۹ سال پیش در چنین روزی محمود احمدی نژاد که یک سال بود رئیس جمهور شده بود در وبلاگش به انتقاد از سیستم بروکراسی کشور پرداخته و نوشته بود: من از تفکری می‌ترسم که بودجه عمومی و فرصت تاریخی دولت نهم را قربانی ذهنیت‌ها و عمل گریزی و محافظه کاری‌ها کند. با شتابزدگی و عمل زدگی مخالفم، ولی نباید اجازه بدهیم که انقلاب و مردم را فدای بوروکراسی کنند.

او در بخش دیگری از یادداشتش اشاره می کند: عده‌ای تسلیم می‌شوند و بیلان کار از پائینی‌ها می‌گیرند و به مسوولان بالاتر می‌دهند و وجدانشان با همین آمارها آرام می‌گیرد درحالی که برای امثال من آدم‌ها مهمند نه آمارها. آمارها را همه دولت‌ها و مدیران می‌دهند و بازی با اعداد را بلدند، یعنی طبق گزارش‌های رسمی‌شان همه چیز خوب و ایده‌آل است. همه می‌توانند آرام بخوابند که بوروکراسی،‌ بیدار است!

او که بعدها بارها از سوی منتقدانش بویژه در مجلس به نادیده گرفتن قانون متهم شد، در ادامه این یادداشت نوشته بود: یکی از راه‌ها برای رهایی از باتلاق بروکراسی، قانون شکنی یا دور زدن قانون است که بسیاری برای منافع ایل و تبار و حزب‌های دولت ساخته یا منافع شخصی خود بارها و بارها به این اعمال مبادرت کرده‌اند. این اعمال با اعتقادات و منش من سازگار نیست و به هیچ وجه به چنین راه‌هایی اعتقاد نداشته و ندارم و برای اصلاح آن آمده‌ام. چراکه عمیقا معتقدم تا برابری همگان در برابر قانون‌ تأمین و تضمین نشود،‌ به دولت اسلامی نخواهیم رسید.

او درپایان می نویسد: من از تفکری می‌ترسم که بودجه عمومی و فرصت تاریخی دولت نهم را قربانی ذهنیت‌ها و عمل گریزی و محافظه کاری ها کند. با شتابزدگی و عمل زدگی مخالفم ولی نباید اجازه بدهیم که انقلاب و مردم را فدای بوروکراسی کنند. وظیفه تاریخی ما آن است که بوروکراسی را درخدمت مردم درآوریم. شعار ما این خواهد بود: دیوانسالاری درخدمت مردم نه مردم درخدمت دیوانسالاری!

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.