آیین تشییع پیکر زنده‌یاد یدالله صمدی کارگردان و نویسنده سینما و تلویزیون صبح امروز جمعه ۶ مهرماه با حضور جمعی از خانواده سینما و تلویزیون از مقابل ساختمان شماره یک خانه سینما، برگزار شد.

در ابتدای مراسم اعلام شد به دلیل حضور جمعیت زیاد، ابتدا نماز خوانده می شود و بعد بخش سخنرانی های مراسم انجام می گیرد. نماز توسط حجت الاسلام دعایی اقامه شد.

محمدمهدی حیدریان رییس سازمان سینمایی، فخرالدین انوار، سعید سعدی، کیانوش عیاری، ابوالحسن داوودی، محمدرضا هنرمند، سیروس الوند، محمدرضا داوودنژاد، علیرضا داوودنژاد، بهروز شعیبی، فرهاد توحیدی، محمدرضا جعفری جلوه، منوچهر شاهسواری، محسن امیریوسفی، فرشته طائرپور، همایون اسعدیان، مصطفی کیایی، هنگامه قاضیانی، محمدمهدی عسگرپور، مسعود جعفری جوزانی، حبیب ایل بیگی، علیرضا رضاداد، علی روئین تن، بیژن میرباقری، هادی حجازی فر، علیرضا تابش و... از جمله حاضران در مراسم هستند.

کامران ملکی همچنین از حضور جمعی از مسئولان ارتش در مراسم خبر داد.

در ابتدای این مراسم کامران ملکی در جملاتی کوتاه با بیان اینکه «همه اجزای این خانه تا ابد دلتنگ خواهد بود؛ دلتنگ مهربانی و عطوفت مدیری که یکی از دوران خوب این خانه را رقم زد» گفت: سینمای ایران یکی از همراهان شریف و نجیب خود را از دست داد. مردم میهنمان همواره در هر لبخند، یدالله صمدی را به یاد خواهند داشت چراکه معجزه خنده را به آنها هدیه کرده بود.

در ادامه ستاره اسکندری در حالی که زنده یاد صمدی را «عمو یدی» خطاب می کرد سوگنامه ای شاعرانه برگرفته از اسامی فیلم های یدالله صمدی قرائت کرد.

اسکندری در بخشی از متن خود که با مطلع «آن روزها رفتند» آغاز شد، گفت: همه ما تنها شدیم. نسیان قاعده شده و حساب و کتاب جایگزین اندیشه و مهر است.

در ادامه سیروس الوند که سخنان خود را با قرائت شعری از حافظ آغاز کرد، گفت: سال شوم و غریبی است امسال. در همین چند ماه چند عزیز را از دست داده ایم و امروز هم یکی از میوه های شیرین دهه ۶۰ سینما را از دست دادیم.

وی ادامه داد: آن روزها ما چند فیلمساز قبل از انقلاب بودیم که بود و نبودمان محل تردید بود. سینمای ایران تحت حمایت آقایان انوار و بهشتی به راه افتاد که دو جلوه به یاد ماندنی آن دوره مرحوم محمدرضا اعلامی با فیلم «نقطه ضعف» و یدلله صمدی با «مردی که زیاد می دانست» بودند.

این کارگردان سینما با اشاره به آثار ساخته شده یدالله صمدی در منطقه آذربایجان گفت: روزی به یکی از مسئولان سینمایی گفتم برای سینمای ملی باید سراغ فیلمسازانی مانند یدالله صمدی بروید که بومی می سازند زیرا فیلم های امثال ما در تهران و بی هویت است.

وی افزود: صمدی فیلمسازی بود که ادا و اطوار نداشت. او به فعالیت صنفی بسیار پایبند بود. زمانی که رییس کانون کارگردانان بود بخش زیادی از بچه های کانون را صاحب خانه کرد.

هنگامه قاضیانی نیز در حالی که به سختی سخن می گفت، بیان کرد: خیلی چیزها آماده کرده بودم بگویم. بعد از فوت پدرم تاامروز اینگونه گریه نکرده بودم. آقای صمدی برای همه ما پدر بود.

این بازیگر ادامه داد: دلم می خواست حالا که آقای صمدی نیست از دردهایی بگویم که در روزهای ساخت «پدر آن دیگری» داشت، اما یاد توصیه خودش افتادم که می گفت شان ما این نیست که گلایه کنیم. کاش اتحادمان را از دست ندهیم که ما مردم کسی را غیر از یکدیگر نداریم.

محسن امیریوسفی رییس کانون کارگردانان هم در سخنان کوتاهی گفت: مایلم در این فرصت کوتاه دو ویژگی مهم یدالله صمدی را یادآوری کنم؛ اول اینکه سینمای آقای صمدی هنوز هم یک الگو و نشان راهنما برای سینمای ما محسوب می شود؛ فیلم هایی که همچنان برای طنز امروز سینمای ایران الگو است. ویژگی دیگر آقای صمدی فعالیت های صنفی ایشان بود. خدمات و تلاش هایی که در همین ساختمان داشتند هیچ گاه از یاد خانه سینما و اهالی سینما نخواهد رفت. امیدوارم امانت دار خوبی برای یادگارهای صنفی او باشیم.

منوچهر شاهسواری مدیرعامل خانه سینما سخنران بعدی مراسم بود و صحبت های خود را اینطور آغاز کرد: بغض های ما در رثای مردی که به زعم همه ما شریف، صادق و سلامت بود، به ما یادآور می شود که می توان یکدیگر را دوست داشت و به هم احترام گذاشت تا تلخی های روزگار غریبی را که در آن هستیم فراموش کنیم.

وی ادامه داد: سینمای ایران برگ‌ریزان غریبی را در تابستان امسال تجربه کرد؛ برگ‌ریزانی که نوید بهار را به ما می دهد.

شاهسواری تاکید کرد: صمدی برای همه ما رفاقت کرد اما گاهی ما به رفاقت های او ارج نگذاشتیم. سال ها بی اجر و منت کار کرد و اگر امروز فرصتی دست داد که مراسم را در این خانه برگزار کنیم به احترام تمام قدم هایی است که در این خانه برای سینما برداشت.

وی در پایان گفت: یدی برای همه ما سنت محبت و رفاقت را به جا گذاشت اما آیا می توانیم قدردان آن باشیم؟ این نیازمند از خودگذشتگی است. باور دارم که یدی از خود عبور کرد تا نامی اینچنین از خود به یادگار گذاشت.

بنفشه صمدی فرزند زنده یاد صمدی آخرین سخنران این مراسم بود. او با خطاب قرار دادن پدرش گفت: سلام باباجان. رفتی پیش حضرت عشق و آنجا با عباس بابایی عاشقانه می سرایید. در یکی از فیلم ها گفته بودی زیباترین پدیده هستی مرگ است. به من کمک کن این زیبایی را درک کنم تا مگر این درد کمتر شود. کاش مرا اینقدر وابسته خود نمی کردی. با رفتنت تکه ای از من را کندی و بردی.

فرزند زنده یاد صمدی ادامه داد: از روزی که رفتی همه می نویسند نجیب ترین، شریف ترین، مهربان ترین و با عزت ترین مرد سینمای ایران رفت. من فرزند نجیب ترین، شریف تری و بامعرفت ترین مرد این سینما هستم و تمام عمر به این افتخار کردم.

وی بار دیگر پدر را خطاب قرار داد و گفت: ما برای نجات تو عهد بسته بودیم اما عهد تو با کس دیگری بود.

در پایان پیکر زنده یاد صمدی به بهشت زهرا منتقل شد.

 

اخبار مرتبط

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.