حسین عسگری ملی‌پوش سابق دوچرخه سواری در گفت وگویی درباره رسانه‌ای شدن محرومیت خود بیان کرد: اصل ماجرا در مورد مثبت شدن دوپینگ من چیز دیگری است. پس از اینکه توانستم سهمیه المپیک را بگیرم دچار آسیب دیدگی شدم و چون مجبور بودم همراه تیمم در تورهای آسیایی هم شرکت کنم، آسیب دیدگی‌ام بدتر شد. از این رو مجبور به استفاده از دارو شدم.

او ادامه داد: حتی پزشکم نامه و مدارک موجود را ارائه کرد که داروها را برای درمان آسیب دیدگی‌ام تجویز کرده و من باید آن‌ها را مصرف می‌کردم. به دلیل مصرف همان داروها نیز تست دوپینگ من مثبت اعلام شد. پس از آن مدارک پزشکی را به فدراسیون پزشکی ورزشی ارائه کردم اما قبول نکردند.

عسگری همچنین گفت: از این رو نتوانستم به المپیک بروم. از آنجا که قبلا گفته بودم تا المپیک ورزش قهرمانی را دنبال می‌کنم بنابراین دیگر دنبال این نبودم که بخواهم درخواست استیناف بدهم.

او در مورد علت اینکه پس از گذشت حدود یک سال و نیم درخواست استیناف داده است، تصریح کرد: زمانی که بحث سرمربی‌گری در تیم ملی دوچرخه‌سواری پیش آمد، تصمیم گرفتم که درخواست استیناف بدهم تا مسئله من دوباره مورد بررسی قرار بگیرد چرا که من مدارک پزشکی داشتم و جواب آن هم دو سه ماه قبل آمد که درخواست من در استیناف هم مورد قبول واقع نشده است.

رکابزن پیشین تیم ملی دوچرخه‌سواری افزود: هیچ حکم یا قراردادی برای سمت سرمربی‌گری در تیم ملی دوچرخه‌سواری نداشتم و در این میان ورزش کشور ضرر نکرده است. تنها این مسئله وسیله‌ای شد تا برخی از افراد که بیرون فدراسیون هستند، به اهداف‌شان برسند.

عسگری در پاسخ به این پرسش که فکر نمی‌کند حضور او در دوران محرومیت به عنوان سرمربی تیم ملی ممکن بود باعث شود که اتحادیه جهانی، دوچرخه‌سواری ایران را تعلیق کند، تصریح کرد: خودم شخصا دوست نداشتم که وارد کار شوم چون سیستم ورزش خیلی مشکل دارد اما به فکر جوان‌ها بودم تا بتوانم کمک‌شان کنم. خوشبختانه آنقدر هم دوست در داخل ایران داریم که آنلاین هستند و اطلاعات را به خارج از کشور انتقال می‌دهند که دیگر نیازی به دشمن نداریم. در این مدت هم من یک ریال پول نگرفتم و به فکر جیبم نبودم. تنها می‌خواستم به جوان‌ها کمک کنم. زمانی هم که استیناف درخواست من را قبول نکرد، من هم دیگر با فدراسیون همکاری نکردم.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.