آنچه در انتظار ایرباس است
یک پیشنهاد بزرگ
سال گذشته، ایرباس سه هواپیمای مفهومی را معرفی کرد که در حال حاضر به نام ZEROe خوانده می‌شوند. با استفاده از این برنامه، ایرباس به دنبال توسعه اولین هواپیماهای تجاری بدون انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان تا سال ۲۰۳۵ است. فرنیات در این گفت‌وگو اظهار کرد: با این پروژه، ایرباس در حال حاضر به دنبال فناوری‌های متعدد برای سیستم پیشرانه محصولات خود، ازجمله احتراق هیدروژن در موتورهای توربین گازی اصلاح شده، پیل‌های سوختی هیدروژنی و ذخیره کرایوژنیک هیدروژن در مخازن عایق شده است. وی اضافه می‌کند تصمیم نهایی شرکت زمانی اتخاذ می‌شود که بلوغ فناوری انتخاب شده به سطح مناسبی برسد، که انتظار می‌رود این اتفاق در اواسط این دهه رخ دهد.
بنابراین، ایرباس انتظار دارد این برنامه را بین سال‌های ۲۰۲۶ تا ۲۰۲۸ به‌طور رسمی راه‌اندازی کند. این سه هواپیما به هیدروژن به‌عنوان منبع اصلی سوخت خود متکی هستند. با این‌حال، احتمال نقش پررنگ سوخت‌های هوایی پایدار در دهه‌های آینده همچنان وجود خواهد داشت. این امر به این دلیل است که احتمال دارد هواپیماهای دوربرد آینده به این سوخت‌ها تکیه کنند درحالی‌که فناوری سوخت هیدروژن همچنان در حال تکامل و بلوغ است. با این وجود SAF در آینده به‌طور بالقوه می‌تواند از منابع مبتنی بر هیدروژن ساخته شود. درحالی‌که شرکت بوئینگ در مورد استفاده از هیدروژن در آینده نزدیک کمی محتاط است، اما ایرباس به پتانسیل این سوخت اعتماد زیادی دارد.
سه هواپیمای مفهومی
بنابراین هواپیماهای مفهومی ZEROe در درجه اول بر خدمات کوتاه‌مدت و متوسط متمرکز خواهند بود. همچنین ایرباس در حال مطالعه محدوده‌هایی است که امکان سفر بین‌قاره‌ای را فراهم می‌کند. با این وجود فرنیات که مسوول فعالیت این شرکت در روسیه است، مشتاق است چنین راه‌حلی را برای اتصال مسافران در سراسر سرزمین وسیع و متنوع روسیه ارائه دهد.
دو مورد از طرح‌های مذکور براساس هواپیماهای آشنا طراحی شده است. مدل مفهومی توربو پراپ کوچک‌تر دارای گنجایش ۱۰۰ مسافر و برد هزار مایل دریایی (۱۸۵۰ کیلومتر) است. در همین حال، مدل توربوفن بزرگ‌تر با ظرفیت حداکثر ۲۰۰ مسافر و برد حداکثر تا ۲هزار مایل دریایی (۳۷۰۰ کیلومتر) نیز در حال مطالعه است، اما هواپیمای مفهومی سوم کمی آینده نگرانه به نظر می‌رسد. این مدل با طراحی بال ترکیبی در حال تجزیه و تحلیل است و فرصت‌های بیشتری برای ذخیره و توزیع هیدروژن ایجاد می‌کند.
شناخت چالش‌ها
درحالی‌که پیشرفت فراوانی در زمینه تلاش‌های پایداری وجود داشته است، همان‌طور که انتظار می‌رفت چالش‌هایی هم در این خصوص وجود دارد. به‌عنوان‌مثال، هنوز نیاز به درک بیشتری از این فناوری است. علاوه بر این گزارش‌هایی مبنی بر گران بودن سوخت‌های هوایی پایدار، برای خدمات حمل‌ونقل بسیار ارزان قیمت در سراسر جهان وجود دارد. بنابراین، هنوز کارهای زیادی در این بخش وجود دارد که باید صورت پذیرد.
ماموریت گسترده‌تر
درمجموع، ایرباس مایل است عوامل پایداری را از همه زوایا بررسی کند. قابل توجه است که تمام تحقیقات و طراحی این شرکت روی افزایش بهره‌وری هواپیماها متمرکز شده است. بنابراین، سالانه بیش از ۳/ ۲میلیارد دلار صرف تلاش‌هایی می‌شود که می‌تواند به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای توسط وسایل نقلیه هوایی کمک کند. این شرکت تاکید می‌کند که با برخی از همتایان خود متعهد شده‌اند که انتشارگازهای آلاینده هوانوردی را تا سال ۲۰۵۰ در مقایسه با سال ۲۰۰۵ به نصف برسانند و به‌موازات آن آلودگی صوتی صنعت هوایی را نیز تا ۶۵درصد کاهش دهند. این در حالی است که بازار گسترده حمل‌ونقل هوایی، نقشه راه فرآیند کربن‌زدایی را در این صنعت برای دستیابی به اهداف بلندپروازانه در راستای کاهش انتشار کربن ایجاد کرده است.
ایرباس با همکاری سایر ذی‌نفعان این شرکت، به دنبال دستیابی به انتشار صفر گازهای آلاینده در محصولات خود بین سال‌های ۲۰۵۰ تا ۲۰۶۰ است. با این جاه‌طلبی‌ها، ایرباس مصمم است اهداف توافق پاریس را برآورده کند و می‌خواهد در کربن‌زدایی صنعت هوانوردی پیشرو باشد. آقای فرنیات این‌گونه سخنان خود را به پایان رساند: شرکت ما متقاعد شده است که حمل‌ونقل هوایی خنثی از کربن نه‌تنها ممکن است، بلکه در طول عمر ما نیز قابل‌دستیابی است. بنابراین، هواپیماهایی مانند ZEROe برای ایرباس در رسیدن به این اهداف بسیار مهم خواهند بود.
درمجموع، این شرکت درحال‌توسعه یک برنامه چند وجهی در خصوص تاثیر آب‌وهوا بر هواپیماهای تجاری است. در اینجا، مقوله مدیریت ترافیک هوایی، سوخت‌های هوایی پایدار و اقدامات مبتنی بر بازار، برای دستیابی به این ماموریت‌ها با یکدیگر ترکیب می‌شوند.
