در نشانه‌ای از اعتماد، دولت او هفته گذشته اعلام کرد که طبق آمار رسمی، اقتصاد چین احتمالا امسال حدود ۵‌درصد رشد خواهد کرد، تقریبا با سرعت سال گذشته. شی روی جاه طلبی‌های خود برای مرحله جدیدی از رشد صنعتی که توسط نوآوری هدایت می‌شود، تاکید کرد و به گونه‌ای عمل کرد که گویی شکست‌های یک یا دو سال گذشته یک انحراف بود. او به نمایندگانی در نشست سالانه قانون‌گذاری چین در پکن گفت: «در مواجهه با یک انقلاب فناوری و تحول صنعتی، ما باید از فرصت استفاده کنیم.» او بعدا در جلسه قانون‌گذاری به گروه دیگری گفت که چین باید «در نبرد برای فناوری‌‌های اصلی و کلیدی پیروز شود» و به افسران ارتش آزادی‌‌بخش خلق گفت که «قابلیت‌‌های استراتژیک در مناطق نوظهور» را ایجاد کنند که به گفته افسران، شامل هوش مصنوعی، عملیات سایبری و فناوری فضایی می‌شود.

خوش‌بینی شی ممکن است تا حدی برای نمایش باشد: رهبران چین، مانند سیاستمداران در هر کجا، از اعتراف به اشتباهات خود بیزارند. برخی از مقامات در خفا پذیرفته‌‌اند که وضعیت نابسامان اقتصادی در حال از بین بردن جاه‌‌طلبی‌‌های چین است (حداقل در حال حاضر). «رایان هاس»، مدیر مرکز «جان ال. تورنتون» چین در موسسه بروکینگز که اواخر سال گذشته از چین بازدید کرد، گفت که او با این حس کنار آمد که «چینی‌ها حتی در مقایسه با جایی که یک سال پیش بودند، کمی شرمسار هستند. مسیر پیشی گرفتن اقتصاد چین از آمریکا در سال‌های آتی بیشتر در افق نمایان است تا در واقعیت.» با این وجود، عزم شی برای پایبندی به جاه‌‌طلبی‌‌های بلندمدت خود بیش از یک نمایش به نظر می‌‌رسد. هاس، مدیر سابق چین در شورای امنیت ملی ایالات متحده، گفت: «شی و تیم او هنوز معتقدند که زمان و حرکت در سمت چین است.» او افزود: با روی کار آمدن شی، سخت است که «هر گونه تغییر قابل‌توجهی در مسیر کلی که چین در پیش گرفته است» را متصور شویم.

از زمان روی کار آمدن شی در سال ۲۰۱۲، سیطره حزب کمونیست بر جامعه چین سخت‌تر شده است. او مدیریت دولتی اقتصاد را گسترش داده، دستگاه امنیتی را برای خفه کردن چالش‌‌های احتمالی حاکمیت احزاب گسترش داده و بر سر فناوری، تایوان و سایر اختلافات با واشنگتن مقابله کرده است. از نظر منتقدان شی، تمایلات متمرکز و تندروانه او بخشی از مشکلات چین است. او باعث وابستگی پرخطر چین به بازار املاک برای رشد نشد و برای پایان دادن به آن تلاش کرده است. اما بسیاری از اقتصاددانان استدلال می‌کنند که او بیش از حد جاه طلب و سرکوبگر بوده و تجارت و نوآوری را خفه کرده است. منتقدان استدلال می‌کنند که شی بی‌دلیل با دولت‌های غربی دشمنی کرده و آنها را وادار ساخته که دسترسی به فناوری را محدود و روابط امنیتی با واشنگتن را تعمیق بخشند.

از سال گذشته، دولت چین برای کاهش این فشارها اقدام کرد. چین اقداماتی را با هدف احیای اعتماد در بین مشاغل خصوصی انجام داده است. شی همچنین به دنبال کاهش تنش با ایالات متحده و دیگر کشورها بوده است. چنین حرکات تعدیل‌‌کننده‌‌ای به آنچه شی به عنوان «انعطاف‌‌پذیری تاکتیکی» از مقامات چینی در زمان‌‌های سخت انتظار دارد، اشاره می‌کند. اما به گفته شی، حتی زمانی که مقامات گام‌‌های آسان‌‌تری برمی‌‌دارند، باید به اهداف بلندمدت او پایبند باشند. او و زیردستان وفادارش در سخنرانی‌‌ها و سرمقاله‌‌ها از سیاست‌‌هایش دفاع کرده و به این نکته اشاره می‌‌کردند که شک‌‌ کننده‌ها کوته‌‌بین هستند. مقامات و محققان چینی همچنین تحقیر تحلیلگران غربی را که پیش‌بینی کرده‌‌اند چین با دوران افول مواجه است تشدید کرده‌‌اند. شی تاکید کرده است که اولویت‌های اقتصادی و امنیتی باید دست به دست هم بدهند، حتی اگر چین با رشد کندتر دست و پنجه نرم کند. شی همچنین بر این باور است که سرمایه‌گذاری در تولید و فناوری می‌تواند با گسترش صنعت، مانند انرژی پاک و خودروهای برقی، رشد جدیدی با کیفیت بالا ایجاد کند.

اخبار مرتبط