پاسخ رحیم پورازغدی به این پرسش که چرا رهبر انقلاب گفتند نظر من به احمدینژاد نزدیکتر است؟
به نظر من این حرف آن موقع درست بود، الان هم درست است. اتّفاقاً این موضع، دو نقطه مثبت دارد:
یکی اینکه شخص مهم نیست؛ یعنی ایشان میگویند با اینکه رفاقت ما با آقای هاشمی رفسنجانی خیلی قدیمی و محکم است _ او کجا و آقای احمدینژاد کجا، آقای احمدینژاد اصلاً کسی نبود قبل از انقلاب و تا شهردار نشد،کسی هم ایشان را نمیشناخت؛ امّا آقای هاشمی بالاخره از ارکان انقلاب بود_ ولی مسائل شخصی اینجا فدای معیارها میشود. رهبری گفتند این ادبیّات، این حرفها، حرفهای انقلاب و امام است که آقای احمدینژاد از سال ۸۴میزند؛ این دیدگاهها به ما نزدیکتر است؛ نگفتند چون با من است، بیشتر او را قبول دارم؛ گفتند چون شعارهای او همان شعارهای انقلاب است؛ نه اینکه او یا هرکسی که این شعارها را بدهد، دیگر هر کاری کرد، کرده است.
علما میگویند «تعلیق به شرط» نشان میدهد که معیار اصلی چیست؛ یعنی تا وقتیکه با این شعارها هستی و به آنها وفاداری، شما به جبهه حق نزدیکتری؛ نه اینکه رهبری با شخص فلانی مخالف است و با شخص فلانی موافق. اتّفاقاً چه در جنبه سلبی که نظر آقای هاشمی الان از ما دورتر است، چه در جنبه ایجابی که حرف آقای احمدینژاد الان به نظر من نزدیکتر است، این جمله رهبری، متعادلانه و مکتبی بود.
ایشان میگویند معیار این شعارها و این مواضع است. در واقع میگویند ۵۰ سال سابقه رفاقت ما با آقای هاشمی به کنار، ولی الان دورتر شدهاند، حرف آقای احمدینژاد الان به انقلاب نزدیکتر است.
دیگر اینکه اگر ۱۰ سال یا ۲۰ سال بگذرد، آن آدم دیگر خودش هم آن شعارها را ندهد، آیا باز هم میتوانیم بگوییم نظر او نزدیکتر است؟ نه. اتّفاقاً این دلیل بر این است که مسئله رهبری، شخص نبود، معیارها بود. به نظرم آن تعبیر رهبری بسیار درست و هوشمندانه بود.
در اصول فقه بحثی داریم که میگویند آدمها را نمیشود استصحاب کرد؛ یعنی نمیتوانید بگویید فلان شخص همانطوری که بوده، ادامه دارد؛ هر آدم در هر لحظه باید سنجیده شود. این تعبیر هم که امام گفتند ملاک حال کنونی فرد است، یعنی همین. سر قضیّه آقای منتظری امام گفتند من با هیچکس عقد اخوّت دائمی نبستهام.
بخش سایتخوان، صرفا بازتابدهنده اخبار رسانههای رسمی کشور است.