از سال ۱۴۰۹ تا ۱۴۱۷، کلیسای کاتولیک سه پاپ رقیب داشت که هر یک دیگری را غیرقانونی و ناموجه می‌دانستند.

شاید برایتان سوال باشد اصلا این ماجرا از کجا شروع شد؟ ریشه این ماجرا به حدود ۳ دهه قبل باز از آن تاریخ برمی گردد، یعنی زمانی که در سال ۱۳۷۸، کاردینال‌های کلیسای کاتولیک از پاپ تازه انتخاب شده ناراضی بودند، بنابراین آن‌ها انتخاب دیگری را معرفی کردند. با توجه به این که مقام‌های قانونی حاضر به پذیرش پاپ ثانویه نشدند برای مدتی طولانی کاتولیک‌ها دو پاپ متفاوت داشتند.

این دو پاپ هر دو قانونی و البته هر دو غیرقانونی بودند. اما فارغ از این که موضوع مذکور تا چه حد اشتباه بود، نقش محوری و پررنگی در تخریب چهره کلیسا ایفا می‌کرد. درواقع برخی افراد از مذاهب دیگر کاتولیگ‌ها را به خاطر نداشتن پاپ واحد مورد تمسخر قرار می‌دادند.

دو پاپ رقیب هر دو مرتب در وعظ‌های خود ادعا می‌کردند که پاپ واقعی هستند و دیگری غیرقانونی است. این موضوع باعث ایجاد سردرگمی برای کاتولیک‌ها شد و به حسن شهرت کلیسا ​​آسیب رساند. در نهایت در سال ۱۴۰۹، کلیسای جامع رم سعی کرد مشکل را با انتخاب یک پاپ سوم حل کند و در نتیجه کاتولیک‌ها در یک دوره نه چندان کوتاه سه پاپ متفاوت داشتند.

در نهایت در سال ۱۴۱۷ هنگامی که یک شورای ویژه برای انتخاب پاپ تشکیل شد، انتخابات یک پاپ جدید؛ مارتین وات شرایط را آسان کرد.

 

بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.