صداو سیما مدعی کدام تولید ملی است؟
موضوع آلوده بودن شیر و لبنیات کشور به سم آفلاتوکسین در زمان کوتاهی آنچنان بر جامعه تأثیر گذاشت که به‌گفته محسن نقاشی، دبیر فدراسیون تشکل‌های صنایع غذایی کشور «از زمان پخش مصاحبه غیرکارشناسی که در صداوسیما پخش شد، میزان خرید شیر تا ۳۰ درصد کم شده است.» این البته جدای از تشویشی است که برای چند روز در افکار عمومی و در رابطه با یکی از اساسی‌ترین اقلام سبد غذایی خانوارها ایجاد شده است. وجه دیگر ماجرا هم ضربه‌ای است که از جانب سلب اعتماد ناشی از انتشار این خبر کذب، از لحاظ اقتصادی و همین‌طور اعتماد عمومی به صنایع غذایی کشور وارد شده است. در شرایطی که شاهد هستیم انتشار اخبار نادرستی به مراتب ضعیف‌تر و کم اثرتر از این مورد در رسانه‌های مکتوب یا سایت‌ها با جدی‌ترین برخوردهای قضایی مواجه می‌شود، دلیل مصونیت صداوسیما و برنامه‌سازان آن از این دست برخوردها چیست؟ آن هم در حالی که شایعه پرداخته شده توسط این رسانه در شرایط تحریم فزاینده، مستقیم اعتبار تولید داخلی را هدف قرار گرفته است. با این دست اتفاقات، صداوسیما چگونه می‌خواهد خود را مدافع «تولید ملی» نشان بدهد؟
مسأله دیگر اما بعد حرفه‌ای کار است. آیا برای فراگیرترین و تأثیرگذارترین رسانه کشور که بر وجه «ملی» بودن خود اصرار دارد پذیرفتنی است که با کمترین بررسی و تخصص فنی در برنامه‌های خود موضوعاتی را مطرح کند که اینچنین جامعه و صنایع کشور را درگیر التهاب سازد؟ چرا باید در دستگاهی که بیشترین سهم را از بودجه فرهنگی کشور دارد و علاوه بر آن از صندوق توسعه ملی نیز کمک می‌گیرد، شاهد بی توجهی به ابتدایی‌ترین اصول کار رسانه باشیم؟
بخش سایت‌خوان، صرفا بازتاب‌دهنده اخبار رسانه‌های رسمی کشور است.
