هیچ کس تردیدی در خاص بودن شرایط فعلی کشور ندارد و هیچ کس فشار بر معیشت مردم را انکار نمی‌کند، نواقص مدیریت‌ها را رد نمی‌کنیم و مشکلات ساختاری اقتصاد کشور که طی چندین دهه گذشته کم و بیش وجود داشته‌اند هم قابل انکار نیست اما در حال حاضر چیزی که مزید بر علل دیگر شده و بر حجم و عمق و گستردگی فشارهای اقتصادی می‌افزاید، تحریم‌های ظالمانه امریکاست. اینکه چه میزان از این فشارها ناشی از فضای روانی حاصل از تحریم‌هاست و چه میزان واقعی است، باز هم تفاوت چندانی در اصل ماجرا نمی‌کند. شایسته است اعضای محترم مجمع علاوه بر رجوع به آمارها و تحصیل نظر کارشناسان مستقل سری به واحدهای تولیدی، شرکت‌های اقتصادی و کارگاه‌ها و کارخانه‌ها و دفاتر بازرگانی و عمده‌ فروشی‌ها بزنند و به عینه تماشا و لمس کنند که چه فضای خسارت‌بار و غیرقابل قبولی در این مراکز حکم‌فرماست؟

ما نمایندگان مردم از نزدیک مشکلات، موانع، درجا زدن‌ها و نابسامانی در این حوزه‌ها را همه روزه لمس می‌کنیم. همه در انتظار خبرهای مثبتند، همه خصوصا اهالی اقتصاد ثانیه شماری می‌کنند که حداقلی از ثبات و تعادل بازگردد، همه نیاز شدید به کم کردن اصطکاک‌ها و تنش‌ها را حس کرده‌اند و همه به‌ خوبی می‌دانند که هر تصمیمی که به هر دلیل به رویارویی‌ها دامن بزند و خصوصا روابط تجاری و مالی ایران با دیگر کشورها را دچار چالش جدید بکند تا چه حد آسیب‌رسان و التهاب‌ساز است. حتی اگر لایحه پالرمو دارای ایراداتی از قبیل آنچه مخالفان دولت می‌گویند، باشد که نیست، ذکاوت سیاسی، دلسوزی برای معیشت مردم، پاسخ مثبت به انتظار بازار و شکستن فضای روانی ناموجه موجود حکم می‌کند که لایحه مذکور با قاطعیت مورد تایید مجمع تشخیص قرار گیرد و مراودات مالی و بانکی ایران با سهولت بیشتری انجام شود و بهانه‌تراشی‌های دولت امریکا کمتر شود.

شکست کنفرانس ضدایرانی ورشو با معرکه‌گردانی نتانیاهو و مایک پمپئو، نشان داد که با خرد و دوراندیشی و استفاده از ابزارهای سیاسی و دیپلماتیک می‌توان بر مناسبات جهانی تاثیر گذاشت و ائتلاف‌ها و اتحادهای نحس علیه کشورمان را با بن بست روبه‌رو کرد. کدام عقل دوراندیش می‌پذیرد که حتی اگر ما دارای بزرگ‌ترین اقتصادها و قوی‌ترین زرادخانه‌های جهان باشیم، بنشینیم و اجازه دهیم که دشمنانمان با هم متحد شوند و بر یاران خود بیفزایند؟ تصور کنید اگر خدای ناکرده درست در آستانه تشکیل کنفرانس رسوای ورشو، خودسران نادان باز هم متوجه سفارتی می‌شدند و غائله‌ای درست می‌کردند چه سان این نشست مضحک تبدیل به یک ائتلاف جدی علیه کشورمان می‌شد؟

به‌ قول آقای دکتر ظریف این کنفرانس مرده به‌ دنیا آمد ولی با ندانم‌کاری می‌شد آن را زنده کرد! دیدیم که نخست‌وزیر اسراییل چه‌سان رسوا و زننده تلاش‌های مذبوحانه کرد ولی در انتها دست از پا درازتر به سرزمین‌های اشغالی بازگشت؟ می‌شد به او هدیه ویژه داد. او حاضر بود میلیون‌ها دلار خرج کند تا بهانه‌ای به دست آورد و سطح پایین کنفرانس ورشو را کمی بالا بیاورد و اتحادی علیه ما ایجاد کند. شکست این جانی حقیر عبرتی برای ماست تا هدف‌گذاری‌هایمان دقیق و خردمندانه باشد، تا داستان بهانه‌سازی برای دشمنان را برای همیشه تمام کنیم، تا صحنه سیاسی و دیپلماتیک جهان را هرگز ترک نکنیم و با مدد کارشناسان زبده و فرزندان متدینمان در وزارت خارجه هیچگاه هزینه بی‌موردی برای ملت نتراشیم.

تایید لایحه پالرمو در مجمع تشخیص مصلحت نظام تقویت انزوای امریکا در جهان علیه ایران است. با ابلاغ این لایحه می‌توان تعلل اروپایی‌ها در روابط مالی با ایران را با سوال جدی مواجه کرد و از نزدیکی‌شان به امریکا در مسائل مالی جلوگیری به‌ عمل آورد. انقلاب ما در 40 سالگی خود باید از چنان بلوغ سیاسی برخوردار شده باشد که به ‌جای شعار محوری خرد محوری پیشه کند و افکار عمومی دنیا را تحت تاثیر قرار دهد. ما سال‌های متمادی از پتانسیل صحنه‌های سیاسی جهان به نفع کشور و مردم استفاده لازم را نکرده‌ایم، امروز زمان حضوری حساب شده، دقیق، همه‌جانبه، تاثیرگذار در کنوانسیون‌ها و مجامع جهانی متناسب با فرهنگ غنی و دیرپای ملت ایران است.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.