود؟ در بیانیه پایانی اجلاس گروه ۲۰ انتقاد از روسیه به دلیل حمله به اوکراین گنجانده نشد. لاوروف در همین رابطه گفت: «ما توانستیم مانع تلاش‌های غرب برای اوکرانیزه کردن دستور کار گروه ۲۰ شویم.» او کشورهای «جنوب جهانی» را به دلیل مواضع محکم‌شان در مورد این موضوع ستود.
از دیگر حواشی‌های نشست گروه ۲۰ دیدار نخست‌وزیر بریتانیا با همتای چینی خود بود. ریشی سوناک نگرانی کشورش را از مداخلات چین در دموکراسی بریتانیا با همتای چینی خود در میان گذاشت. این در حالی است که بریتانیا دو چینی را به ظن جاسوسی برای چین دستگیر کرده است. ساندی تایمز گزارش داد که یکی از افراد دستگیر شده به ظن جاسوسی برای چین یک محقق بود که در پارلمان بریتانیا کار می‌کرد. با این تفاصیل، نارندرا مؤدی هم در این نشست کنشگری فعال بود. او در دیدار با بن‌سلمان یادداشت‌تفاهمی در زمینه انرژی منعقد کرد. این یادداشت‌تفاهم شامل همکاری در زمینه بهره‌وری انرژی، انرژی‌های تجدیدپذیر، هیدروژن و اتصال به شبکه بین دو کشور متمرکز خواهد بود.
«کیتی راجرز» هم در گزارش خود در نیویورک‌تایمز نوشت، در بیانیهای که به سختی مورد مذاکره قرار گرفت انتقادی از حمله روسیه به اوکراین نشد و در عوض، در این بیانیه از «رنج» مردم اوکراین ابراز تاسف شد. این یک انحراف چشمگیر از سند مشابهی بود که کمتر از یک سال پیش در بالی با آن موافقت شد.
در آن زمان اگرچه رهبران دیدگاه‌‌‌های متفاوتی در مورد تهاجم داشتند اما همچنان تهاجم روسیه را به شدت محکوم کردند و از مسکو خواستند نیروهایش را خارج کند. امسال اما خبری از این مساله نبود. امسال انتظار چندانی برای یک توافق مانند سال گذشته وجود نداشت. امسال اعضای گروه به شدت دچار اختلاف‌نظر بودند. در نشست امسال به قطعنامه‌های گذشته سازمان ملل در محکومیت جنگ اشاره شد و همچنین به «تاثیر نامطلوب جنگ‌ها و درگیری‌ها در سراسر جهان» اشاره کرد. در این بیانیه همچنین از روسیه خواسته شد که اجازه صادرات غلات و کود از اوکراین را بدهد و «از صلح جامع، عادلانه و بادوام حمایت کند.»
با این حال، ایالات‌متحده همچنان برای صلح در اوکراین فشار می‌آورد. جیک‌سالیوان، مشاور امنیت ملی رئیسجمهور، به خبرنگاران گفت: «از دیدگاه ما، دفاع از این اصل که دولت‌‌‌ها نمی‌توانند از زور برای تصاحب ارضی یا نقض تمامیت ارضی و حاکمیت یا استقلال سیاسی دیگر کشورها استفاده کنند، کار بسیار خوبی است.» اما اولگ نیکولنکو، سخنگوی وزارت خارجه اوکراین، در فیس‌بوک گفت که حذف تجاوز روسیه «جای افتخار ندارد.» بایدن و مشاورانش بر آنچه اعلامیه جدید به دست آورده بود تمرکز کردند: این بیانیه شامل زبان جدیدی در مورد موضوع بدهی جهانی و بازنگری در نهادهایی مانند بانک‌جهانی برای رسیدگی به فشارهای فزاینده بر کشورهای فقیرتر بود؛ دعوت از اتحادیه آفریقا برای پیوستن به گروه ۲۰؛ فشار برای تامین مالی بیشتر برای کمک به کشورهای آسیب‌پذیر برای مقابله با هزینه‌های مقابله با تغییرات آب و هوا. این بیانیه همچنین بر پتانسیل فناوری‌های دیجیتال برای افزایش مشارکت در اقتصادهای جهانی تاکید کرد.
رئیسجمهور آمریکا به رهبران دیگر پیوست تا پروژه‌ای را برای ایجاد کریدور ریلی و کشتیرانی که هند را به خاورمیانه و در نهایت اروپا متصل می‌کند، اعلام کند. آنها گفتند که این نوید راه‌های جدید فناوری و تجاری در بخشی از جهان بود که همکاری اقتصادی عمیق‌تر در آن به تعویق افتاده بود.
پروژه فاقد جزئیات کلیدی از جمله چارچوب زمانی یا بودجه بود. به نوشته راجرز، بایدن بیشتر وقت خود را در اجلاس بی‌سر و صدا صرف تقویت روابط خود با نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند کرد که به شیوه سنتی کشورش مبنی بر پرهیز از ورود به درگیری‌های بین ابرقدرت‌ها ادامه داده است، اما در عین حال، تنش‌های خاص خود را با چین دارد. مؤدی همچنین به شدت علاقه مند است که کشورش را به عنوان یک بازیگر برجسته جهانی معرفی کند.
ریچارد هاس، کهنه‌کار سیاست خارجی و رئیس سابق شورای روابط خارجی آمریکا، می‌گوید: «بایدن، مانند روسای جمهور قبلی، در تلاش است تا هند را به خود نزدیک‌تر کند. او موفقیت محدودی دارد، اما این ماهیت رابطه است.» هاس گفت که اعلامیه‌های مشترک اغلب ویژگی کشور میزبان را به خود می‌گیرد. او گفت: در این مورد، به نظر می‌رسد که «میزبان مصمم است با چین یا روسیه دشمنی نکند.» مقامات کاخ سفید آشکارا نگفته‌اند که چرا ایالات‌متحده توافق‌نامه مشترکی را امضا می‌کند که فشار چندانی بر روسیه وارد نمی‌کند، هرچند روس‌ها با صدای بلند از تمرکز بر خودشان شکایت کرده‌اند. علاوه بر اوکراین، مورد اختلاف دیگری بود که در این اعلامیه وجود داشت. غیبت دو تن از بانفوذترین رهبران گروه (چین و روسیه)، همراه با جنگ جاری در اوکراین، پرسش‌هایی را در مورد این مساله برانگیخته که آیا نشست سران می‌تواند با توجه به شکاف‌های ژئوپلیتیک کنونی دستاوردهای زیادی داشته باشد یا خیر. مقامات دولت بایدن بیشتر وقت خود را با خبرنگاران سپری کردند و به آنها اطمینان دادند که این نشست همچنان موثر است.
